Filistin Savaşının İki Temel Yönü

The Guardian, 24 Haziran 2024 tarihli sayısında, "İsrail belgeleri, hükümetin Gazze savaşı etrafındaki ABD söylemini şekillendirmeye yönelik geniş çaplı çabalarını gösteriyor" başlıklı özel bir başyazı yayınladı. Bu makaleyi okuduğumda, İsrail'in Gazze ve Batı Şeria'daki Filistinlilere karşı yürüttüğü savaşın, korkunç doğasına ve apartheid Siyonist oluşumu tarafından işlenen eşi benzeri görülmemiş suçlara rağmen, Filistin coğrafyasıyla sınırlı olmadığını, acımasız bir soykırım ve etnik temizlik harekatıyla da sınırlı olmadığını hissettim.

Daha ziyade, Filistinlileri yetmiş yılı aşkın bir süredir çektikleri acılar için insani empati kazanma veya içinde bulundukları kötü duruma ilişkin gerçek bir anlayış kazanma hakkından bile mahrum bırakmayı amaçlayan, dikkatlice düzenlenmiş ve sistematik bir savaştı. Apartheid rejimi sadece Gazze halkına ve altyapısına yönelik canice bombardımana öncülük etmekle kalmıyor, aynı zamanda Filistin'de olup bitenlerin gerçek kokusunu arayanların burnuna beyaz fosfor tozunun ulaşmasını önlemek için bir savaş yürütüyordu. Siyonist suçluluğun, iç içe geçmiş olmalarına rağmen tamamen ayrı görünen iki paralel dünyada var olduğunu hissettim: öldürme, imha, açlık ve geçime yardımcı olabilecek her türlü faktörü ezme dünyası ile suçluların suçlarını herhangi bir ceza almadan işlemeye devam edebilmelerini sağlamak için büyük bütçeler ayrılmış, yasalar ve stratejiler formüle edilmiş bir aldatmaca dünyası.

Kara, deniz ve hava tarafından tuzağa düşürülmüş birkaç kuşatılmış Direniş savaşçısı ile Siyonist çizgideki Batı tarafından geliştirilen en son öldürme ve yok etme araçlarına sahip şeytani bir askeri makine arasındaki güç dengesizliği hakkında defalarca konuştum. Ancak The Guardian’daki yazıyı okuduktan sonra, dengesizliğin çok daha büyük olduğunu ve sadece askeri yönüyle sınırlı olmadığını hissettim. Anlatıları, kamuoyu manipülasyonunu ve Siyonist suçluyu kınayabilecek veya çocuklar ve savunmasız siviller de dahil olmak üzere Filistinli kurbanları destekleyebilecek herhangi bir harekete veya insan sempatisine karşı koymayı içerir. Makalede, "Geçtiğimiz Kasım ayında, Gazze'deki savaşa sadece haftalar kala, İsrail hükümetinin Diaspora İşleri Bakanı Amichai Chikli, milletvekillerine, Amerika Birleşik Devletleri'nde, özellikle de seçkin üniversitelerde gençlerin artan savaş karşıtı protestoları hakkında ne yapılabileceği konusunda brifing vermek üzere Knesset'e çağrıldı." deniyor. O zamandan beri, bazıları uzun süredir devam eden, bazıları ise yeni kurulan Siyonist örgütler ve dernekler, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa'daki kamuoyunu ve duyarlılığı Gazze'deki soykırım kurbanlarına sempati duymaktan temelden uzaklaştırmayı amaçlayan faaliyetlerde bulunmaya başladılar. 

Bu örgütler, "İsrail'in" insan hakları siciline yönelik protestoların anti-Semitizm tarafından motive edildiği bahanesiyle Kongre üyelerine, gazetecilere ve üniversite rektörlerine (rüşvet ve nüfuz yoluyla) müdahale ederek araştırma makaleleri ve haberler yayınlamaya başladılar ve bu örgütler, anti-Semitizmi "İsrail"i eleştiren her türlü konuşmayı içerecek şekilde yeniden tanımlayan yeni yasaları yüceltme kampanyasına derinden dahil oldular. 

Makale, diğer Amerikan gruplarının "İsrail"e desteği artırmak için bir dizi girişimde bulunduğunu ortaya koyuyor. Kamuoyu önünde ortak olarak listelenen bu gruplardan biri olan Ulusal Siyahi Güçlendirme Konseyi (NBEC), Siyah Demokrat politikacıların "İsrail" ile dayanışma sözü veren bir açık mektubunu yayınladı. Başka bir grup olan CyberWell, TikTok ve Meta'nın resmi bir "güvenilir ortağı" olarak kendini kanıtladı ve her iki sosyal platformun da içeriği taramasına ve düzenlemesine yardımcı oldu. Yakın tarihli bir CyberWell raporu, Meta'nın popüler "Nehirden denize, Filistin özgür olacak" sloganını bastırması çağrısında bulundu. Bu Siyonist ağlar ve örgütler, suç amaçlarına ulaşmak için X, Facebook ve Instagram'da "İsrail" yanlısı veya Müslüman karşıtı içerik yayınlayan yüzlerce sahte hesap kullandılar. Makale ayrıca, tüm bu faaliyetlerin İsrail hükümeti tarafından finanse edildiğini ve sonucun Amerikan politikalarına İsrail müdahalesi olduğunu ortaya koyuyor.

