Amerikan Yardımının Altında Yatan Ne?

Suriye'ye ve halkına dayatılan tek taraflı, zorlayıcı, yasadışı ve hukuksuz önlemlerden daha ağır olan şey, ABD'nin Güvenlik Konseyi'ndeki Daimi Temsilcisi Linda Thomas-Greenfield'in Suriye'deki insani durum ve bunun uluslararası barış ve güvenlik üzerindeki yansımaları hakkında konuşmasını dinlemektir; özellikle de Suriye'yi ABD tarafından desteklenen teröristler tarafından kontrol edilen bölgelere daralttığı için.

Greenfield'ın algısını bilmiyorum ama Suriye'deki sorunun arkasındaki temel nedenin, binlerce teröristin Suriye'ye girmesini sağlayan Siyonist-Amerikan planlarında yattığını kesinlikle biliyor. Misyon başarısız olduğunda, ABD onları sürdürmek için kendi kuvvetlerini getirdi ve Suriyelilerin kaynaklarını yağmaladı. Petrolü yağmaladılar ve acımasız yasalarını milyonlarca Suriyeli sivile dayattılar.

Aynı şekilde, Suriye'nin kuzeybatısına yarım saat boyunca sızan ve daha sonra hedef alınma korkusuyla geri çekilen "milletvekilleri" olarak tanımlanan üç Kongre üyesi, şüphesiz eylemlerinin yasadışı, utanç verici ve tehlikeli olduğunun tamamen farkındadır. İddialarıyla tamamen çelişen bir devlet, nasıl olur da dünyaya bir liderlik modeli sunabileceğine inanır? Kongre üyeleri French Hill, Ben Cline ve Scott Fitzgerald, tıpkı hırsızlar, kaçakçılar veya teröristler gibi, insani yardım ulaştırma bahanesiyle açık tutulan Babü’s-Seleme sınır kapısından Suriye topraklarına sızdı. Ziyaretleri sayesinde, Suriye'deki milyonlarca masum sivilin güvenliğini ve emniyetini tehlikeye atan terörizme desteklerini bir kez daha teyit ettiler.

ABD siyasetindeki sözler ve eylemler arasındaki bu tür bariz çelişkiler Suriye ile sınırlı kalmayıp tüm dünya için de geçerlidir. Bu çelişkiler, Afrika genelinde Batı'ya karşı isyan hareketlerini ateşledi ve alternatif arayan ülkeleri, kendisine ulusların işlerine karışma, entelektüel ve maddi kapasitelerini küçümseme ve ulusal zenginliklerini ve doğal kaynaklarını sömürme hakkı veren saldırgan Batı sömürge sistemine karşı çaba göstermeye itti. Bugün uluslararası sahnede tanık olduğumuz şeyin, baskıcı Batı sistemlerinin gerçek doğası, sahte sloganlarının ardındaki gerçeklik ve servetin yağmalanması, iradelerin boyun eğdirilmesi ve kılık değiştirmiş bir şeyin sürdürülmesi gibi aradıkları temel hedefler konusunda dünyanın çoğu halkı arasında benzeri görülmemiş bir uyanışı temsil ettiğini söylemek abartı olmaz.

Nijerya darbesinden sonra, ABD tarafından Afrika ülkelerinden milislere sağlanan eğitim programlarının önemini tartışan çalışmalar yayınlandı. Bu programlar öncelikle demokratik değerleri teşvik etmek yerine baskı, sömürü ve itaat değerlerine bağlılık anlamına gelen "liberal" değerleri benimsemeye odaklandı. Bu programlar aynı zamanda birçok Afrika ülkesinde liberal, fırsatçı ve yozlaşmış askeri seçkinlerin yükselişine yol açtı. Bu nedenle, Batı Afrika'da meydana gelen ve diğer ülkelere yayılan bu darbeler, ABD'nin eğittiği, beslediği ve iktidara getirdiği liberal insan varlıklarını deviriyor, onları yolsuzluk ve yabancı istihbarat köleliğine bulaştırıyor. Bu, insanlar arasında yaşadıkları gerçekliğe ve Batı'nın bol kaynaklarına rağmen kendilerini içinde buldukları korkunç yoksulluktaki rolüne dair artan farkındalığın kanıtından başka bir şey değildir.

Patrick Quirk ve Caitlin Dearing Scott isimli iki Amerikalı yazar, "Çin'e Karşı Etki Savaşını Kazanmak" başlıklı ortak makaleleriyle, dünyanın herhangi bir yerinde ve herhangi bir alanında Amerikan yardımının temel nedeni ve amacı olduğuna inandıklarını ortaya koydular. Onlar, ABD'nin, ücretler ve eğitim programları da dahil olmak üzere, sözde "yardım"ı doğrudan askeri güçlere sağladığını savunuyorlar. Araştırmacılar, kendilerine atıfta bulundukları gibi "özgür dünyanın" askeri gücünün önemli olduğunu, ancak yeterli olmadığını savunuyorlar.

