ABD ile Suudi Arabistan arasında, Krallığın İsrail'le normalleşmesine giden yolu açabilecek tarihi bir güvenlik anlaşması yapılıyor olabilir. Her iki taraf da 1945'te yapılan ünlü 'güvenlik karşılığı petrol' pazarlığının yerini alacak bir anlaşmaya varmaya hevesli.

Yine de bir konuda uyarmalıyız. Başkan Franklin Roosevelt ile Kral Abdülaziz Al-i Suud arasındaki 80 yıllık anlaşma, son yıllarda küresel güç dengesinin değişmesi ve karşılıklı güvenin bir kısmını aşındırmasıyla test edildi.

Son on yıldaki Arap ayaklanmalarıyla birlikte, Riyad ile Washington arasında bir zamanlar güvenilir olan iletişim hatları gerginleşti. Güven açığı ve azalan ABD etkisi nedeniyle güvenilirlik sorunları, bir zamanlar sağlam olan ittifakı baskı altına almaya başladı. Üç özel gelişme, ABD-Suudi Arabistan ilişkilerinin temel direklerinin sallantılı hale geldiğinin altını çizdi:

Birincisi, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve Suudi Veliaht Prensi Muhammed bin Selman'ın beyin dalgası olan OPEC+'nın yaratılması, daha bağımsız bir üretim politikası çağını başlattı; ikincisi, Riyad'ın çok kutuplu BRICS ve Şanghay İşbirliği Örgütü'ne (ŞİÖ) katılma kararı; ve üçüncüsü, Suudi Arabistan'ın İran'la ilişkileri normalleştirme kararı, Mart 2023'te Çin'in aracılık ettiği bir barış anlaşmasında resmileştirilen bir taahhüt.

Yenilenen bir ABD-Suudi ortaklığının varoluş nedeni şüphe götürmez. 7 Ekim 2023'te Gazze zarfında yaşanan dramatik olaylar, Biden yönetiminin Filistin sorununun "kendi kendine çözüldüğü" ve ihtiyaç duyulan tek şeyin düzgün bir Suudi-İsrail normalleşmesi olduğu fikrini paramparça etti.

Bunun yerine, Filistin meselesi Batı Asya güvenliğinin merkezi sahnesine geri döndü ve bölgeyi aldatmak, Filistin davası için empati maskesi takmak veya Arap sokaklarında İyi bir Samiriyeli olarak dolaşmak için hiçbir hareket alanı kalmadı.

Aynı şekilde, İran Direniş Ekseni'ni ön plana çıkarmak için kartlarını verimli bir şekilde oynadı, bu da Körfez Arap rejimlerini sarsan bir şey oldu ve bu da Biden Yönetimi'ne eski müttefiklerini yeniden devreye sokması için bir fırsat penceresi sağladı.

Bölgesel ateşkes talepleri, Gazze'deki insani kriz ve Hamas'ın elindeki İsrailli esirlerin serbest bırakılması çağrıları arasındaki bağlantı, Washington'un diplomatik kulvardaki kilit muhatap olarak yeniden yer edinmesini sağladı.

Bununla birlikte, ABD'nin kendisini bölgedeki ana nüfuz sahibi olarak yeniden yerleştirmesi kaygan bir eğim olmaya devam ediyor. Aradan geçen sürede Batı Asya'da ve dünyada çok şey değişti. 

Biden ekibinin izlediği geniş strateji, Donald Trump'ın daha geniş bir siyasi anlaşmanın temel taşı olarak bir İsrail-Suudi anlaşmasını öngörerek patentini aldığı İbrahim Anlaşmaları etrafındaki yeni ekosistemi beslemektir. Beyaz Saray, bunun Gazze'nin yeniden inşasının ve İsrail'i Arap komşularına entegre etmek için uzun bir yol kat edecek bir Filistin devletinin kurulmasının önünü açacağını, Washington'un dikkatini Asya-Pasifik ve Avrasya'ya çevirmesine izin vereceğini, Çin'in yükselişini engelleyeceğini ve Moskova'nın küresel sahnede Çin'e stratejik alan sağlama kapasitesini aşındıracağını düşünüyor.

Tüm bunlar, sağlam bir stratejiden ziyade, Washington'un büyüyen varoluşsal zorluklar listesi göz önüne alındığında, nefes kesici derecede iddialı bir boş hayaldir: benzeri görülmemiş borç yükünün ağırlığı altında bir ekonomi; Rusya-İran-Çin ekseninin karşı stratejileri; Küresel Güney'de giderek daha fazla ülke uluslararası yerleşimlerinde alternatif para birimlerini denerken, dünya ekonomisinde "dolarsızlaşma" tehdidinin çekiş kazanması.

