Bir yıl önce bugün dünyayı sarsan Aksa Tufanı Operasyonu münferit bir olay değildi; yıllarca süren jeopolitik değişimlerin, yeniden küresel güç düzenlemelerinin ve Batı Asya'da artan gerilimlerin doruk noktasıydı.

Operasyon sadece Filistin direnişinin cesur bir hamlesi değil, aynı zamanda uluslararası politikada yıllardır ortaya çıkan sismik değişimlere karşı hesaplanmış bir yanıttı.

Bu değişikliklerin merkezinde, ABD'nin etkisinin zayıfladığına işaret eden, 2021 yılında ABD'nin Afganistan'dan çekilmesi vardı. Bu geri çekilme, Washington'un Fars Körfezi'ndeki müttefikleri, özellikle de ABD korumasının güvenilirliğini sorgulamaya başlayan Suudi Arabistan aracılığıyla şok dalgaları gönderdi.

ABD'nin Ukrayna savaşındaki zıt tutumu bu endişeleri daha da derinleştirdi ve Fars Körfezi ülkelerini yeni ittifaklar ve güvenlik düzenlemeleri aramaya itti. Dikkate değer bir sonuç, Çin Devlet Başkanı Şi Cinping'in 2022'de Suudi Arabistan'a yaptığı ve 30 milyar dolarlık ticaret anlaşmasıyla sonuçlanan ve Pekin'in bölgedeki yeni etkisinin altını çizen ziyaretiydi.

Çin'in artan varlığı ve değişen bölgesel dinamikler, İran ile Suudi Arabistan arasında Pekin'de imzalanan ve Mart 2023'te imzalanan dönüm noktası niteliğindeki normalleşme anlaşmasının yolunu açtı. Bu anlaşma bazı bölgesel gerilimleri yatıştırmış olsa da, uzun süredir devam eden çatışmaları tam olarak çözmedi.

Anlaşma, Batı Asya'nın değişen güç dengesine uyum sağlama ve köklü rekabetleri aşabilecek potansiyel yeni ittifaklara hazırlanma çabalarını yansıtıyordu. Bölgesel güçler kendilerini, giderek artan çok kutupluluğun damgasını vurduğu gelişen uluslararası düzenle başa çıkmak için konumlandırıyorlardı.

Ukrayna'da savaş ve küresel yeniden düzenlemeler

Şubat 2022'de patlak veren Ukrayna'daki savaş, Doğu Avrupa'nın ötesine şok dalgaları gönderdi. Savaş, ekonomik krizleri tetikledi, çatışmaları yoğunlaştırdı ve hatta Afrika'da askeri darbeleri teşvik etti. Bunu takip eden jeopolitik sıralama, bir yanda ABD ve Atlantikçi müttefikleri, diğer yanda Çin tarafından desteklenen Avrasya güçleri Rusya ile doğu-batı arasında gözle görülür bir saflaşma yarattı. Vekalet savaşları kısa süre sonra dünyanın dört bir yanındaki stratejik sıcak noktalarda ortaya çıktı.

Rusya için savaş, ulusal güvenliğinin savunulması ve Batı'nın tecavüzüne bir tepki olarak görülüyordu. Kremlin, Ukrayna ihtilafını yalnızca bir toprak mücadelesi olarak değil, bilim, teknoloji ve sanayide batı hakimiyetinin azalmaya başladığı bir dünyada kaynakların, ticaret yollarının ve etki alanlarının kontrolü için daha geniş bir savaş olarak gördü. Moskova'nın gözünde bu savaş, küresel gücün sınırlarını yeniden çizmek adına daha büyük bir yarışmanın parçasıydı.

Çin ve Hindistan'ın yükselişi, dünyanın endüstriyel, ekonomik ve demografik ağırlığını doğuya kaydırdı. Bu, Rusya'nın Avrupa'dan Orta Asya'ya kadar küresel rolünü geri almaya çalışmasıyla nüfuz mücadelesini yoğunlaştırdı. Bu arada, ABD liderliğindeki uluslararası "kurallara dayalı düzen", Çin'in kendi ekonomik ve jeopolitik hakimiyetini kurmaya çalışması nedeniyle baskı altında.