Çin Komünist Partisi'nin, Çin'in etkisini küresel olarak genişletmek için ekonomik teşvikler ve entelektüel seçkinler kullandığını ve küresel bir güç olarak ABD'ye alternatif olmayı hedeflediğini iddia ediyorlar. Bu değişim şüphesiz Amerikan sömürgeci çıkarlarına meydan okuyor. Bu nedenle, sömürge sistemlerine hizmet eden araştırmacılar, ülkeleri Çin etkisine direnmeye teşvik etmek için net bir strateji ve aktif bir kampanya olması gerektiğini savunuyorlar.

Gerçekten de ABD, II. Dünya Savaşı'ndan sonra, Almanya'daki Marshall Planı'ndan bu yana, Japonya ve Kore'ye kapsamlı yardım sağlamak ve Sovyetler Birliği'nin etkisi altına girmelerini önlemek için "yardım" kavramını kullanmaya başladı. Soğuk Savaş sırasında, Amerikan yardımı gerçekten de çevreleme stratejisinin önemli bir parçasıydı ve bu yardımın ABD çıkarlarını ilerletme üzerinde önemli bir etkisi oldu. Bu çabaların bir parçası olarak, USAID 1961'de kuruldu ve 1983'te kongre tarafından finanse edilen Ulusal Demokrasi Vakfı kuruldu.

Araştırma gerçekten de bu yardımın alıcı ülkelerdeki ABD çıkarlarını desteklemeye yardımcı olduğunu gösteriyor. Aynı zamanda Amerikan ticareti ve ticareti için yeni fırsatlar ve pazarlar yarattı. Aslında, Amerika Birleşik Devletleri'nin en büyük ticaret ortaklarından on biri Amerikan yardımı alan ülkelerdi. Gerçekten de, Amerikan yardımı genellikle ABD ve liberal sistemi uğruna müttefikler, ortaklar ve güvenilir müşteriler yetiştirmek için kullanılmıştır. 2012 ve 2022 yılları arasında sekiz ülke, ABD desteği sayesinde siyasi yörüngelerini tersine çevirebildi ve Amerikan etki alanına geri dönebildi.

Bu gibi durumlarda Amerikan perspektifinden başarılı sonuçlar göz önüne alındığında, araştırmacılar "Çin ve Rusya ile rekabet halinde stratejik olarak önemli ülkelere yardımın arttırılmasını" savunuyorlar; bu, yardımın gelir seviyelerine veya yardıma en çok ihtiyaç duyan ülkelere bakılmaksızın, birincil hedef olarak Çin ile rekabete öncelik vermesi gerektiği anlamına geliyor. Bu perspektiften bakıldığında, yardımlar ABD dış politikasının hedefleri ve Amerikan çıkarları ile yakından bağlantılı olmalı ve bu yardım çabaları, ABD'nin Batı Avrupa, Kolombiya, Güney Kore ve Şili'de yaptıklarına benzer şekilde güvenlik ve reform programlarıyla uyumlu olmalıdır. Ayrıca, Amerika Birleşik Devletleri kalkınma politikalarında öncelikli hedef olarak "demokrasiyi" teşvik etmelidir. Araştırmacılar, küresel etki rekabetinin Pasifik Okyanusu ile sınırlı olmadığını, parlamentolara, yerel konseylere, yürütme ofislerine, siyasi partilere, sendikalara ve elbette askeri güçlere kadar uzandığını ekliyor.

Bu ifşaat, sadece üst düzey politikacılar, yerel yetkililer, memurlar, parlamentolar ve belediyeler aracılığıyla değil, aynı zamanda liberal düşünceyi ve Batı değerlerini teşvik etmeye, Amerikan gündemine ve çıkarlarına etkili bir şekilde hizmet etmeye çekilebilecek herkes aracılığıyla toplumları etkilemek için açık bir mekanizma ortaya koymuyor mu? Bu çalışma, Amerikan yardımının, iddia edilen amacına ve içinde faaliyet gösterdiği çerçeveye bakılmaksızın, Amerikan etkisini, çıkarlarını ve ticaretini genişletmenin yanı sıra, yardım ettiklerini iddia ettikleri insanların iradesine ve çıkarlarına karşı Amerikan egemenliğine bağlılığı güvence altına almak için bir araç olduğunu göstermektedir.

Bu perspektiften bakıldığında, bugün gizli ve gayrimeşru mali destek de dahil olmak üzere Amerikan yardımı, ülkeleri istikrarsızlaştırmaya, kalkınmalarını engellemeye ve kaynak sömürüsünü kolaylaştırmaya katkıda bulunabilir.

Neyse ki, Afrika, Asya ve Latin Amerika'nın çoğu insanı bugün bu gerçeğin farkındadır ve umarız bir gün, Amerikan yardımı bunu kabul etmeye istekli kimseyi bulamaz ve demokratik isimlerle bahşettikleri kurumlar herhangi bir alıcı bulamaz, çünkü insanlar bu yardımın bedelinin boyun eğdirmek, iddia ettikleri kişilerin çıkarlarına hizmet etmek yerine ABD'nin iradesine ve çıkarlarına boyun eğmeyi aşağılamak olduğunu zaten anlıyorlar.

Kudüs Haber Ajansı - KHA

ÇEVİRİ ANALİZ, 18 Eylul 2023 12:42