İran'ın geçtiğimiz hafta sonu İsrail'e karşı 13 Nisan'da gerçekleştirdiği büyük misilleme saldırısı sırasındaki en tehlikeli gelişme, işgal devletini savunmak için bir araya gelen ABD, Britanya, Ürdün ve Fransa'dan oluşan savunma amaçlı askeri ittifaktı.

Ürdün, Arapların işlediği suçlardan ötürü topluca öfke ve pişmanlık duyduğu bir zamanda İsrail'i kelimenin tam anlamıyla savunmaya kalkıştı.

Ürdün'ün İran'dan gelen insansız hava araçlarını ve füzelerini engellemedeki rolü özellikle dikkate değerdi. Haşimi Krallığı, İsrail'in "güvenlik duvarı" olarak hareket eden ve Tel Aviv'e çok taraflı, bölgesel bir askeri çerçeve içinde doğrudan askeri koruma sağlayan tek Arap veya Müslüman devletti.

Amman'ın uzun süredir devam eden İsrail yanlısı duruşuna rağmen, pozisyonunun bu şekilde açıkça ortaya konması, Batı Asya'daki askeri stratejilerde daha geniş çaplı değişimlerin bir göstergesidir. 

Batı Asya'daki çatışmaların kalıpları ve hesapları, ittifaklar batıya doğru kaydıkça ve batıdan uzaklaştıkça bölgede ortaya çıkan bu yeni denkleme ve diğerlerine uyum sağlamak için yeniden ayarlanacaktır. 

Buna, Batı'nın füzesavar yeteneklerinin stratejik noktalara (Irak'ın Anbar vilayetindeki Aynu’l-Esed üssünden Suriye-Ürdün-Irak sınırındaki et-Tenf üssüne ve Negev çölündeki Meshabim üssünden kuzeybatı Ürdün'deki Kral Faysal üssüne kadar stratejik bölgelere) iyi bir şekilde yayıldığı göz önüne alındığında, gelecekteki bir çatışmada beklenen yanıt aralığını muhtemelen yeniden değerlendirecek olan Direniş Ekseni de dahildir.

Stratejik değişimler

Yıllar geçtikçe, Ürdün hükümeti Filistin davasına ve "Arapçılığa" olan taahhütlerini önemli ölçüde azalttı. 

Bu, 1968'de İsrail'e karşı yürüttüğü "Onur Savaşı"ndan, Kral II. Abdullah'ın ülkesinin Gazze Şeridi'ndeki Ürdün sahra hastanesine havadan tıbbi yardım göndermedeki "başarısı" ile övündüğü ve şimdi, oldukça şaşırtıcı bir şekilde, İsrail'in güvenliğini misilleme amaçlı İran saldırılarından korumak için hava kuvvetlerini kullandığı 5 Kasım'a kadar izlenebilir. 

Bu değişim sadece gerici bir önlem değil, aynı zamanda The Cradle'a konuşan Ürdünlü muhalif bir aktivistin vurguladığı gibi, işgal devletiyle yıllarca süren kapsamlı güvenlik ve askeri koordinasyonun doruk noktasıdır. Füzesavar ve insansız hava aracı operasyonlarına bu derin entegrasyon, kendiliğinden bir tepkiden ziyade stratejik bir evrimi yansıtıyor.

The Cradle'a birden fazla kaynaktan gelen görgü tanığı raporları, Amman bölgesi üzerinde savaş uçaklarının duyulabilir varlığını ve ardından saatler sonra İHA’ların durdurulup düşürüldüğü patlama seslerini anlatıyor. 

Ürdünlü bir görgü tanığı, İran insansız hava araçlarına ve füzelerine karşı en fazla müdahalenin Mercü’l-Hamam banliyösünde görüldüğünü ve bölgede enkaz bulunduğunu aktarıyor.

Ürdünlü yazar ve gazeteci Ranya Cabari, The Cradle'a, "Ürdün'deki vatandaşların yaklaşık iki haftadır, yani İsrail'in İran'ın Şam'daki konsolosluğuna düzenlediği hava saldırısından bu yana GPS'te sıkışmış hissettiklerini" bildirdi. 

İran'ın insansız hava aracı saldırılarıyla hızlı bir karşı saldırı düzenleyeceğine dair endişelerin arttığı bir ortamda, İsrail'in Ürdün de dahil olmak üzere birçok bölge ülkesinde GPS karıştırma operasyonları başlattığı bildirildi. 

