ABD Hava Kuvvetleri'nin aktif görevli bir üyesi olan Aaron Bushnell, Washington DC'deki İsrail Büyükelçiliği'nin önünde, ölümüne yol açan kendini yakma eylemiyle protesto gösterisi düzenledi.

Yetkililer yangını zamanında söndürmeyi başaramazken, İsrailli muhafızlar açıkça aciz durumda olan adama sanki bir tür tehditmiş gibi silah çekti.

Bushnell'in kendi kişisel politikası ne olursa olsun, onun bu protesto eyleminin amacı, dünyaya, ABD hükümeti tarafından desteklenen Gazze'de ortaya çıkan soykırımda suç ortağı olmayacağını söylemekti.

Bushnell kendisinin ve diğer havacıların işgal altındaki Filistin'e konuşlandırılacağını biliyordu. Filistinlilerin soykırımına yardım ederken muhtemelen hayatını kaybedebilirdi.

Gazze'yi, Lübnan'ı, Yemen'i ve Irak'ı tehdit etmek üzere hazırda bekletildiği için hayatını kaybetmese bile, yine de soykırımın suç ortağı olacaktı.

ABD'deki bir ordu üssünde alelade yedek bir asker değildi artık. Kayıtsızlığı seçmekle vicdanına göre hareket etmek arasında sıkışıp kaldı ve haklı olarak ikincisini seçti.

Birçoğu ondan bir kahraman olarak bahsederken, sosyal medyadaki birçok siyonist onunla alay ederek maskeli barbarlıklarını yüzsüzce sergiliyor.

Hem neo-muhafazakar hem de neoliberal taraftan Siyonist sesler, ABD askerlerinin İsrail rejiminin ve ABD'deki bir avuç güçlü elitin yararına olan savaşlarda öldüğünü görmekten mutlu olsalar da, bir ABD askerinin zalimlere karşı gerçeğin yanında durarak hayatını kaybetmesinden hoşlanmıyorlar.

Siyasi yelpazenin her tarafındaki insanlar, yarı resmi Mossad hesabından sözde "muhafazakar" grifter Laura Loomer'a yapılan kesinlikle kötü hakaretleri kınamak için sosyal medyaya girdi.

Biden'ın yeniden seçilmesini ve insanları test edilmemiş Pfizer genetik aşısını almaya teşvik etmek için işe alınan Taylor Swift'in en son propagandası ile hipnotize edilmiş, hala mutlu bir uykuda olan çok sayıda Amerikalı varken, uyanan ve seçkin politikacıların, bankacıların, şirket patronlarının ve seçilmiş veya seçilmemiş diğer önde gelen şahsiyetlerin performansından bıkmış Amerikalılar da var. 

Bu uyanış kritik kütleye ulaştığında, ABD'de bazı değişikliklerin sinyallerini verebilir.

Siyonist lobi, ortalama bir Amerikalıya sıfır fayda ya da daha doğrusu zarar sunduğu için bağımsızların yanı sıra soldan ve sağdan da ateş altında kalan özel çıkar gruplarından biridir.

Sol cenahta, Siyonist rejimi, kendi kaderini tayin hakkı için mücadele eden insanları acımasızca katleden ve boyun eğdiren ahlaksız, adaletsiz bir zalim olarak görüyorlar.

Siyonistler, yakın zamanda ölen Jacob Rothschild gibi zengin finans kapitalistleriyle iç içedir, bu nedenle Siyonist gündem sadece Filistin ile sınırlı değildir, aynı zamanda dünya çapında pek çok kötülükle, özellikle de zenginlerin daha da zenginleşmesi ve fakirlerin daha da fakirleşmesi gibi ekonomik fenomenlerle ilgilidir.

Bunun tek istisnası, ideolojik kökenleri İşçi Siyonizmi ya da sol Siyonizm'den kaynaklanan Batı solunun büyük bir yüzdesini oluşturan Troçkist sol olacaktır ve bu nedenle en iyi ihtimalle sadece Netanyahu'ya karşı çıkacak ve gayri meşru Siyonist işgalin liberal bir şekilde değiştirilmesini umacaklardır.

Filistin davasının sadece solcular için olduğunu düşünmek bir yanılgıdır. Siyonistlerin beklemediği joker, birçok sağcının da siyonizmi önemsedikleri çeşitli konular için bir tehdit olarak görmesiydi.

