ABD'li yetkililer, 22 Mart'ta Moskova'nın Crocus Belediye Binası'nda meydana gelen ve en az 137 masum insanın ölümüne ve 60 kişinin de ağır yaralanmasına yol açan korkunç kitlesel silahlı saldırıdan sadece 24 saat sonra, katliamdan IŞİD'in Güney-Orta Asya kolu olan IŞİD-H'yı sorumlu tuttu. Birçoklarında bu tutum, Washington'un Batı kamuoyunun ve Rus hükümetinin odağını Ukrayna ve/veya Kiev'in önde gelen vekil destekçisi İngiltere gibi gerçek suçlulardan kararlı bir şekilde uzaklaştırmaya çalıştığına dair şüpheler uyandırdı.

Dört tetikçinin nasıl işe alındığına, yönetildiğine, silahlandırıldığına ve finanse edildiğine ve kimler tarafından finanse edildiğine dair tüm ayrıntılar henüz ortaya çıkmadı. Maruz kaldıkları ve kuşkusuz maruz kalmaya devam ettikleri vahşi sorgulama yöntemleri, bu ve diğer hayati bilgileri onlardan almak içindi. Sonuç olarak katiller yanlış itiraflarda bulunabilirler. Her halükarda, canavarca eylemlerine gerçekten kimin veya neyin sponsor olduğuna dair hiçbir fikirleri yok.

Tamamen dini köktencilikten ilham alan ana akım tasvirlerinin aksine, IŞİD öncelikle kiralık silahlı bir örgüttür. Herhangi bir zamanda, ortak çıkarlara bağlı bir dizi uluslararası işverenin emriyle hareket ederler. Finansman, silahlar ve emirler savaşçılarına dolambaçlı ve şeffaf olmayan bir şekilde ulaşır. Grup tarafından üstlenilen bir saldırının failleri ile nihai düzenleyicileri ve finansörleri arasında neredeyse her zaman katman katman kesintiler vardır.

IŞİD-H'nın şu anda Çin, İran ve Rusya'ya, başka bir deyişle ABD İmparatorluğu'nun başlıca düşmanlarına karşı olduğu göz önüne alındığında, IŞİD'in kökenlerini yeniden gözden geçirmek zorunludur. On yıldan biraz daha uzun bir süre önce birdenbire ortaya çıkan grup, ortadan kaybolmadan önce birkaç yıl boyunca ana akım medya manşetlerine ve Batı kamuoyunun bilincine hakim olmadan önce, bir aşamada Irak ve Suriye topraklarının geniş alanlarını işgal etti ve kendi para birimini, pasaportlarını ve araç plakalarını üreten bir "İslam Devleti" ilan etti.

ABD ve Rusya'nın birbirlerinden bağımsız olarak başlattığı yıkıcı askeri müdahaleler, 2017'de bu şeytani yapıyı ortadan kaldırdı. CIA ve MI6 kuşkusuz son derece rahatlamıştı. Göreceğimiz gibi, terör örgütü ve halifeliği, karanlık bir gecede şimşek çakması gibi kendiliğinden değil; Londra ve Washington'da ortaya çıkan ve casusluk ajansları tarafından uygulanan adanmış, kararlı politikalar sayesinde ortaya çıktı.

'Sürekli düşmanca'

RAND, Washington DC merkezli oldukça etkili bir "düşünce kuruluşu"dur. Pentagon ve diğer ABD devlet kurumları tarafından yılda yaklaşık 100 milyon dolar tutarında finanse edilen bu kuruluş, düzenli olarak ulusal güvenlik, dış ilişkiler, askeri strateji ve denizaşırı gizli ve açık eylemler hakkında tavsiyeler yayıyor. Bu açıklamalar çoğu zaman daha sonra politika olarak benimsenmiştir. 