Cabari, bu elektronik müdahalenin Ürdün Hava Kuvvetleri'nin hava sahasındaki yetkisiz hava nesnelerini engellemeye hazır olmasını hızlandırmış olabileceğini, çünkü İran insansız hava araçlarının yanlışlıkla Ürdün topraklarına yönlendirilmesinin ulusal güvenliğe yönelik potansiyel riskleri göz önüne alındığında olabileceğini öne sürüyor.

Ancak Ürdünlü muhalif aktivist, Ürdün Hava Kuvvetleri'nin (sadece 60 eski F-16 ve F-5 uçağıyla donatılmış) İsrail'e yönelik yüzlerce İran insansız hava aracı ve füzesine karşı müdahaleyi tek başına yönetme kabiliyeti konusunda şüphe uyandırıyor.

Bölgesel yansımalar 

Bu şüpheleri destekleyen İsrailli Kanal 12, İsrail savaş uçaklarının, İran'ın fırlattığı insansız hava araçlarını Ürdün ve Suriye hava sahasında durdurduğunu bildirdi. 

İran'ın Saık Vaad Operasyonu'ndan bir gün sonra, Ürdün hükümeti belirsiz bir açıklama yaptı ve yalnızca "dün gece hava sahalarına giren bazı tanımlanamayan uçan cisimlerin, vatandaşlarımızın ve yerleşim bölgelerimizin güvenliğini tehlikeye atmamak için durdurulduğunu" söyledi.

Açıklamada, İsrail Hava Kuvvetleri'nin katılımının ölçeğinden ya da operasyona katılan ABD savaş uçaklarının doğasından ve rolünden açıkça bahsedilmedi.

Ürdün'ün hava filosunun sınırlamaları ve bu uçakların kapsaması gereken geniş coğrafi alan göz önüne alındığında – batı İran'dan işgal altındaki Filistin topraklarına kadar uzanan yaklaşık bin 500 kilometrelik bir "güvenlik duvarı" – uluslararası güçlerin katılımı inandırıcı görünüyor. 

Ayrıca Iraklı kaynaklar, koalisyon güçlerinin Irak üzerinde yaklaşık 30 insansız hava aracı ve füze düşürdüğünü ve Erbil, Necef, Vasıt ve Anbar gibi bölgelerde patlamaların duyulduğunu bildirdi. Bu, insansız hava araçlarının ve füzelerin önemli bir kısmının Ürdün semalarını geçtiğini ve İsrail'de amaçlanan hedeflerine ulaşmadan önce durdurulduklarını gösteriyor.

Ürdün Hava Kuvvetleri'nin rolü o kadar önemli ki, İran Mehr haber ajansı bir İran askeri kaynağının şu sözlerini aktardı: "İran, Ürdün'ün hareketlerini izleyecek ve İsrail'le işbirliği yaparlarsa bir sonraki hedefimiz Ürdün olacak."

Kaynağın, "saldırı başlamadan önce Ürdün'ü ve bölgedeki diğer ülkeleri işgalci varlıkla işbirliği yapmamaları konusunda uyardığı" söyleniyor.

Bu açıklama Ürdün hükümetinin öfkesini uyandırmış gibi görünüyor. Pazar günü yetkililer, Tahran'ın "Ürdün'ün pozisyonunu sorgulamasına" karşı uyarmak için Amman'daki İran büyükelçisini çağırdı.

Ürdün Dışişleri Bakanı Eymen Safedi de yaptığı açıklamada, hükümetinin "İran veya İsrail olsun, hava sahamızı ihlal eden herhangi bir insansız hava aracı veya füzeyi engelleyeceğini" söyledi. 

Ancak Ürdünlü muhalif, İsrail savaş uçaklarının Suriye'ye saldırılar düzenlemek için Ürdün hava sahasına sızdığı birçok olaya dikkat çekerek, Safedi'nin açıklamasının doğruluğunu, özellikle de ülkesinin Tel Aviv'den gelen benzer bir tehdide karşı koymaya hazır olup olmadığını sorguluyor.

Filistin'e ihanet tarihi 

Ürdün'ün Filistin direnişine yönelik tarihsel düşmanlığı, FKÖ'yü ülkeden çıkarmayı amaçlayan 1970'teki "Kara Eylül" katliamlarına kadar uzanıyor – iddiaya göre İsrail ve ABD'den destek aldığı bildirilen eski Kral Hüseyin bin Talal'ın desteğiyle.

