Hiçbir Ülke Zayıf Bir İsrail'le Normalleşmez

İşgal altındaki Filistin'de Aksa Tufanı Operasyonu'nun başlamasının hemen ardından, bir analist korosu, şimdiye kadar "her geçen gün daha da yaklaşan" Suudi-İsrail normalleşmesi beklentilerine ilişkin ciddi endişelerini dile getirmek için ortaya çıktı.

Uzmanların çoğuna göre, Filistin direnişinin geçen Cumartesi gününden bu yana İsrail'e indirdiği önemli darbeler, işgal devletiyle daha fazla Arap normalleşmesinin genel fizibilitesi hakkında bir tartışmayı ateşledi. Bu görüş, Suudi Arabistan'ın bu tür görüşmelerden çekildiğine dair haberlerin ardından daha da güçlendi.

ABD'li yazar Jonathan Hoffman, geçen ay Washington Post'ta yayınlanan bir makalesinde, Arap ülkelerinin işgal devletiyle ilişkilerini normalleştirme kararının ardındaki motivasyonları araştırdı.

Hoffman’a göre normalleşmenin temel hedefleri iki yönlüdür: Birincisi, Arap devletleri 'zorlu' bir küresel oyuncu olarak gördükleri ülkeyle bağlarını güçlendirmeyi hedefliyor ve ikincisi, İsrail'le normalleşme kanalı aracılığıyla Washington'la daha yakın bağlar kurmaya çalışıyorlar.

Bu bakış açısı, Tel Aviv Üniversitesi Moshe Dayan Orta Doğu ve Afrika Çalışmaları Merkezi'nde araştırma direktörü olan Brandon Friedman tarafından desteklenmektedir. Arap devletlerinin İsrail'le ilişki kurmaya büyük ilgi duyduğunu, çünkü bağların istihbarat alışverişi, İsrail füze savunma sistemlerinin kullanımı ve İsrail'in en son silah ve teknolojisinin daha fazla satın alınması yoluyla güçlerini artırabileceğine inandıklarını iddia ediyor.

Şok ve Dehşet

2020 İbrahim Anlaşmaları'nın temelini oluşturan da aynı dildir: Arapların, İran'ın oluşturduğu ortak tehditlere karşı koyma kapasitelerini güçlendirmek için önemli askeri, teknolojik ve ekonomik avantajlara sahip bir varlığı benimsemeleri gerektiğine dair kesintisiz anlatı.

Ancak bu anlatı, Financial Times'ın yerinde bir şekilde tanımladığı gibi, "İsrail'i sersemleten gün" olarak bilinen günde - en azından kısmen - çözülmeye başladı. 7 Ekim sabahı, Filistin direnişi, bugüne kadar binden fazla İsraillinin ölümü ve en az 150 savaş esirinin yakalanmasıyla sonuçlanan Aksa Tufanı Operasyonu'nun başladığını duyurdu – bunlar değerli bir pazarlık kozu ve İsrail'in Gazze'ye yönelik tüm gücüne karşı olası bir caydırıcılık işlevi görecek.

Batılı medya kuruluşları, Filistin'in bu operasyonunu on yıllardır İsrail'e vurulan en büyük darbe olarak nitelendirdi. ABD'li köşe yazarı Thomas Friedman, bunu "İsrail'in savaştaki en kötü günü" olarak nitelendirirken, Yossi Mikkelberg, Filistin'in başarısının "üst düzey bir sistemin kavramsal ve operasyonel başarısızlığını" temsil ettiğini iddia ediyor.

İsrail basını bile sessizce, "saldırının uyandırdığı şokun, askeri istihbaratın başarısızlıklarının ve ordunun hazırlığının ötesinde, İsrail'in kırılması gereken sert bir cevizle baş başa kaldığını" kabul ediyor.

Üstünkörü bir inceleme, İsrail'in bugünkü istihbarat ve askeri başarısızlıklarını açıklamaya yardımcı olabilir. Filistin direnişi, kayda değer başarısıyla, işgal devletinin hakim mitlerini paramparça etti; onu zayıf, yönünü şaşırmış, düşmanlarıyla yüzleşemeyen ve sivilleri hedef alarak çatışmadan geri çekilen biri olarak tasvir etti.

Suudi-İsrail yumuşamasının gerilemesi 

Hoffman'ın makalesinde dile getirdiği ikinci hedef olan Batı Asya'daki en büyük süper güç olan Washington ile ilişkileri güçlendirme hedefi de Filistin direnişi tarafından önemli bir darbe aldı.

İsrail'in kırılganlıkları her zaman otomatik olarak ABD'nin Batı Asya'daki zayıflıklarına dönüşmüştür. Çin ve Rusya gibi yükselen güçlerin küresel önem kazandığı düşünüldüğü için, bölge devletleri Washington'un büyük güç rakipleriyle bağlarını giderek daha fazla güçlendirmeye çalışabilirler. Aksa Tufanı operasyonunun ardından Filistin direnişi, geçen hafta İsrail'in çarpıcı yenilgileriyle yüksek sesle artan Batı'nın kırılganlığını ortaya çıkardı.

