Filistin direnişinin 7 Ekim'de başlattığı "Aksa Tufanı" savaşı, İsrail'e insan kaybı ve ülkenin askeri, istihbaratı, psikolojisi ve caydırıcılığı üzerindeki etkisi açısından eşi görülmemiş bir darbe indirdi.

İsrail, aldığı darbeye karşılık Hamas hareketini ortadan kaldırmayı kendine hedef olarak belirledi. Bu hedef, İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu, Savunma Bakanı Yoav Galant ve İsrailli yetkililerin çoğunluğu tarafından açıklandı.

Bu nedenle, Hamas'ı tamamen ortadan kaldırmadan yapılacak herhangi bir ateşkes, İsrail'in için saf bir kayıp anlamına gelir. 

İsrail ordusu Gazze Şeridi'ne yönelik 17 günlük hava saldırısında yaklaşık 5 bin Filistinli sivili öldürmüş ve konut ve altyapıya büyük zarar vermiş olsa da, ne 7 Ekim öncesi sahip olduğu caydırıcılığı geri getirebildi ne de zafer kazanabildi.

The Cradle'a konuşan Gazze kaynakları, İsrail'in bugüne kadar Hamas'ın askeri yapısına ciddi bir şekilde zarar veremediğini söylüyor. Bu nedenle bugün herhangi bir ateşkes, Tel Aviv'in Aksa Tufanı operasyonunda uğradığı kayıpları alenen yuttuğu anlamına gelecektir: en az bin 400 ölü İsrailli, ordusunun Gazze tümeninin yok edilmesi ve Gazze'de düşmanı tarafından tutulan 250 esir. Bunlar birlikte İsrail'in zorlu caydırıcılık kapasitesine büyük bir darbe indirecek. 

Bu mahkumlar, Gazze Şeridi'ndeki ablukanın kaldırılmasının yanı sıra İsrail gözaltı merkezlerindeki 6 binden fazla Filistinli mahkumun serbest bırakılması için müzakere etmek için direniş tarafından kullanılacak. Tel Aviv, Gazze'deki hava saldırısında tüm bu mahkumları feda etmeye istekli değilse, esirler herhangi bir anlaşmada büyük bir rol oynayacaktır. Örnek olarak 2011'de İsrail'in esir alınan tek bir askeri bin 27 Filistinli tutukluyla takas ettiğini düşünebilirsiniz.

İsrail bir kara savaşı yapmadan bu savaştan çıkamaz. Ordu sözcüsü Jonathan Conricus, Avustralya ABC'ye verdiği demeçte, Hamas'ın iki şarta uymaması halinde bir kara savaşının gerçekleşeceğini söyledi: Koşulsuz teslim olmak ve tüm İsrailli tutukluları serbest bırakmak. Filistin direnişi bu koşulları açıkça reddediyor ve savaşı durdurması için İsrail'e baskı yapmak için esirlerini kullanmaya devam edecek.

Bu kadar uzun süren ne?

İsrail, sadece Gazze'deki direniş gruplarıyla değil, aynı zamanda Lübnan, İran ve bölgenin geri kalanındaki düşmanlarıyla da caydırıcılığını yeniden tesis etmek için bir kara savaşına ihtiyacı olduğuna inanıyor. Bu kara savaşı, Gazze Şehri ve çevresi de dahil olmak üzere, ordunun ve direnişin kalbinin bulunduğu kuzey Gazze Şeridi'ne odaklanacak. Gazze Şeridi'nin kuzeyinde Hamas'ın ortadan kaldırılması, direnişi, toparlanması yıllar, belki de on yıllar alacak bir yenilgiye uğratacaktır.

Öyleyse neden kara savaşı henüz başlamadı? İsrail'in 300 bin askerini ve yedek subayını seferber etmeye başladığı savaş ilanından bu yana on sekiz gün geçti.

