Gazze Şehri'nin bir mahallesi olan er-Rimal'deki evimi terk etmek zorunda kaldım.

Son günlerde, İsrail'in hava saldırılarına ve topçu bombardımanlarına derin bir dehşet duygusu yaşayacak kadar yakındım. Bunu, kaybedilen hayatlar için üzüntü ve keder takip etti.

Filistinlilerin bu kadar zor koşullarda yaşadığını görmek, evlerimizin enkaza döndüğünü görmek ruhumda kalıcı bir iz bıraktı.

Hafızamdan asla silinmeyecek olan şey, güvensizlik duygusu ve acı çekenlere yardım edememenin çaresizliğidir.

Yine de, bu kasvetli anda bile İsrail, apartheid güçlerini ABD'nin yardımıyla bize karşı yığarken, hala barış, adalet ve özgürlük aramak zorundayız.

İsrail, 16 yılı aşkın bir süredir Gazze Şeridi'ni boğucu bir ablukaya maruz bıraktı ve bu da ciddi gıda, ilaç ve temiz su kıtlığına neden oldu. Gazze'deki Filistinlilere yönelik bu toplu cezalandırma devam ederken, İsrail Savunma Bakanı Yoav Gallant, İsrail'in son saldırısının ortasında "Gazze'ye tam bir abluka uyguluyoruz. Elektrik yok, yiyecek yok, su yok, yakıt yok, her şey kapalı” dedi.

"İnsan görünümünde hayvanlarla savaşıyoruz ve buna göre hareket ediyoruz" dedi.

Bu dil üzücü, ve İsrail işgalinin ırkçılığını temsil ediyor.

Aynı zamanda şu acı gerçeği de bize dayatıyor: Tüm aileler bu kuşatma altında acı çekiyor ve çekmeye devam edecek.

İsrail'in Gazze'nin sağlık sistemine yönelik saldırısında bunu açıkça görüyoruz. İsrail, ambulansları ve tıbbi tesisleri hedef alarak hasta ve yaralıların tedavisini tehlikeye attı.

Temel sağlık hakkı İsrail tarafından ihlal edilmiştir.

Orantısız kapsama alanı

Bunu kim rapor edecek?

İsrail, yabancı gazetecilerin savaşı takip etmek için Gazze'ye girmesine izin vermiyor, çünkü burada dehşet saldığını biliyor.

Gazze'ye girişine izin verilmeyen tüm medya kuruluşları bu bilgiyi izleyicileriyle paylaşmalıdır. Gazze'deki durum hakkında nasıl tam ve doğru bir şekilde rapor veremediklerini açıklamalılar.

Bu arada İsrail, İsrail'in güneyindeki gazetecileri, görmelerini istediği şeyleri haber yapmaya teşvik etmek için sorguladı.

Batı medyası, İsrail lehine orantısız yayınlarında ısrar ediyor. Ve neden?

Beyaz olmadığımız için mi? Daha az önemli bir topluluk muyuz?

Batılı medya kuruluşları İsrail'i kurban, Filistinlileri ise terörist olarak gösteriyor.

Medya gerçekliği o kadar gizledi ki, Filistinlilerin neden İsrail'e karşı savaştıklarını bile doğru bir şekilde haber yapamıyorlar. İsrail'in Filistinlilere karşı işlediği savaş suçlarını meşru müdafaa olarak meşrulaştırıyorlar ama İsrail işgalinin 75 yıldır devam ettiğini görmezden geliyorlar.

Medya Yahudilere karşı bir düşmanlığımız varmış gibi, yanlış bir amaç uğruna İsrail'le savaştığımız izlenimini veriyor. Bu doğru değil.

Tıpkı Siyah Güney Afrikalıların apartheid altında yaptığı gibi, bize boyun eğdiren herhangi bir sömürgeci güçle savaşırdık.