Direniş operasyonunun kayda değer sonuçlarından biri, Suudi-İsrail normalleşme yörüngesi üzerindeki etkisidir - Washington müesses nizamının aktif olarak teşvik ettiği bir rota. Suudi Arabistan Veliaht Prensi Muhammed bin Selman'ın 21 Eylül'de Fox News'e verdiği ve Riyad'ın Tel Aviv'le ilişkileri normalleştirmeye yaklaştığını ima ettiği son röportajına rağmen, Filistinli kurtarıcılar geçen hafta sonu İsrail'e saldırdığı anda bu tür özlemler dağılmış görünüyor.

Normalleşmeye devam etmek için Suudiler başlangıçta müzakere masasına Washington'un sivil nükleer programına destek ve güvenlik güvenceleri ile gelişmiş askeri teçhizata erişim ve bir dizi ABD savunma taahhüdü de dahil olmak üzere çeşitli şartlar koşmuştu.

Ayrıca Riyad, normalleşmeyi Filistinlilerin yararına olarak çerçeveleyebilmek için Filistin konusunda İsrail tarafından bazı tavizler istedi. Fakat Krallığın, ilk iki koşula verilen öncelik göz önüne alındığında, üçüncü talebi karşılanmasa bile Tel Aviv ile anlaşmaya varmış olabileceğini belirtmek önemlidir.

Ancak bugünün bağlamında, Riyad, özellikle Tel Aviv'in Gazze Şeridi'ndeki sivillere yönelik saldırgan bombardımanının artık günlük bir olay haline gelmesiyle, İsrail'den taviz talebinden vazgeçmeyi neredeyse imkansız bulacaktır.

Aynı zamanda, İsrail'in uğradığı darbe, Suudilerin Filistinlilerden taviz koparmasını eşit derecede imkansız hale getirecek. Özetle, Suudi-İsrail normalleşmesinin gerçekleşme şansı artık önemli ölçüde azaldı.

Aynı zamanda, İsrail-Suudi yumuşaması son birkaç gün içinde hem Washington hem de Tel Aviv için daha da büyük bir öncelik haline geldi. Bu ortak çıkar, onları Riyad'la bir anlaşmaya varmak için bazı küçük düşürücü tavizler vermeyi düşünmeye zorlayabilir. İronik bir şekilde, yumuşamanın en büyük yararlanıcısı olan İsrail, normalleşme hırsını baltalamaya devam ediyor: Gazze'deki Filistinlilere karşı devam eden saldırganlık ve savaş suçları, Arap halkları için yakınlaşmadan bahsediyor.

Filistin davasının yeniden canlanması

Aksa Tufanı'ndan önce ABD dış politikası, Filistin meselesinin hem Batı Asya hem de uluslararası arenadaki önemini azaltmaya çalıştı ve Filistinlilerin haklarını marjinalleştirmek için normalleşme anlaşmalarına büyük ölçüde güvendi. Filistin direnişinin yeniden canlanması, Filistin davasını uluslararası gündemin en ön saflarına yerleştirdi ve bu, Filistin halkı için küresel dayanışma patlamasıyla açıkça ortaya çıktı.

Aksa Tufanı operasyonları devam ederken, Suudi Arabistan Dışişleri Bakanlığı suçu İsrail'e yükleyen bir açıklama yaptı. Bu tokat Tel Aviv için beklenmedik bir tepki olmamalı. Krallık, İsrail'in Filistin topraklarını işgal etmeye devam etmesinin, Filistinlilerin haklarından mahrum bırakılmasının ve kutsal mekanlarına yönelik kasıtlı provokasyonlarının yarattığı tehlikelere karşı yıllardır uyarıda bulunuyor.

Filistin direnişi, kelimenin tam anlamıyla bir gecede, birçok Arap hükümetinin İsrail'i yatıştırmak için gömmeye çalıştığı Filistin davasını yeniden diriltti.

Aksa Tufanı Operasyonu'nun tam etkisi henüz ortaya çıkmadı. Filistin direniş operasyonları, İsrail'in Gazze saldırıları gibi hala devam ediyor ve düşmanlıkların diğer alanlara yayılma olasılığı yüksek. Bununla birlikte, şu anda tartışılmaz olan şey, küresel ilginin Filistin'e yönlendirilmesinin onlarca yıllık diplomasi, yapay barış planları veya başarısız 'İbrahim Anlaşmaları' saptırmasından değil, silahlı direniş sayesinde gerçekleştiğidir.

Görünen o ki, Filistin direnişi, Filistinlilerin haklarının birincil güvencesi olmaya devam ediyor.

Suudi Arabistan'ın İsrail'in Filistinlilere taviz vermesi yönündeki talepleri önceki görüşmelerde bir kenara itilmiş olsa da, bugün tüm tarafların hoşuna gitsin ya da gitmesin, gelecekteki müzakerelerin ayrılmaz bir parçası haline geldi.

Tersine, son günlerde askeri, istihbarat ve güvenlik yenilgilerine tanık olan İsrailliler, Filistinlilere taviz vermeyi kararlılıkla reddedeceklerdir. Bunu zayıflamış bir konumdan yapma olasılığı, sömürgeci-yerleşimci projesinin sonunu işaret ediyor.

Normalleşme masasındaki iki tarafın artık buluşacak bir zemini yok. Gerçekte, kasıtlı olsun ya da olmasın, Filistin direnişi Suudi-İsrail yakınlaşması yolunu tıkamayı başardı.

Kudüs Haber Ajansı - KHA

ÇEVİRİ ANALİZ, 12 Ekim 2023 14:47