Siyonistlerin pornografinin, ahlaksız Hollywood filmlerinin, militan LGBTQP gündeminin, Hıristiyanlığa yönelik saldırıların ve birçok muhafazakârın değer verdiği diğer şeylerin tanıtımında önemli bir role sahip olduğu bir sır değil.

Geleneksel Katolikler gibi dindar Hıristiyanlar, Yahudileri ırkçı bir bakış açısıyla eleştirmezler ve biyolojik determinizm kavramına karşı çıkarlar.

Bu, biyolojik determinizme de atfedilmeyen ve bir adım daha ileri giden İslami görüşle aynıdır; çünkü Müslümanlar ilk günaha inanmazlar, bunun yerine tüm çocukların saf doğduğuna inanırlar ve bu saflık doğumdan sonra ya korunur ya da bozulur.

O zaman mesele Yahudi davranışlarıyla ilgilidir, çünkü ırk değiştirilemezken davranış değişebilir.

Yahudiler ve Siyonistler meselesine ırkçı bir bakış açısıyla bakan sadece küçük bir kesim; ancak ironi şu ki, Yahudi üstünlükçüleriyle aynı inançları paylaşıyorlar ve yalnızca diğer tüm ırklardan üstün olan "seçilmiş" ırkın kim olduğu konusunda farklılık gösteriyorlar.

Irkçılık ve açık sınırlar arasındaki tüm göç tartışmasının yanlış bir ikilik olduğunu anlarsak, göç meselesi bile ırkçılık ve yabancı düşmanlığı ile eşit olmak zorunda değildir.

Irkçılık tiksindirici olsa da, liberal göç politikalarının öncelikle kapitalistler ve Siyonistler tarafından yazıldığını anlamalıyız. Kapitalistler, kar marjlarını artırmak ve Yaratıcı merkezli aile birimini terk eden ve böylece doğum oranlarında düşüş yaşayan liberal ülkelerdeki nüfus düşüşünü telafi etmek için nispeten daha ucuz işgücü kaynaklarına ihtiyaç duyuyorlar, bu nedenle ülkelerinin dünyanın birçok yerini tahrip eden ve kitlesel göçe neden olan savaşlardan yararlanıyorlar.

Hem akut tehlike yaşamayan (savaş gibi) ancak mali sıkıntı yaşayan (IMF ve Dünya Bankası'nın neden olduğu ekonomik baskı nedeniyle) ülkelerden gelen yüksek vasıflı işçilerden hem de acilen anavatanlarından kaçmak zorunda kalan mülteciler arasındaki düşük vasıflı işçilerden yararlanıyorlar.

Siyonistler, Müslümanlar ve Hıristiyanlar arasında bir medeniyet çatışmasını kışkırtmak için liberal göç politikalarını desteklerken, siyonistlerin büyük bir bölümünü oluşturduğu zengin seçkinler, finansal seçkinlere saldırmaktan kaçınırken arkalarına yaslanıp insanların birbirleriyle savaşmasını izliyorlar.

Bunun bir örneği, ABD İç Güvenlik Bakanı Alexander Mayorkas'ın, Fidel Castro devrimi sırasında Küba'yı terk eden Castro karşıtı Kübalı Yahudilerin soyundan gelmesi ve ABD'de yaşayan çoğu Kübalı gurbetçinin kaçınması gibi, çeşitli suçlarından ve Küba halkını sömürmelerinden dolayı kovuşturmadan kaçınmasıdır. 

Mayorkas, İç Güvenlik Bakanı olmadan hemen önce İbrani Göçmen Yardım Derneği'nin (HIAS) yönetim kurulu üyesiydi. Mossad'ın, direniş eksenini zayıflatmak adına demokratik olarak seçilmiş devlet başkanı Beşar Esad'ı devirmek için Suriye'ye karşı savaşın yaratılmasına dahil olmasına rağmen, HIAS, Suriyeli mültecilerin Ürdün'e yeniden yerleştirilmesini sinik bir şekilde finanse etti.

Bu, birçok ikiyüzlü "mülteci hoş geldin" liberalinin tipik modelinin bir parçasıdır: ülkeleri yok eden ve mülteci yaratan (Suriye gibi) savaşları alkışlıyorlar ve yarattıkları mülteciler Batı kıyılarına ulaştığında "mülteciler hoş geldiniz" pankartları açıyorlar.