Örneğin, Temmuz 2016'da "Çin ile savaş" olasılığı üzerine yayınlanan bir RAND belgesi, Pekin ile "sıcak" bir çatışmadan önce Doğu Avrupa'yı ABD askerleriyle doldurma ihtiyacını öngörüyordu; çünkü Rusya kuşkusuz böyle bir anlaşmazlıkta komşusunun ve müttefikinin yanında yer alacaktır. Bu nedenle Moskova'nın güçlerini sınırlarına bağlamak gerekiyordu. Altı ay sonra, görünüşte "Rus saldırganlığına" karşı koymak için çok sayıda NATO askeri, bölgeye geldi. 

Benzer şekilde, Nisan 2019'da RAND, Rusya'yı Genişletmek'i yayınladı. RAND, "rejimin istikrarını baltalamak" için "Rusya'yı kendisini aşırı genişletmeye zorlamak" için "bir dizi olası araç" ortaya koydu. Bu yöntemler arasında; Ukrayna'ya ölümcül yardım sağlamak; ABD'nin Suriyeli isyancılara verdiği desteğin arttırılması; "Belarus'ta rejim değişikliğini" teşvik etmek; Kafkasya'daki "gerginliklerden" yararlanmak; "Orta Asya'daki Rus etkisini" ve Moldova'yı etkisiz hale getirmek de vardı. Bunların çoğu daha sonra gerçekleşti.

Bu bağlamda, RAND'ın Kasım 2008 tarihli Uzun Savaşı Ortaya Çıkarması rahatsız edici bir okuma yapıyor. ABD'nin Teröre Karşı Küresel Savaşı'nın, koalisyon güçleri Irak'tan resmen ayrıldıktan sonra, aynı ay Bağdat ve Washington tarafından imzalanan bir geri çekilme anlaşmasının şartları altında nasıl kovuşturulabileceğini araştırdı. Bu gelişme, tanımı gereği, işgal resmen sona erdiğinde "stratejik bir öncelik" olarak kalacak olan Fars Körfezi petrol ve gaz kaynakları üzerindeki Anglo-Sakson egemenliğini tehdit etti. 

RAND, "Bu öncelik, uzun savaşın kovuşturulmasıyla güçlü bir şekilde etkileşime girecektir" dedi. Düşünce kuruluşu, geri çekilmenin yarattığı güç boşluğuna rağmen, Irak'ta ABD hegemonyasını sürdürmek için bir "böl ve yönet" stratejisi önermeye devam etti. Washington, kendi himayesinde, "sürekli düşman bir İran'a karşı otoriter Sünni hükümetleri desteklerken", "Irak’ta çeşitli Selefi-cihatçı grupları birbirine düşürmek ve enerjilerini iç çatışmalara harcamak için [Irak'ın] çeşitli Selefi-cihatçı grupları arasındaki fay hatlarından yararlanacaktı.”

"Bu strateji büyük ölçüde gizli eyleme, bilgi operasyonlarına, konvansiyonel olmayan savaşa ve yerli güvenlik güçlerine desteğe dayanıyor... ABD ve yerel müttefikleri, ulusötesi cihatçıları yerel halkın gözünde itibarsızlaştırmak için vekalet kampanyaları başlatmak üzere milliyetçi cihatçıları kullanabilir. Bu, zaman kazanmanın ucuz bir yolu olurdu... ta ki ABD tüm dikkatini [bölgeye] verene kadar. ABD liderleri de Müslüman dünyasındaki Şii hareketlere karşı muhafazakar Sünni rejimlerin yanında yer alarak devam eden Şii-Sünni çatışmasından yararlanmayı seçebilirler.

'Büyük tehlike'

Böylece CIA ve MI6, Batı Asya'daki "milliyetçi cihatçıları" desteklemeye başladı. Ertesi yıl Beşar Esad, Katar'ın Doha'nın geniş gaz rezervlerini Suudi Arabistan, Ürdün, Suriye ve Türkiye'yi kapsayan 10 milyar dolarlık, bin 500 kilometre uzunluğundaki bir boru hattıyla doğrudan Avrupa'ya yönlendirme önerisini reddetti. WikiLeaks'in yayınladığı diplomatik yazışmaların kapsamlı bir şekilde belgelediği gibi, ABD, İsrail ve Suudi istihbaratı derhal yerel bir isyanı kışkırtarak Esad'ı devirmeye karar verdi ve bu amaçla muhalif grupları finanse etmeye başladı.