Birincisi, işgal ordusu "Hamas'ı ortadan kaldırma" hedefinin kolay bir iş olmadığını çok iyi biliyor. Eski İsrail Başbakanı Ehud Barak, "Hamas'ı ortadan kaldırmanın mümkün olmadığını", çünkü Hamas'ın bir ideolojinin ifadesi olduğunu ve "insanların kalplerinde ve zihinlerinde" var olduğunu söyledi. Barak'ın analizi önemli. O sadece eski bir devlet başkanı değil, daha da önemlisi, eski bir İsrail genelkurmay başkanı ve 2008 ve 2012'de Gazze Şeridi'nde iki savaşa liderlik eden eski bir savunma bakanı.

İkincisi, Gazze'deki Filistin direnişi kendisini kara savaşına iyi hazırladı. İsrailliler tarafından 2014 yılında gerçekleştirilen ve 60 askerin öldürüldüğü ve ikisinin kaybolduğu bu tür son operasyon, hedeflerinin hiçbirine ulaşamayarak başarısızlıkla sonuçlandı. O zamanlar Hamas ve Filistin İslami Cihad (İslami Cihad) güçleri, bugün sahip oldukları silahlanma, eğitim ve sayı kalitesine yakın değildi.

Dahası, Gazze direnişi tarafından inşa edildiği iddia edilen stratejik yeraltı tünelleri ağı da 2014'ten sonra önemli ölçüde gelişti ve Hamas, İslami Cihad ve diğerlerinin bölgede görünmeden asker, silah ve malzeme taşımasına izin verdi.

İsrail ordusu, büyük ölçüde Aksa Tufanı'nın büyük ölü sayısı nedeniyle, önceki herhangi bir savaşta olduğundan daha fazla insan kaybına katlanmaya hazır görünse de, bu, Tel Aviv'in binlerce ölümün, yüzlerce zırhlı aracın tahrip edilmesinin ve savaşın ekonomik yansımalarının maliyetini karşılayabileceği anlamına gelmiyor.

İsrailliler genellikle ne pahasına olursa olsun uzun savaşlardan kaçınmaya çalışırlar. Bir kara savaşı durumunda Tel Aviv, Gazze Şeridi'nin kuzeyini aylarca işgal etmesi gerekebileceğinin farkındadır ve bu da İsrail'in fiilen mülteci olacak yerleşim topluluğu üzerinde ciddi zorluklar ve baskı yaratacaktır.

Üçüncüsü, İsrail'in bölgesel hasımlarının Gazze'deki direniş üzerindeki baskıyı hafifletmek için başka savaş cepheleri açacağı korkusu. Hem Washington hem de Tel Aviv, Lübnan sınırında ortaya çıkan bu gelişmeye karşı çok temkinli. 

Ancak iki ABD uçak gemisinin Doğu Akdeniz'e girmesi bile Lübnan direnişi Hizbullah'ı Lübnan-Filistin sınırındaki İsrail askeri mevzilerine yönelik saldırılarını sürdürmekten caydıramadı. 8 Ekim'den bu yana, bu sınırlar her iki tarafta da tırmanan günlük çatışmalara dönüştü.

Şimdiye kadar, İsrail ordusu bu kritik sınırda yıllar boyunca biriktirdiği gözetleme ekipmanlarının çoğunu kaybetti. Hizbullah ayrıca 15'ten fazla tank ve 20 zırhlı aracı imha etti, ayrıca onlarca İsrail askerini öldürdü ve yaraladı. Buna karşılık, direniş dört Lübnanlı sivilin yanı sıra 28 askerini kaybetti.

Müslüman Kardeşler'in Lübnan kolu olan "Cemaat-I İslami" ve iki savaşçısını kaybeden "İşgale Direnen Lübnan Tugayları"nın yanı sıra Filistinli direniş grupları (5 kayıp veren Hamas ve İslami Cihad) da bu Lübnan sınır operasyonlarına katıldı.

Lübnan-Filistin sınırındaki durum, her geçen gün artan çatışmaların yoğunluğuna rağmen hala "çatışma" olarak sınıflandırılıyor. Tel Aviv, Gazze'deki hedeflerine ulaşmasını engelleyeceğinden korktuğu Gazze'deki kara operasyonunun başlamasından sonra bu çatışmaların hızının artmasını bekliyor. 

