İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu, Gazze'deki Filistin Direnişi'ne karşı kapsamlı bir zafere giden yol olarak Refah'ın işgalini belirledi. Bu bir yalandır ve Siyonist rejim savaş hedeflerine ulaşamayacaktır, peki İsrail halkı gerçekle yüzleştikten sonra ne olacak?

Siyonist oluşum, Gazze Şeridi'ne karşı soykırım niteliğindeki askeri harekatını, hem Hamas'ı dağıtmaya hem de esirlerini zorla geri almaya çalıştığını iddia ederek başlattı. Vietnam Savaşı'ndan bu yana görülmemiş bir ölçekte kitlesel ölüm ve yıkıma yol açmış olmasına rağmen, yaklaşık 8 ay süren çatışmalarda da bu hedef başarılamadı. 

İsrailliler Gazze Şeridi'ne kara harekâtını başlatmadan önce, propaganda hattı, eşi benzeri görülmemiş bombardıman harekatı, Filistin Direnişi'nin kuşatma altındaki kıyı bölgesinin altında bulunan karmaşık tünel ağını ortadan kaldıracakmış gibi davranmaktı. Herhangi bir yüz yüze çatışmadan önce tünel sistemlerine nüfuz edeceği ve çoğunu yok edeceği iddia edilen çeşitli mühimmatları duyduk.

"İsrail" Gazze Şeridi'ni işgal ettiğinde, propagandalarına rağmen tünellerin çoğuna girmeye bile çalışmadıkları kısa sürede anlaşıldı. Siyonist ordu, askerlerini zırhlı personel taşıyıcılara, tanklara ve askeri buldozerlere doldurmadan önce açık alanlarda mevziler kurmayı seçerek, bölgelere girmeden önce alanları temizlemek için piyade kullanmaktan kaçınarak sahaya indi. Daha sonra Filistinli silahlı grupların sert direnişiyle karşılaştılar. Tünellere ve esirlerini geri alma girişimlerine gelince, kurtarma görevlerinin hepsi boşa çıktı ve İsrailliler, yüz yüze savaşmak için yeraltına kuvvet göndermek yerine, buldukları tünel girişlerini kapatıyor gibi görünüyordu.

Siyonist varlık daha sonra gözünü Gazze şehrine dikti ve işgalin ilk aşamalarında kıyı bölgesinin kuzey kesimini hedef almayı seçti. Kuzeyi tamamen etnik olarak temizleme girişimlerine rağmen, yüz binlerce kişi topraklarında kararlı kaldı ve ayrılmayı reddetti. Daha sonra İsrail kara kuvvetleri tarafından, zırhlı araçları ve tanklarıyla geçici olarak ulaşmayı başardıkları bölgelerde bayraklarını dalgalandırmak gibi küçük taktikler kullanıldı.

Tüm bunlar, liderlerinin, "Hamas karargahının" eş-Şifa Hastanesi'nin altında olduğunu iddia ettiği ve bunun için çok katmanlı bir tünel sistemini gösteren bir CGI videosu yayınladıkları sırada devam ediyordu. Sonunda Şifa Tıp Kompleksi’ni işgal ettikten sonra, Siyonist rejim orada bir karargah bulamadı ve yalan söylediği ortaya çıktı. Bununla birlikte, Hamas'ın hastaneleri askeri karargah ve üs olarak kullandığına dair kanıtsız komplo teorileri, kuzeyin işgalini yönlendirmeye devam etti.

Kuzeyde sözde "Hamas üsleri" ve hastanelerin altındaki "Hamas karargahı"nda sahte deliller olduğu ortaya çıktıktan sonra birdenbire Han Yunus'a dönmeye başladılar. Han Yunus için, kendi yerleşimci nüfusuna ve uluslararası topluma "gerçek Hamas karargahı" dediler ve düşmanlıkların ve esir takasının kısa bir süre sona ermesinin ardından Aralık ayında şehri işgal etmeye karar verdiler. Ocak ayı başlarında Han Yunus kentini tamamen kuşatmış, "Hamas karargahı" bulamamış ve ardından en güneydeki Refah kentine kafayı takmışlardı. 

İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu, rejiminin Refah'ı işgal etmeden savaşı kazanamayacağını iddia etti ve bölgeye kara harekâtını zorlamak için operasyona izin verildiğini defalarca duyduk. Bu, uluslararası kınama ve "kırmızı çizgisinin" gerçekte ne olduğuna hala karar veremeyen ABD Başkanı Joe Biden'ın bir dizi çelişkili açıklamasıyla karşılandı.