Bu çaba, Ekim 2011'de, Muammer Kaddafi'nin televizyonda öldürülmesinin ardından MI6'nın silahları ve aşırılık yanlısı savaşçıları Libya'dan Suriye'ye yönlendirmesiyle hızlandı. CIA, entrikalarını Kongre'ye bildirmekten kaçınmak için İngilizleri bir kol boyu kesik olarak kullanarak bu operasyonu denetledi. Ancak Haziran 2013'te, o zamanki Başkan Barack Obama'nın resmi izniyle, Teşkilat'ın Şam'daki pelerin ve hançer işbirlikleri "Kereste Çınar" başlığı altında resmileştirildi ve daha sonra kabul edildi.

Şu anda, Batılı yetkililer, Suriyeli vekillerini "ılımlı isyancılar" olarak adlandırdılar. Yine de Washington, vekillerinin işgal ettikleri topraklardan köktendinci bir halifelik çıkarmaya çalışan tehlikeli aşırılık yanlıları olduğunun farkındaydı. ABD Savunma İstihbarat Teşkilatı'nın (DIA) Ağustos 2012'de Bilgi Edinme Özgürlüğü yasaları kapsamında yayınladığı bir rapor, Bağdat'taki olayların "açık bir mezhepsel yön aldığını" ve radikal Selefi grupların "Suriye'deki isyanı yönlendiren başlıca güçler" olduğunu gözlemliyor.

Bu gruplar arasında el-Kaide'nin Irak kanadı ve onun çatı kolu olan Irak İslam Devleti  vardı. İkili, DIA raporunun sadece öngörmekle kalmayıp aynı zamanda görünüşte onayladığı bir olasılık olan IŞİD'i oluşturmaya devam etti:

"Durum çözülürse, Suriye'nin doğusunda ilan edilmiş veya edilmemiş bir Selefi prenslik kurma olasılığı var... Suriye rejimini tecrit etmek için muhalefeti destekleyen güçlerin istediği tam da bu... Irak İslam Devleti, Irak ve Suriye'deki diğer terör örgütleriyle birliği üzerinden de bir İslam devleti ilan edebilir ve bu da büyük tehlike yaratacaktır."

Bu tür ciddi endişelere rağmen, CIA, bu "yardımın" neredeyse kaçınılmaz olarak IŞİD'in eline geçeceğini çok iyi bilerek, Suriye'nin "ılımlı isyancılarına" amansız bir şekilde büyük miktarda silah ve para gönderdi. Dahası, Britanya, aynı zamanda, muhalif paramiliter güçleri öldürme sanatı konusunda eğitmek ve yaralı cihatçılara tıbbi yardım sağlamak için milyonlara mal olan gizli programlar yürütüyordu. Londra ayrıca Katar'dan satın aldığı çok sayıda ambulansı ülkedeki silahlı gruplara bağışladı.

Sızan belgeler, bu çabalardan kaynaklanan ekipman ve eğitimli personelin Nusra, IŞİD ve Batı Asya'daki diğer aşırılık yanlısı gruplar tarafından kaybedilme riskinin İngiliz istihbaratı tarafından kaçınılmaz bir şekilde "yüksek" olarak değerlendirildiğini gösteriyor. Yine de bu tehlikeye karşı koymak için eşlik eden bir strateji yoktu ve yasadışı programlar hızla devam etti. Bu, IŞİD'i eğitmek ve silahlandırmanın, tam da istenen sonuç olduğunu gösteriyordu.

Kudüs Haber Ajansı - KHA