1967 Altı Gün Savaşı sırasında İsrail Hava Kuvvetleri onlarca Ürdün uçağını düşürdü ve imha etti. 1994 Amman-Tel Aviv barış anlaşmasının ardından iki ülke, İsrail'in Ürdün'e F-16 jetleri ve Cobra helikopterleri tedarik etmesi de dahil olmak üzere çok sayıda savunma anlaşması imzaladı.

İsrail'in Kral Hüseyin'e karşı Filistin isyanı sırasında Ürdün'ü desteklediği 1970'lerden bu yana, iki hava kuvvetleri savaşa girmedi. İsrail'in saldırganlığı buna rağmen devam ediyor. 1991 Körfez Savaşı'nın arifesinde, İsrail'in Irak'ı vurması durumunda Ürdün Hava Kuvvetleri'nin olası muhalefeti sorulduğunda, o zamanki emekli Hava Kuvvetleri Komutanı Avihu Ben-Nun cesurca "Öyle bir durumda artık Ürdün Hava Kuvvetleri diye bir şey kalmaz" dedi.

Dahası, geçen hafta sonu İsrail'in savunmasına katılan Batılı orduların Ürdün üslerini kullanmış olması çok muhtemel. Örneğin, ABD birlikleri Negev çölündeki Meshabim hava üssünde konuşlanmış durumda ve Demir Kubbe sistemi gibi operasyonları destekliyor. 

Benzer şekilde, İngiltere ve Fransız askeri kuvvetleri, Ürdün'de, bölgesel savunmada rol oynadıkları ve istihbarat operasyonları yürüttükleri El-Cefr'deki Kral Faysal Hava Üssü ve Akabe yakınlarındaki Hümeyme üssü de dahil olmak üzere birçok stratejik noktada bulunuyor.

Et-Tenf'e yakın olan ve er-Ruveyşhed Üssü olarak bilinen Kral Faysal Hava Üssü'nde de Fransız birlikleri var. Bu üsten, Suriye, Irak, Lübnan ve İran'daki casusluk operasyonlarını içeren faaliyetler, son teknoloji bir keşif merkezi aracılığıyla yürütülüyor ve havaalanının hem İsrail hem de ABD insansız hava araçları tarafından kullanıldığına inanılıyor.

İsrail'in güvenliği için Ürdün'ün istikrarını feda etmek 

Ancak Ürdün'ün Tel Aviv ile ilişkileri ve işbirliği, protestocuların Amman'daki İsrail büyükelçiliği yakınında haftalarca toplanmasından da anlaşılacağı üzere ülke vatandaşları arasında pek popüler değil.

Amman üzerindeki baskıya ek olarak, Irak direniş fraksiyonu Ketaib Hizbullah, bu ayın başlarında, "Filistinli kardeşlerini savunmak üzere birleşebilmeleri için 12 bin savaşçıyı hafif ve orta silahlarla, zırhsavar rampalarıyla, taktik füzelerle, milyonlarca mermiyle ve tonlarca patlayıcıyla silahlandırmaya" hazır olduğunu duyurdu ve "Siyonist varlığa ulaşan [Ürdün] kara yolunu kesmeye" çalışacağını ekledi.

Ürdün, İran'ın insansız hava araçlarının durdurulmasına katılarak İsrail'in üzerindeki baskının hafifletilmesine önemli bir katkıda bulundu, ancak bu, krallığın istikrarı için çok daha önemli bir iç sonuçla geliyor. 

Amman'ın bu bağlamda Tel Aviv'le bariz bir şekilde ittifak kurması, hükümdarı için siyasi olarak zararlı olacak mı? Önümüzdeki yıllarda, bu karar devasa boyutlarda stratejik bir hata olarak görülebilir. Şimdilik, Ürdün'ün siyasi geleceği ve bölgesel siyasetteki konumu belirsizliğini koruyor - özellikle de Tel Aviv ve Tahran daha fazla çatışmaya hazırlanırken. 

Kral Abdullah geçen hafta sonu yaptığı gibi mücadeleye atlayabilir ve daha fazla iç ve Arap öfke dalgasına maruz kalabilir ya da daha büyük, daha güçlü komşuların yapmayı seçtiği gibi tarafsız ve sessiz kalmaya karar verebilir ve İranlıların ve İsrailli düşmanların kendi savaşlarını vermelerine izin verebilir.

Kudüs Haber Ajansı - KHA