HIAS, ABD'nin güney sınırındaki göçmen krizlerine de dahil olabilir.

Doğal olarak, Avrupa'da, yerli halkların demografik çoğunluğuna saygı duymak mantıklı ve ahlaki bir şeydir; çünkü tanrısız imparatorluklarının tarihsel suçlarından bağımsız olarak burası onların topraklarıdır.

Bununla birlikte, ABD ile soru çok daha karmaşık hale geliyor, çünkü zor soruyu sormamız gerekiyor: Amerika nedir ve bir Amerikalıyı Amerikalı yapan nedir?

Birçok insan ABD'nin monarşiden arınmış bir ulus kurmak için Hıristiyanlar tarafından kurulduğunu düşünüyor. Gerçek şu ki, ABD'nin kurucu babaları çoğunlukla Masonluğun gizli paganist kültüne mensup tanrısız liberallerdi.

ABD'yi Hıristiyanlık karşıtı bir sosyo-politik felsefe üzerine kurdular. Ahlâkî rölativizm, kilise ve devletin ayrılması ve sınırsız bireysel hürriyet idealleri, nesnel ahlaka, en azından kilise ve devlet arasındaki uyuma inanan ilahi dinlerde ifade edilen değerlere tamamen aykırıdır ve günah ve ahlaksızlıkların kamusal alanda kısıtlanması gerektiğine inanmaktadır.

Ek olarak, ABD'nin Siyonist harekete sadık olduğu kavramı ABD tarihinde yeni bir şey ya da ABD'nin "gasb edildiği" anlamına gelmiyor.

İsrail, Amerikan polis memurlarını, halkı "korumak ve onlara hizmet etmek" sloganından ziyade, Amerikan halkını "bize karşı onlar" zihniyetiyle görmeleri için rutin olarak eğitiyor.

ABD, bir Mason olan George Washington'un yeni cumhuriyetin başkanlığına yükselmesinin ardından Rhode Island'ın zengin Newport kasabasındaki Touro Sinagogu'nda dostane bir konuşma yapması gibi, siyasi olarak örgütlenmiş Yahudi üstünlükçülerle her zaman iç içe olmuştur.

Bu nedenle Amerika, bir halka, medeniyete veya herhangi bir otantik köke değil, bir fikre dayanmaktadır. İlk yerleşimciler, İngiliz hükümdarından kaçmaya çalışan püriten Protestanlar iken, garip bir şekilde Yahudi Kitab-ı Mukaddesine, belki de dönemselciliğin, Scofield İncil'inin ve Hıristiyan Siyonizminin öncüsü olan Yahudi Kitab-ı Mukaddesine garip bir bağlılıkları vardı - ABD'nin Britanya imparatorluğunun bir kolonisi olarak resmi olarak kurulması, güney kolonilerindeki mali kapitalistler tarafından yapıldı.

Siyonizmin Amerikan tarihinde yeni bir fenomen olmadığını veya ABD'nin "gasp edildiğini" göstermek için, Yahudi tüccarlar Anglo-Sakson ve Hollandalı meslektaşlarıyla birlikte en güçlü köle tüccarları arasındaydı ve bu ağır suçta öldürülen 100 milyon Afrikalının kanı, Anglo-Amerikalıların ellerinde olduğu kadar onların da ellerindedir.

ABD'nin başlangıçta kimin Amerikalı olabileceği konusunda ırksal kısıtlamaları olmasına rağmen, yine de yeni cumhuriyete kabul şartı "iyi karakterli özgür beyaz adamlar" idi. İyi karakter, Protestanlık, Yahudilik/Kabala, Masonluk, natüralizm, ampirizm ve liberalizm gibi "aydınlanma" liberal idealleriyle uyumlu bir din veya ideolojiyi takip etmek anlamına geliyordu.

Katolikler, Ortodoks Hıristiyanlar ve Müslümanlar, ABD'nin liberal ütopyasının bir parçası olamayacak kadar "geri" ve liberal olmadıkları için başvurmalarına gerek yok.

Bu, doğal olarak açık tenli Avrupalıların çoğunun dışlanmasına yol açtı. Benjamin Franklin'e göre, "dünyadaki tamamen beyaz insanların sayısı orantısal olarak çok azdır. Afrika'nın tamamı siyah ya da sarımsı. Asya esas olarak sarımsı. Amerika (yeni gelenler hariç) tamamen böyledir.