Muhtemelen, Amerikalıların zihnindeki en önemli hususlardan biri, Suudi Arabistan ve BAE'nin, 22-24 Ekim'de Rusya'nın Kazan kentinde yapılacak olan BRICS zirve toplantısında petro-dolara yönelik koordineli bir saldırıdan ayrılmasını sağlamaktır – bu toplantının "dolarsızlaşma" sürecinde bir oyun değiştirici olması bekleniyor.

Çin Devlet Başkanı Şi Cinping ile Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin arasında bu ay Pekin'de yapılacak zirve, uluslararası finansal düzenin yeniden yapılandırılmasına öncelik verecek. ABD Hazinesi tarafından 17 Nisan'da yayınlanan son veriler, Çin'in ABD Hazine tahvillerinin Şubat ayında 775 milyar dolara düştüğünü ve sadece bir ay öncesine göre 22,7 milyar dolar düştüğünü gösterdi. Global Times, "küçülmenin, ülkenin dış ödemeler dengesi ve ABD Hazine tahvillerinden elde edilen karlar gibi faktörlerden etkilenen Çin'in döviz rezervlerinde yapısal bir ayarlamaya işaret ettiğini" savundu. Raporda ayrıca şu sonuca varıldı: 

Dolarsızlaşmaya yönelik küresel eğilim başladığında, birçok ülke altın varlıklarını artırarak ve uluslararası ödemeler için yerel para birimlerini kullanarak rezervlerini çeşitlendirmeyi hızlandırdı. Çin'in Mart ayı sonundaki altın rezervleri, aylık 160 bin ons artışla 72,74 milyon onsa ulaştı.

Yakın tarihli bir ABD medyası yorumunun işaret ettiği gibi: 

Yeni bir ortak para birimi konusunda [BRICS tarafından] hiçbir somut plan taahhüt edilmedi veya ortaya konmadı, ancak bu fikri yalnızca sözlü olarak ifade etmek bile ABD doları açısından bir tehdit. Yakın zamanda ilan edilecek bir BRICS para birimi olmasa da, artık bu tartışılan bir kavram.

Üst düzey bir Suudi yorumcu şunları kaydetti: "Tüm bölge, Gazze'deki savaşın arka planında 'son rötuşları' yapmanın eşiğinde. Bu, bazılarının attan düşmesine ya da uçurumun kenarına koşmasına neden olan bir anlaşmaya yol açabilir. Her iki durumda da ağır bir bedel ödeyecektirler."

Guardian'da bu hafta yayınlanan kapsamlı bir rapor, ABD-Suudi Arabistan'ın güvenlik ve teknoloji paylaşımı konusundaki taslak anlaşmalarının hazır olmasına rağmen, bu anlaşmaların İsrail ve Filistinlileri içeren daha geniş bir Batı Asya anlaşmasıyla bağlantılı olması amaçlandığı için belirsizliğin devam ettiğini ortaya koydu. Başka bir deyişle, Başbakan Benjamin Netanyahu'nun Gazze'de kalıcı ateşkes ve Filistin devletinin kurulması gibi zor konularda devreye girmesi gerekiyor. Eğer Refah'a bir saldırı başlatırsa tüm oyun biter.

Bu nedenle, Suudilerin şimdi "İsraillileri dışlayan daha mütevazı bir B planı için bastırması" hiç de şaşırtıcı değil. Jeopolitik açıdan bakıldığında, sulandırılmış bir B planı, "Suudi Arabistan ile Çin ve Rusya'nın nüfuzunu uzak tutacak stratejik bir ortaklığı güçlendireceği" için Biden'ın diplomatları tarafından hala çekici bulunabilir. [Fakat] Bırakın Kongre'yi, yönetimin bile böyle bir sonucu kabul edip etmeyeceği belli değil."

Netanyahu'nun şu anda Suudilerle yapılacak bir normalleşme anlaşmasını "siyasi maliyeti nedeniyle geçilemeyecek bir mayın tarlası" olarak göreceği neredeyse kesin.

Sovyet söz yazarı Vasily Lebedev-Kumach'ın 1931'de yazdığı hicivli bir şarkıda ünlü bir satır var, kabaca: "Kağıt hayattaki en önemli şeydir/Hayatta olduğun sürece onu elinde tut/Uygun bir kağıdın yoksa, sen sadece bir böceksin."

Merhum Mihail Gorbaçov, NATO'nun genişlemesi konusunda "kartları doğru oynamadığı" için üzülerek yaşadı. Suudi Arabistan Veliaht Prensi Muhammed bin Selman, Gorbaçov'un pişmanlığını ibret verici bir hikaye olarak kabul etmeli.

Kudüs Haber Ajansı - KHA