Filistin davasını yeniden canlandırmak

Filistin direniş güçlerinin 7 Ekim 2023 tarihinde Aksa Tufanı’nı başlatma kararı, bu küresel akımlardan bağımsız alınmamıştır.

Hamas ve diğer Filistinli gruplar stratejik durumun farkındaydı: ABD, Ulusal Güvenlik Stratejisi'ne göre Çin ve Rusya'ya karşı çatışmalarıyla meşguldü, Washington ise İran'ı kontrol altına almaya çalışıyordu.

Ukrayna çatışması patlak verdikten sonra Gazze'deki Hamas tarafından yazılan gizli bir değerlendirme, İsrail'in kendi içindeki bölünmeler de dahil olmak üzere önceliklerde ve kırılganlıklarda küresel bir değişime dikkat çekti:

Gazze, Batı Şeria ve Kudüs'teki Filistinlilere yönelik ablukanın sıkılaştırılması ve mülteci sorunu gibi hayati sorunları ortadan kaldırmak; Filistin davasını sona erdirmek için pozisyon değiştirerek devlet, bağımsızlık ve Kudüs meselesi gibi sorunlardan kurtulmaya çalışmak…

Değerlendirme, küresel iklimin ve İsrail'in iç siyasi çekişmelerinin yanı sıra, belirleyici bir saldırı için nadir bir fırsat sağladığı sonucuna vardı. İsrail'in Benjamin Netanyahu ve aşırılık yanlısı ortakları liderliğindeki aşırı sağcı hükümeti, işgali derinleştirmeyi, yerleşimleri genişletmeyi ve Filistinlilerin haklarını marjinalleştirmeyi amaçlayan politikaları açıkça izlemişti. Tel Aviv'in iç bölünmeleri ve Batı'nın Ukrayna'daki dikkatinin dağılmasıyla birlikte, bu tehditlere meydan okumak için cesur bir adım atmanın zamanı gelmiş gibi görünüyordu.

Bölgesel olarak ABD, İsrail ile Suudi Arabistan arasında bir normalleşme anlaşmasına aracılık etmek amacıyla İbrahim Anlaşmalarını ilerletmek için çalışıyordu. Bu çaba, ABD'nin Batı Asya'daki çıkarlarını, özellikle de İsrail'in güvenliğini korumaya yardımcı olabilecek bir Arap-İsrail bloğu oluşturmak için çok önemli görülüyordu.

Ancak Filistinliler bu normalleşme çabalarını ulusal özlemleri için büyük bir tehlike olarak gördüler. Suudi Arabistan'ın Filistin davası için önemli tavizler vermeden müdahil olmasının, İsrail'in "nihai çözümünü" – yasadışı Yahudi yerleşimlerini artırması, Gazze'deki ablukayı sıkılaştırması ve Kudüs'ü Yahudileştirirken Filistin devleti olma şansını ortadan kaldırması – için yeşil ışık yakacağından korkuyorlardı.

Direniş, Suudi Arabistan'ın normalleşme yolunda devam etmesi halinde, diğer Arap ve Müslüman çoğunluklu ülkelerin de onu takip edebileceğine ve Filistin davasını daha da izole edebileceğine inanıyordu. Filistin ile Arap ve İslam dayanışmasının aşınacağı potansiyel bir jeopolitik gerçeklikle karşı karşıya kalan direniş, Aksa Tufanı Harekâtı'nı gidişatı değiştirmek için son çare olarak gördü.

Tufandan Sonra

İsrail'in Aksa Tufanı'na tepkisi orantılı olmaktan çok uzaktı. Filistin direniş operasyonuna bir tepki olarak başlayan şey, hızla, soykırıma benzeyen bir etnik temizlik kampanyasına ve Gazze'ye, Batı Şeria'ya, Lübnan'a, Suriye'ye ve Yemen'e yönelik yıkıcı saldırılarla daha geniş bir bölgesel savaşa dönüştü.