6 Mayıs'ta Hamas, İsrail-ABD blöfü çağrısında bulundu ve ateşkes önerisini kabul etti. Bu, Netanyahu'nun bir haftadan fazla bir süredir Hamas'la herhangi bir ateşkesi kabul etme konusundaki isteksizliğinden bahsetmesine rağmen gerçekleşti. İsrail Başbakanı Refah'ı işgal etme sözü vermesine rağmen, ABD Dışişleri Bakanı Batı Asya ziyareti sırasında ateşkes önerisini açıkça övüyor ve Hamas'ı bu öneriyi kabul etmeye çağırıyordu. Hamas, ABD ve İsrail rejimi liderliği içindeki unsurlar tarafından desteklenenle neredeyse aynı olan öneriyi kabul etmeye karar verdiğinde, şok dalgalarına neden oldu ve Siyonist ordu aynı gün işgalini başlatarak karşılık verdi.

Ancak İsrailliler ölümcül bir hata yaptı ve her ikisi de Gazze Şeridi'nin kuzeyinde bulunan Gazze Şehri ve Cibaliye yakınlarındaki ez-Zeytun mahallesini de işgal etmeye karar verdi. Cibaliye'nin işgali, kendi hava saldırılarında öldürülen İsrailli esirlerin cesetlerini çıkararak bir propaganda zaferi elde etme girişimi gibi görünüyordu. Bununla birlikte, sadece Siyonist işgalcilere ağır kayıplar verdirmekle kalmayıp, aynı zamanda Cibaliye örneğinde olduğu gibi, tüm savaşın en zorlu muharebelerinden birini de başaran Filistin Direnişi'nin askerlerine karşı yürüttüğü savaşın seviyesi onları şaşırttı.

Siyonist varlık, kayıplarını gizlemesiyle ünlüdür, ancak hepsini gizleyemedi ve halk, askerlerinin öldürüldüğü ve parçalandığı olaylarla ilgili günlük raporlardan haberdar oldu. Bu büyük bir utançtı, çünkü İsrailliler kendi halklarına aylar önce kuzeydeki tüm Direniş taburlarını dağıtmayı başardıklarını söylemişlerdi ki bu doğru değildi. 

Ardından geçen cumartesi günü Hamas'ın silahlı kanadı El-Kassam Tugayları'nın sözcüsü Ebu Ubeyde, Direniş grubunun bir tünele çektiği bir gücün üyelerini yakalamayı, öldürmeyi ve yaralamayı başardığı bir pusu kurulduğunu dünyaya bildiren bir açıklama yaptı. Ertesi gün, önceki haftalarda çevredeki yerleşim yerlerine roket atışlarının artmasının ardından, El Kassam, Refah'tan "Tel Aviv"in kuzeyini vuran bir roket yağmuru başlattı ve Demir Kubbe sistemini atlamayı başardı. Bir kez daha utanç ve kargaşa içinde olan Siyonist varlık, sivillere karşı bir dizi katliam yapmaya karar verdi ve bunların en korkuncu Refah şehrinin kuzeybatısındaki çadırlara sığınan mültecilere karşı gerçekleşti.

Bütün bunlar, Siyonist rejimin şu anda bir çıkmazla karşı karşıya olduğunu, Refah'ta zafer kazanamayacağını ve her yerde olduğu gibi başarısız olacağını gösteriyor. Gazze Şeridi'nde faaliyet gösteren ondan fazla silahlı direniş grubundan hiçbiri yenilgiye uğratılmadı. Tünel sistemleri yok edilmedi, direnişin silah yetenekleri devam ediyor ve savaşçılar İsraillilerin gerçekleştirebileceği en sert saldırıların bazılarından kurtuldu. Dahası, esirler zorla kurtarılamadı ve şimdi Cibaliye’de daha da fazlasını kaybettiler. Peki sırada ne var?

Siyonistlerin Gazze Şeridi'nde seçenekleri kalmadı, ertesi gün senaryosu için makul bir plan bulamadılar ve Refah'ta başarısızlıkla karşılaşmalarından sonra, artık "gerçek Hamas karargahı" olduğunu iddia edebilecekleri başka bir yer yok. Bu yüzden Gazze'den uzaklaşmak ve başka bir hedef bulmak zorundalar.