Bu gerçekler defalarca gizleniyor ve Gazze'deki iletişim ağları kapandıkça Filistinlilerin sesleri daha da susturulacak.

O halde hikayelerimizi nasıl paylaşacağız?

"Ölecek miyiz?"

İsrail'in son saldırısı başladığından beri, 3 yaşındaki kuzenim ve ailesinin, İsrail güçlerinin Gazze'yi yıkma tehdidi nedeniyle Gazze'deki evlerini terk etmek zorunda kaldıklarını gördüm.

Bu çocuk minik elleriyle kulaklarını kapattı ve bu sözleri kısık bir tonda tekrarladı, "Füze. Öleceğiz. Ses çok yüksek."

Gözyaşlarına boğuldum. Onu kucakladım ve iyi olacağımıza dair güvence verdim.

Sonra korkarak bana, "Ölecek miyiz?" diye sordu.

Bu soru bana şimşek gibi çarptı.

Güven ve umutla cevap verdim: "Filistinliler olarak ölmeyeceğiz."

O anda, çocukların, böyle bir zorluk karşısında bile, kendilerinden asla istenmemesi gerektiği halde, zorluklarla yüzleşme gücünü ve kararlılığını gördüm.

Gazze'nin çocukları bu son saldırının yükünü taşıdı ve hayatta kalanlar bunun ardından yaşamak zorunda kalacaklar.

Okullar ve oyun alanları hedeftir. Genç beyinler savaşın travmasıyla yaralanacak.

Her yıl hırpalandık, ancak bize hatalı olduğumuz söylendi.

Mahallemizden 5 yaşındaki bir çocuğun ağlayıp çığlık atarken yere yığıldığını gördüm.

Babaya yaklaştım ve bana oğlu Samir'in yakınlarda İsrail roketlerinin düştüğünü gördüğünü söyledi.

O andan sonra Samir gözyaşlarına boğuldu ve "Ölmek istemiyorum" diye tekrarlıyordu.

Adalet çağrısı

İşgal, kuşatma ve İsrail şiddetinin bize ve çocuklarımıza yaptığı budur. Ve böylece bir nesilden diğerine geçiyor, çünkü Amerika Birleşik Devletleri İsrail'in apartheid rejimini ve Filistinlilerin mülksüzleştirilmesini adil bir siyasi çözüme tercih ediyor.

Ve şu anki ABD başkanı, mülksüzleştirilmemize yardım etmeye, İsrail saldırganlığını ve İsrail'in doğası gereği ırkçı devlet ideolojisi Siyonizm'i desteklemeye istekli olduğunu gösterdi.

Haziran 1986'da, o zamanlar ABD'nin Delaware senatörü olan Joe Biden, "Durmamızın, İsrail'e verdiğimiz destek için özür dilememizin zamanının geldiğini söylüyorlar. Hayır! Özür dilenecek bir şey yok. Eğer bir İsrail olmasaydı, Amerika Birleşik Devletleri bölgedeki çıkarlarını korumak için bir İsrail icat etmek zorunda kalırdı" diyor.

Ek olarak, Mart 2016'da Biden, "Yahudi olsaydım, Siyonist olurdum" dedi. Daha sonra sırıtarak, babasının kendisine Siyonist olmak için Yahudi olması gerekmediğini söylediğini belirtti.

Yine de, bu çatışmanın kalbinde, insanlık dışı dilin ortasında, Gazze halkı dirençlerini ve umutlarını koruyor.

Şu anda ciddi bir gıda kıtlığı yaşıyoruz ve içme suyu yetersiz.

Mevcut gıda kaynaklarımız ve hatta rezervlerimiz azalıyor. İsrail hükümetinin Filistinlileri Mısır'a sürme girişimine gelince, İsrail'in Filistin anavatanını boşaltma niyetinde olduğuna inanıyorum.

Özgürlük mücadelemiz devam ediyor.

Kudüs Haber Ajansı - KHA