ABD Donanmasının Hava Savunma Füzesi Yetersiz

Birleşik Devletler Donanması, ticari gemileri Kızıldeniz'deki İran destekli Husi savaşçılarının devam eden saldırılarına karşı savunurken, son on yıldaki en yüksek füze savaşına giriyor. ABD ve koalisyon ortakları bu kritik küresel ticaret yolunu başarıyla güvence altına alırken, mali ve askeri olarak artan maliyetler Washington'da endişeye yol açtı.

Sanki Amerika'nın başka bir hatırlatmaya ihtiyacı varmış gibi, üç bölgede giderek istikrarsızlaşan bir dünya, Pentagon'un sadece kısa bir savaşa hazırlanma planlarının saçmalığını ortaya koydu. Amerika'nın füze ve mühimmat stoğu, çok daha ucuz silahlara sahip düşmanların tekrarlanan saldırılarına karşı yetersiz kalmaya devam ediyor.

Daha da kötüsü, Pentagon'un tükenmiş bomba, roket, cephane ve füze stoklarını hızlı bir şekilde yenileyememesi, kötü adamların elimizde bir şeyler bitene kadar yaşamlarını devam ettirmek zorunda oldukları anlamına geliyor. Washington, Pekin ve Moskova'nın çok iyi bildiği şeylere daha yeni uyanıyor.

Pekin, Çin'in binlerce sofistike hiper ve ses altı balistik füzeden oluşan cephaneliğini oluşturmaya devam ederken, azalan mühimmatımızı takip ediyor. Stoklarımızı hızla azaltmak için aynı seviyede bir düşman da gerekmez. İran'ın kullanabileceği veya gittikçe büyüyen dost listesine verebileceği 3 binden fazla balistik füzeye sahip olduğu tahmin ediliyor.

Mevcut operasyonlardan kaynaklanan bu mali ve askeri hazırlık gerginliği, Donanmanın, gelecek zorluklara hazırlıklı olmasına ihtimaline de gölge düşürüyor. Son Kızıldeniz operasyonlarında Standart Füze (SM) serisinin dikkate değer kullanımıyla örneklenen hassas hava savunma mühimmatlarının yüksek maliyeti, Donanmanın stoklar bu kadar sınırlı olduğunda tehditlere karşı harekete geçme konusundaki ikilemini vurgulamaktadır. Zorluk, Donanmanın şarjör derinliğindeki yetersizliği ortaya çıkaran ve potansiyel olarak yüksek yoğunluklu bir çatışmaya hazır olma durumunu tehlikeye atan son analizlerle daha da artıyor.

Pentagon'un yeni silah alımlarının yetersiz kalmaya devam etmesi ve Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana diğer iç önceliklerin gerisinde kalması gözlemcileri şaşırtıyor. Yönlendirilmiş enerji silahları gibi yeni nesil teknolojiler potansiyel çözümler sunuyor, ancak Donanmanın gelecekteki tedarik maliyeti tahminleri dalgalanmaya devam ettiği için uygulanabilirlikleri belirsiz.

Bu belirsizliklerin ortasında, mevcut yeteneklerin oynadığı kalıcı rolün farkına varmak çok önemlidir.

İlk olarak 1979'da hizmete giren, gemiden fırlatılan bir hava savunma füzesi olan Standart Füze-2 (SM-2), son yarım yüzyıldır ABD Donanması'nın bel kemiğini oluşturdu ve öngörülebilir gelecekte de bunu yapmaya devam etmesi planlanıyor. SM ailesinin, en sonuncusu, Donanma balistik füze savunması için bir sonraki "beygir" olarak tasarlanan ve hipersonik tehditlere karşı daha iyi savunma yapabilen SM-6 biçiminde olmak üzere çok sayıda varyantı ve halefi vardır.

SM-6, öncekilerden teknolojik olarak daha etkileyici ve yetenekli olsa da, bu füzelerden çok az sayıda var. Başkan Biden'ın bu yılki bütçe talebi sadece 125 SM-6 içerdi. Önümüzdeki beş yıl içinde üretim artacak olsa da, toplam beş yıllık satın alma planı sadece 1.055 füze adedinde duruyor. Bu, önümüzdeki beş yıl içinde filodaki her muhribi bir düzine füzeyle donatmak veya tüm gemilerin gemide herhangi bir füze olmadan gitmesini sağlamak için yeterlidir.

Buna karşılık, 1980'lerin askeri birikimi sırasında, fazla stoklara, savaş rezervlerine ve sigorta olarak fazla envantere duyulan ihtiyaç çok önemliydi. Başkan Reagan, yalnızca 1985'te  bin 380 SM-2 talep etti. Bu rakam, Başkan Biden'ın planladığı beş yıllık satın alımdan yüzde 30 daha fazladır.

Belirli mühimmat stokları mevcut olsa da, Ukrayna'daki savaş, pembe savaş varsayımlarına dayanan geçmiş mühimmat gereksinimlerinin modern savaştaki hacim ihtiyacını büyük ölçüde hafife aldığını göstermiştir. SM-6'nın ana yüklenicisi RTX'e göre, mevcut SM-6 stoğu 500 füzenin biraz üstünde bir yerde. Bu, herhangi bir akran düşmanla ve potansiyel olarak ortalamanın altında herhangi bir düşmanla uzun süreli bir çatışma için yeterli değildir.

Pekin, Çin'in füze kuvvetlerine yaptığı hızlı genişleme ve yatırımın da gösterdiği gibi, kendi eksikliklerimizin farkında. Çin'in karada konuşlu füze kuvvetleri son on yılda neredeyse iki katına çıktı ve Pentagon, ÇHC'nin potansiyel bir çatışmada ABD savaş gemilerini kitlesel ateşe verme ve bunaltma stratejisinin bir parçası olarak yedekte binlerce füze stokuna sahip olduğunu tahmin ediyor.

Caydırıcılık her iki yönde de çalışır. Zayıf bir savunma sanayi üssü ve kıt stoklar, askeri liderlerimizi ulusal çıkarları korumak için harekete geçmekten caydırabilir. Düşmanlar, Pentagon'un hava ve füze savunması için maliyet hesaplamalarının potansiyel askeri sonuçları etkileyebileceğine veya sınırlayabileceğine inanıyorsa, muhtemelen bu kumarı oynamayı seçeceklerdir.

Kongre, Pentagon'un mühimmat gereksinimlerini yeniden değerlendirmesini yasalaştırarak ve kilit mühimmat için ek çok yıllı tedarik yetkililerine yetki vererek doğru yönde bazı küçük adımlar attı.

Bununla birlikte, aynı derecede önemli olan, Satın Alma ve Sürdürmeden Sorumlu Savunma Müsteşarı Dr. Bill LaPlante'nin "... Talep sinyali sözleşmelerle başlamalı" sözüdür. Federaller hala devam eden çözüm belirsizliğinde sıkışıp kalırken, Savunma Bakanlığı harcamaları yavaşlatıyor ve yeni programlara harcama yapması yasaklandı.

Washington uykusundan uyanmalı ve daha hızlı hareket etmeli ve dünya çapında güvenilir konvansiyonel caydırıcılığı yeniden tesis etmek için daha acil bir şekilde çalışmalıdır. Politika yapıcılar şimdi ellerinde first varken yeterince şey yapamazlarsa, savaşın maliyeti çok daha yüksek olacaktır.

Kudüs Haber Ajansı - KHA

ÇEVİRİ ANALİZ, 06 Ocak 2024 19:03