Direniş Ekseni Kuvvetleri planlarını açıklamayı reddetse de kaynakları, Gazze savaşındaki gelişmelerle bağlantılı olarak İsrail ordusuna karşı tırmanışın artacağını belirtiyor.

ABD'nin varlığı ve Direniş Ekseni

İsrail'in kara savaşının başlamasını geciktiren dördüncü faktör, Washington'un herhangi bir bölgesel tırmanıştan önce kendi bölgesel askeri üslerini, varlıklarını ve çıkarlarını güvence altına alma ihtiyacıdır.

Son günlerde, Irak ve Suriye'deki ABD üsleri, Yemen'in direniş hareketi Ensarullah'ın İsrail yönünde füzeler ve insansız hava araçları fırlatmasıyla Iraklı direniş grupları tarafından bombalandı. Bu mermilerin bir kısmı ABD savunma sistemleri tarafından vurulduğunda, Ensarullah Kızıldeniz'deki İsrail gemilerini hedef almakla tehdit etti.

Irak-Ürdün sınırında, Iraklı direniş grupları, Gazze'ye yönelik saldırganlığın devam etmesi halinde Ürdün üzerinden işgal altındaki Batı Şeria'ya gitme niyetlerini beyan eden binlerce destekçiyi harekete geçiriyor.

Bugüne kadar İsrail'in batılı müttefikleri uçak gemileri ve savaş gemileri yığdı; işgal altındaki Filistin'e 2 bin Amerikan askeri çıkarma yaptı; yaklaşık bin ton Batı askeri yardımı İsrail'e hava yoluyla taşındı; Ukrayna'ya yönelik on binlerce mühimmat işgal ordusuna yönlendirildi; Biden yönetimi, İsrail'in savaş kasasını doldurmak için 14 milyar dolarlık acil yardım tahsis edildiğini duyurdu; ABD, Lübnan'daki, Suriye'deki, Irak'taki, Yemen'deki ve İran'daki tüm bölgesel Direniş Ekseni'ne, bu güçlerin İsrail ordusuna saldırması halinde savaşa gireceği tehdidinde bulundu.

Tüm bu faktörler bir araya geldiğinde, Tel Aviv hem İsrail askeri güçlerini hem de bölgedeki ABD üslerini güçlendirmek için Batı Asya ve Doğu Akdeniz'e daha fazla ABD ve Batılı gücün gelmesini beklerken, İsrail'in Gazze'deki kara savaşının başlamasını geciktirdi.

İsrail Ordu Radyosu'nun 23 Ekim'de açıkladığı gibi, Tel Aviv'in kara harekâtını ertelemenin beşinci ve son nedeni, Gazze'de tutulan diğer esirlerin serbest bırakılması için Katar öncülüğündeki müzakerelere fırsat sağlamaktır. Haber sızıntısı, Washington'daki müesses nizamın, İsrail'in Gazze'deki kara savaşını sonuna kadar sürdürmekte ısrar etmesi halinde, bölgenin Amerikan çıkarları aleyhine alev alabileceği yönündeki endişeleriyle aynı zamana denk geliyor.

Bununla birlikte, kara savaşını ertelemek, onu iptal etmek anlamına gelmez. 2014'te İsrail'in kara saldırısı savaşın başlamasından iki hafta sonra başladı, ancak çağrılan İsrailli yedek askerlerin sayısı 40 binden fazla değildi - bugün seferber edilen 300 bin askerin yedide biri.

İsrail ayrıca çözemediği başka bir sorunla karşı karşıya: Gazze Şeridi'nin kuzeyinde İsrail'in evlerini terk etme emrine uymayı reddeden yüz binlerce Filistinli sivilin varlığı.

Tüm bu faktörler, Tel Aviv için potansiyel olarak aşılmaz bir zorluk teşkil ediyor. Her ikisi de İsrail'in Hamas'ı yok etme planını engellemek ve 7 Ekim'de kaybettiği caydırıcılık kapasitesini yeniden tesis etmek için komplo kuruyor. İşgal devleti ileride birçok muharebe kazanabilirken, ortada bu kadar çok kontrolsüz değişken varken savaşı kazanamaz.

Kudüs Haber Ajansı - KHA