Ve Avrupa'da İspanyollar, İtalyanlar, Fransızlar, Ruslar ve İsveçliler genellikle esmer bir ten dediğimiz şeye sahiptir; Almanlar ve İngilizlerle birlikte yeryüzündeki beyazların ana gövdesini oluşturan Saksonlar hariç."

Beyaz olarak kabul edilebilecek ve böylece Amerika'ya kabul edilebilecek sınırlı ırklar arasında bile, liberalizm karşıtı olamazlar ve liberal ideallere atfetmek zorundadırlar. Bu nedenle, Avrupa'dan biri Amerika'ya geldiğinde, ırksızlaştırılır ve geleneksel, "eski dünya" değerlerinden sıyrılır ve "aydınlanmış" liberal ütopya imajına yeniden dönüştürülür.

İlginç bir şekilde, Portekizli Monsanto ailesi gibi Sefarad (Latince konuşan) Yahudiler Amerikalı olabilirken, Yahudi olmayan İspanyolların "esmer" tenleri ve liberal olmayan Katolik dinleri nedeniyle Amerikalı olmaları yasaklandı.

Sonunda, ırksal kısıtlamalar, Fransızlar, İtalyanlar, Polonyalılar ve Slavlar gibi daha önce beyaz olmayan Avrupalıları içerecek şekilde yavaş yavaş genişletildi. Ancak, asimile olmak için liberal olmayan, "eski dünya" görüşlerini terk etmek ve Amerikan liberal ideallerini benimsemek zorunda kaldılar.

Amerikan siyasi yelpazesi bu nedenle ırkçı liberaller ve kozmopolit liberaller olarak ikiye ayrılır; birincisi felsefi kısıtlamalar yerine ırksal kısıtlamalara öncelik verirken, ikincisi felsefi olarak liberal oldukları sürece Amerika'ya gelen herhangi bir ırkta sorun yoktur.

Kozmopolit liberaller, son on yılların büyük bir bölümünde ABD'nin kontrolünü ellerinde tutuyorlar, liberal olmayan değerlere sahip ülkelerden gelen liberal göç politikalarını destekliyorlar, benlik putuna taptıkları sürece asimile olmalarına izin veriyorlar, yüzeysel geleneklerini ortadan kaldırıyorlar, dinlerini yaşamak için ilahi olarak yönlendirilen bir dizi ilke yerine kültürel bir kimlikten başka bir şey yapmıyorlar. 

Amerikalı olmak, önceki kimliğinizden sıyrılmak ve liberal olarak yeniden yaratılmaktır. Bu nedenle, herkes Amerikalı olabilir. Güney Amerikalı göçmenlerin çocukları, ebeveynlerinin Katolikliğini terk ettikleri, bireyciliğe ve ahlaki göreliliğe inandıkları ve gökkuşağı bayrağını dalgalandırdıkları sürece, daha önce Amerika'da bulunanlar kadar Amerikalıdır.

Bu nedenle Amerika, insanlar liberalizmin tuzaklarını ve Tanrı'ya tövbe etme ihtiyacını anlayana kadar çözülemeyecek bir kimlik krizi içindedir, çünkü ABD, Bakan Louis Farrakhan'ın sözleriyle günümüz Babil'i haline gelmiştir.

Amerikan halkını soldan sağa hayal kırıklığına uğratan çeşitli konular arasında LGBTQP gündemi, ortalama bir insanın satın alma gücünü çalan tefeci Federal Reserv bankacılık karteli, çökmekte olan altyapı, ailenin yıkımı, soğuk kalpli bireycilik, kitlesel göç, fabrikalarını yurtdışına göndererek binlerce Amerikalıyı işsizliğe sürüklemekten mutlu olan uluslarüstü şirketler ve tabii ki Filistin'in Siyonist işgaline verilen destek yer alıyor.

Çünkü eğer Amerikan inançlarının temel taşı, sınırsız kişisel özgürlük ve kişisel çıkar peşinde koşma şeklindeki liberal/özgürlükçü idealse, o zaman Bill Gates'in, Pfizer'in, Wall St.'nin, Rothschild'lerin, Goldman Sachs'ın, AIPAC'ın, Monsanto'nun ve Amerikan halkının pahasına kendi mali ve siyasi çıkarlarını elde eden diğer birçok güçlü şirket ve grubun açıkça kendi çıkarlarının peşinde koştuğunu ve bunu, bireysel özgürlüklerini en üst düzeyde kullanarak yaptığını görürüz.