Şu anda İsraillilerin en büyük dikeni Lübnan Direnişi. Savaş boyunca Hizbullah ve müttefikleri İsrail'in gözetleme ve savunma yeteneklerini yok etti, askeri mevzilerini paramparça etti, sınırdaki yerleşimcilerin yaşadığı birçok birimi yok etti ve 100 binden fazla İsrailli yerleşimciyi korku içinde kaçmaya zorladı. Kuzeydeki İsrail ekonomisi felç oldu ve Hizbullah'ın İsrail askerlerini ve askeri üslerini askeri teçhizatı için denek olarak kullanması nedeniyle Siyonist ordunun imajı yok edildi.

İsraillilerin yapabileceği şey, Refah'taki işgallerini ya hızlı bir şekilde tamamlamak ya da Lübnan'a karşı sınırlı bir askeri operasyon başlatmaya karar verirken yavaş bir şekilde hareket etmektir. Böyle bir durumda, Siyonist rejimin intihar etmesi pek olası değildir ve bu nedenle, böyle bir operasyon hakkında yayınlayacakları propagandaya rağmen, bunun tam ölçekli bir savaşa dönüşmesini engellemeye çalışmaları daha olasıdır. 

Eğer "İsrail" bu seçeneği seçerse, Hizbullah'ın, varlığı temelinden sarsacak ve Gazze savaşının kenara itilmesiyle sonuçlanacak eşi görülmemiş saldırılarla karşılık vereceğini çok iyi anlıyor. Sadece İsrailli yerleşimci nüfusu neredeyse tamamen Lübnan'a odaklanmakla kalmayacak, aynı zamanda dünyanın çoğu ve kesinlikle uluslararası toplum da odaklanacak. Bu, onlara Gazze savaşını sona erdirme ve bir esir değişimi gerçekleştirme fırsatı verirken, bozulan imajlarını düzeltmeye çalışıyor gibi görünmelerini sağlayacaktır. Böyle bir senaryo aynı zamanda Netanyahu ve liderliğine iktidarda daha fazla zaman kazandıracaktır.

Ancak bu gerçekleşirse, mücadelenin gidişatı bir sonuca varmayacaktır; çünkü çok açık bir cephe daha vardır ve bu işgal altındaki Batı Şeria'dır. İsrail liderliğinin odağını bu kez Batı Şeria'nın C bölgesi olarak bilinen bölgenin gasp edilmesine kaydırması mümkündür; toplam alanın yaklaşık % 60'ını oluşturan bir alan. Siyonistler uzun süredir bu bölgeyi ele geçirmeye çalıştılar, ancak müttefiklerinden gelen dış baskılar nedeniyle bunu yapmaktan kaçındılar.

Batı Şeria'daki bahane, esas olarak bölgenin kuzeyinde faaliyet gösteren ve geniş çaplı bir askeri harekatı haklı çıkarmak için çalışacak olan Direniş grupları olacaktır. Gazze'de ateşkes sağlandığı takdirde, Gazze Şeridi'ndeki direnişin büyük bir savunma saldırısı başlatması ve aradıkları toprakları ele geçirmesi korkusu olmadan içeri girebilirler. Bu, Filistin'in dört parçasını, yani 1948 topraklarını, Kudüs'ün işgal altındaki doğu kısmını, Batı Şeria'yı ve Gazze'yi birbirinden ayırmak için onlarca yıldır süren komplolarının somutlaşmış hali olacaktır. Netanyahu Batı Şeria'daki kanlı terör ve soykırım harekatını sona erdirmeyi başarırsa, kağıt üzerinde bir zafer gibi görünen şeyi gerçekten çıkarabileceği tek yer burası olacaktır ve zihninde, onu bugün yavaş yavaş ölmekte olduğu kaçınılmaz siyasi ölümden kurtarmak için yeterli olabilir.

Yukarıda bahsedilenler tam olarak listelenen sırayla gerçekleşmeyebilir, ancak Gazze'deki savaşın öngörülebilir gelecekte Lübnan ve Batı Şeria'ya kayması neredeyse kaçınılmazdır. Siyonist rejim Gazze'deki savaşın gidişatını daha uzun süre devam ettirmek için başka bir bahane bulamazsa, ki bu da başka cephelere dönüşü geciktirecek, Refah'ın ötesinde Lübnan ve/veya Batı Şeria kalacak gibi görünüyor. Refah'ın işgalini bu kadar uzun süre erteleme kararı, Gazze'de savaşta kalma gerekçelerinin sonunun bu olacağı gerçeğine bağlı görünüyor. Siyonist Varlığın planladıklarına verilecek yanıt direnişin inisiyatifinde olacaktır.

Kudüs Haber Ajansı - KHA