Bununla birlikte, İsrail'in acımasız askeri saldırıları, Tel Aviv'in acil hedeflerinden daha fazlasına hizmet ediyor gibi görünüyor. İsrail, ABD'nin Çin, Rusya ve İran gibi güçlerin artan etkisine karşı koyarken bölgesel çıkarlarını güvence altına alma yönündeki daha geniş stratejisini uyguluyor.

İsrail'in Filistin direnişini yok etme ve Gazze'nin nüfusunu yerinden etme hedefi, Washington'ın, İsrail'in Eylül ayında Lübnanlı direniş liderlerine yönelik suikast saldırısının ardından hızla açığa çıkan daha büyük jeopolitik hırsları ile iç içe geçmiş durumda: Batı Asya'nın yeniden şekillendirilmesi hırsı.

Bu, Tel Aviv'in 7 Ekim 2023'ten çok önce, İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu'nun BM Genel Kurulu kürsüsüne çıkıp öngördüğü "yeni Ortadoğu" adıyla havaya kaldırdığı bir harita ve Suudi-İsrail normalleşmesinin Washington tarafından kendisi için güvence altına alındıktan sonra başlatılabilecek bir plandı.

ABD, Tel Aviv'deki vekili aracılığıyla, Çin ve Rus etkisine karşı koymaya yönelik daha geniş bir stratejinin parçası olarak bölgenin kaynakları, ticaret yolları ve ittifakları üzerinde kontrolü sürdürmeye çalışıyor. Bu çatışma, Ukrayna'dan Kızıldeniz'e kadar uzanan küresel hakimiyet üzerindeki daha büyük bir mücadelenin parçasıdır.

Gazze'de yaşanan acılara yönelik küresel tepki, keskin bir çelişkiyi gözler önüne seriyor. ABD ve müttefikleri liberal değerleri, insan haklarını ve demokrasiyi savunduklarını iddia ederken, eylemleri genellikle farklı bir hikaye anlatıyor. Ukrayna çatışması ve Gazze'deki soykırım sırasında Batılı devletler, soğuk ve sert jeopolitik çıkarlar lehine uzun süredir savundukları ideallerin çoğunu terk ettiler.

Mescid-i Aksa'nın ötesinde bir savaş

İsrail'in Gazze'ye ve şimdi de Lübnan'a karşı devam eden savaşı, sadece Aksa Tufanı direniş operasyonunun doğrudan sonuçlarıyla ilgili değil. Bu, sözde "Yüzyılın Anlaşması"nı anımsatan bölgeye yönelik daha geniş bir ABD projesinin parçasıdır.

Bu, Gazze'nin ve diğer parlama noktalarının ötesine uzanan saldırganlığın ölçeğinde açıkça görülmektedir. Nihai hedef, bölgenin jeopolitik düzeninde radikal bir dönüşüm gibi görünüyor - batı hakimiyetini sağlamak için nüfusları boyun eğdirirken kaynaklar, limanlar ve ticaret yolları üzerinde kontrolü güvence altına alan bir dönüşüm.

Bu savaş sadece sınırlar veya bölgelerden daha fazlasıdır; Bu, küresel ekonomik coğrafya üzerinde kontrol ve eski düzene itiraz edilen bir dünyada nüfuz ile ilgilidir. Bu büyük nüfuz mücadelesinde, ister Ukrayna'da, ister Gazze'de veya başka bir yerde olsun, sahadaki insanlar genellikle bedel ödüyor.

Varoluşsal bir tehditle karşı karşıya kalan Filistinliler, tarihin akışını değiştirmek amacıyla Aksa Tufanı'nı başlattılar. Ancak savaş uzadıkça, bu çatışmanın çok daha büyük bir küresel güç oyununun parçası olduğu ve sonuçları bölgenin çok ötesine yayılacak olduğu açıkça ortaya çıktı.

Kudüs Haber Ajansı - KHA