Amerikan halkı semptomlardan bıkmış durumda; ancak Tanrı'ya dönüp liberalizmi ve siyonizmi reddedene kadar, kendilerini etkileyen hastalığı asla düzgün bir şekilde tedavi edemeyecekler.

Cevapları ne Trump'ta, ne Ramaswamy'de, ne de Nikki Haley gibi yeni muhafazakarları Ron Paul'e benzeten, Filistin ve İran konusunda tavır alan ve Big Pharma karşısında cesaret ama Siyonist lobi karşısında korkaklık sergileyen bağımsız aday Robert F. Kennedy Jr'da bulamayacaklar.

Yine de, bu semptomlar onları boğar ve çaresiz hissetmelerine neden olur. Federal Reserv sayesinde hafif faturalarını zar zor ödeyebiliyorlar ve vergi dolarlarının birkaç ay içinde Gazze'de 10 binden fazla çocuğu öldürmek için kullanılmasını izlerken vicdanları onları yiyip bitiriyor.

Bu çaresizlik duygusu, artık yedek asker olmadığını, ABD Hava Kuvvetleri ile Gazze'deki Siyonist soykırımı desteklemek için konuşlandırılacağını fark ettiğinde, İsrail'in yararına ölmektense, soykırım ve işgal suçuna karşı çıkmak için ölmeye karar veren Bushnell'i şiddetle etkiledi.

Bu çaresizlik, Amerikan halkı ruhunu arayıp Tanrı'ya dönene kadar devam edecek. "Barbar" Müslümanlara karşı savaş açan bir ulus, Las Vegas'a, Nevada'da yasal pornografiye serbest erişime, evlilik öncesi seksin kültürel normalleşmesine, yasallaştırılmış eşcinsel "evliliklere", alkolizme, kumara ve daha fazlasına sahipken bunu Tanrı adına yaptıklarını iddia edebilir mi?

Amerikan siyaseti, insanların içinde boğulduğu yolsuzluğun bir yansımasıdır ve günah ile ahlaksızlık insanları aptal ve uysal hale getirdiğinden, zorbaların insanlar üzerinde kolayca kontrol sahibi olması için kendi kendini besleyen bir döngüdür.

Ölümü acı verici olsa da, Bushnell, siyasi yelpazenin hangi tarafında olursa olsun daha iyi bir dünya arayan herkes veya bu yelpazeye girmeyen bağımsız fikirli insanlar için bir kahramandır.

Twitter'daki Siyonistler Bushnell ile alay ederken, Filistin direniş hareketi Hamas onu onurlandırdı ve fedakarlığına saygı duydu. Hamas, Amerikan halkına, ortalama Amerikalıları çeşitli savaşlarında yem olarak gören Siyonistlerden ve Amerikan liberal emperyalistlerinden daha fazla saygı duyuyor.

Bushnell karşı karşıya kaldığı ikilem nedeniyle aşırı bir tedbire başvururken, bu zor seçim arasında sıkışıp kalmayan diğer birçok Amerikalı, tanrısız liberal değerlere dayanmayan, soykırıma karışmayan, çocukları küçük yaşlardan itibaren cinselleştirmeyen aklı başında ülkelere göç ederek hayatlarını koruyan bir yol izliyor.

Siyonist Batı'nın liberal tiranlığından sığınmak için Rusya'ya göç eden Hıristiyan Amerikalılar ve İran İslam Cumhuriyeti'ne göç eden Müslüman Amerikalıların küçük ama büyüyen bir eğilimi var.

Bu eğilim, yakın zamanda göç hizmetlerine, geleneksel, dini değerlere dayalı bir toplumda yaşamak isteyen yabancıların Rusya'da yaşamalarına izin verecek bir plan hazırlaması talimatını veren Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin tarafından kabul edildi.

Bu nedenle, hicret etmek, Şeytani zulümler altında yaşamaktan bıkmış olanlar için umut verici bir çözümdür.

Bushnell'in duruşu kahramanca ve insanları uyandırmanın bir yolu olsa da, insanların hayatlarına son vermeden şeytani rejimlerine karşı cesur duruşlar alabilmeleri umuluyor.

Kudüs Haber Ajansı - KHA