Bir vakit sonra Lübnan’daki İslami Direniş, işgal altındaki Filistin sınırında yer alan açık cephede düşmana ait istihbarat saldırısını nasıl boşa çıkardığının ayrıntılarını anlatacak. Siyonist düşman, Lübnan’daki direnişin, izleme operasyonları ile muamelede büyük deneyime sahip olduğunu çok iyi biliyor. Evet, savunma önlemlerinin direnişçileri korumada her zaman başarılı olmadığı doğru; ancak gösterilen çaba, İslami Direniş’in izleme ve takiple alakalı çalışma araçları hususunda operasyonel gücünü yansıtıyor.

Direnişin, sınırların ön kısımlarındaki sabit izleme platformlarının çoğunu devre dışı bırakmayı başarmasının ardından düşman, bu görevi toprak üstünde bir mekâna ihtiyaç duymadan gerçekleştirebileceği teknik yeteneklere itimat etmeye yöneldi. Bununla beraber Siyonist varlık, direnişin büyük ölçüde bu tür izleme ve takip operasyonlarına adapte olduğunu ve 42 yıllık sesli ve sessiz çatışma deneyiminin, saha liderliğine aynı ve mutabık olmayan ama meydanlardaki gerçekliğin veya siyasi gerçekliğin gereklerine uygun operasyonların uygulanmasına imkân tanıyan yeni mekanizmalar formüle etmesine olanak sağladığını da fark etmekte.

72 Saat içinde işgal ordusu, bir komando kuvvetinin ed-Dahira kasabası yakınlarında pusuya düşmesinden itibaren Kiryat Şimone yakınlarındaki Beyt Hillel’de bir hava savunma platformuna hizmet veren birlik ile dün Lübnan tarafında Alma’ş-Şaab’ın karşısında yer alan Arabu’l-Aramşa kasabasındaki evlerden birinde saklanan kuvvetlere kadar 22 kişinin yaralandığını itiraf etmek zorunda kaldı. Bu sonuç, düşman liderlerini ve kamuoyunu paniğe sevk etti. Olan bitene ve direniş operasyonlarının, İran’ın tepkisinden sonra ortaya çıkan iklimle bir bağlantısının olup olmadığına dair yayınlanan ve yayınlanacak ilginç analizler var. Ne var ki meselenin mantıki bağlamında, yani operasyonel-siyasi temele dayanan direniş operasyonlarının grafik çizgisi bağlamında anlaşılması gerekiyor.

Direniş, düşmanın Lübnan sınırının derinliklerindeki sabit ve hareketli eylemlerini inceliyor. Kapsamlı bilgi toplamak için kendi araçlarına sahip ve bu araçlar, belirli çabalarla İslami Direniş’e işgal güçlerinin, uzun süre kalamayacağı geleneksel alanların dışında ve esasen kendi ortamıyla uyumlu olmayan ve son haftalarda kuvvetlerine takviye ufku gözükmemiş bölgelerdeki hareketleri hakkında sağlam verilere ulaşabilme imkânı sağlamakta. Özellikle işgal güçlerinin, sürekli saklanamaması ve kuzeydeki kolonilerin kapalı askeri kışlalara dönüşmesinin, onların hareketini gizlemeye yardımcı olmaması göz önüne alınınca direnişin, ne tür operasyonlar gerçekleştireceğine karar vermek için yeterli saha bilgisine kavuştuğu anlaşılabilir. Ayrıca direniş, bu kolonilere dağılmış insanların kimliklerini yani tahliyeyi reddeden sivil sakinler ile bazen sivil kıyafetlerle hareket eden, sıradan arabalar kullanan ve sakinleri tarafından zoraki terk edilen evlerde yaşayan askeri personel arasında ayırt etme yeteneğine sahip. Tüm bunlar direniş için en uygun hedefin seçilmesine imkan tanıyor.

Güney Lübnan’da Ramazan Bayramı’nın nihayete ermesinden şu zamana kadar olup bitenlerin ardındaki operasyonel ayrıntıların bilinmesi önemli değil. Önemli olan, düşman ordusunun son dört gün içinde kuvvetlerini yeniden ve direnişin gözlerinden uzak konumlandırması, operasyonlarda araçları, teçhizatı ve hatta askerleri gizlemek için arka ve ormanlık alanlara hassas askeri unsurları konuşlandırması ve karşı tarafın insan faktöründen arınmış olması beklenen hassas noktalardaki keşif harekâtlarında direnişin, zorunlu seçenekleri için operasyonel çözümlere sahip olduğunu doğrulayan bir eylem yönteminin bulunduğunu İsrail’in öğrenmiş olmasıdır. Her üç durumda da direniş, güdümlü füzelerden akıllı insansız hava araçlarına Katyuşa roketlerinin önderlik ettiği bir havai fişek partisiyle doğal engelleri aşan silahlar kullanabilmektedir.

Bahsedilen her şeyin, kendine göre saha nedenleri mevcut. İsrail, Lübnan’la günler boyu sürecek bir savaşa mı girecek? Karar Siyonist düşmanın liderlerine bağlı.

Kudüs Haber Ajansı - KHA