Bu etik olmayan örgütlerden biri, "İsrail"i eleştiren herhangi bir ünlüyü kınamakta uzmanlaşmıştı ve stratejik öncelik, ülkeleri Uluslararası Holokost Anma İttifakı'nın "İsrail" ve anti-Siyonizm eleştirisini anti-Semitizmle eşitleyen anti-Semitizm tanımını benimsemeye teşvik etmekti. Bu yaklaşım, İsrail hükümeti tarafından işlenen soykırım suçlarını eleştirme yeteneğini sınırlıyor ve anti-Semitizm kavramını İsrail politikasını eleştirenleri cezalandırmak için bir sopa olarak kullanıyor.

Gerçekten de eyaletlerde, üniversitelerde ve hatta ABD Kongresi'nde yasaları değiştirmeye başladılar. Bu yeni yasalar, Amerikan makamlarına, "İsrail"e yönelik belirli eleştirilere izin veren kurumlara ve üniversitelere sağlanan fonları kesme yetkisi veriyor. Sonunda, bazıları bu çaba için bütçenin on kat artırılmasını önerdi. 

Bu ayrıntıları okuduğumda, Filistin, Irak, Lübnan, Yemen ve Suriye'deki Direniş hareketlerinin bir elleri tetikte savaşırken, diğer elleri tetikte savaşırken, her gün kitlesel olarak öldürülen toprakların gerçek güçsüz sahiplerini desteklemek için fikirler, stratejiler ve finansman geliştiren ve gayretle ve sistemli bir şekilde çalışan bir yandan mahrum olduklarını hissettim. Bu arada, bu aldatmaca ve yalanlarla yüzleşmeye, yalanları çürütmeye ve dünyadaki tüm potansiyel ilgili taraflara bakış açıları iletmeye adanmış uzmanlaşmış bir entelektüel, bilimsel veya araştırma kurumu yoktur. Bunun, bu topraklarda derinlere kök salmış düşünce ve düşünürlerin öneminin onlarca yıldır ihmal edilmesinin bir sonucu olduğunu hissettim, çünkü bazen araştırma düşünce kuruluşlarına sahip olan ve kendini gerçekleştirme ve kendi potansiyellerini açığa çıkarma fırsatı sağlayanların etrafında dönerken göç etmekten başka seçenek bulamazlar.

Araplar, Avrupa Rönesansı'na önemli katkılarda bulunan İbn Rüşd, İbn Sina ve İbn Haldun gibi şahsiyetler aracılığıyla felsefelerini ve düşüncelerini dünyaya aktarmışlardır. Bugün bize ne oldu? Çoğu Arap genci dünyanın herhangi bir yerine çalışmak için göç etmeyi hayal ediyor ve Daily Telegraph, BBC ve CNN, kendi vatanlarımız ve havaalanlarımız hakkında bile bilgi kaynaklarımız haline geldi. Artık onlara, onlar katil biz kurban olmamıza rağmen, savaş kışkırtıcısı olmadığımızı kanıtlamamız gereken bir konumdayız. 

Daha da üzücü olan şey, bizi yok etmek isteyenlerin sözlerini yankılayan birkaç etkili Arap şahsiyet ve medya kuruluşu bulmamızdır. Bize karşı bu yanıltıcı ifadelere ve kampanyalara, sanki sözleri yanılmaz ve kınanamazmış gibi, bir tür kutsallık ve mutlak inançla yaklaşıyorlar.

Bugünkü savaşımız sadece savaş alanında düşmanlarımızla askeri bir çatışma değil; hafızamızı ve kimliğimizi silmek amacıyla kurban haline geldiğimiz ve arşivlerimizin, insanlarımızın ve kurumlarımızın yok edildiği bu noktaya bizi getiren altta yatan tüm faktörleri, boşlukları ve uygulamaları yeniden değerlendirmemizi gerektiren varoluşsal bir mücadeledir. Bununla birlikte, düşmanlarımız tarihimizi, haklarımızı ve köklerimizi topraklarımızdan silmek için sistemli ve organize kampanyalar yürütürken, referanslarımızda ve geleceğimiz için izlememiz gereken yollarda netlik eksikliğimiz var. Kamuoyunu manipüle etmek ve gerçeği alt üst etmek için en son bilgi sistemlerinden yararlanarak her aracı ve kaynağı kullanırlar. Bu arada, yüz binlerce şehit ve cesur savaşçı, vatanlarından göç eden entelektüel ve bilgiye dayalı destekten mahrum bırakıldıktan sonra ulusu ve onuru savunmak için hayatlarını feda ediyor, bu da gerçeğin sesini yükseltme ve onu dünyanın vicdanına iletme yeteneğimizi bile zayıflatan bir gerçek.

Kudüs Haber Ajansı - KHA

ÇEVİRİ ANALİZ, 05 Temmuz 2024 00:12