Binyamin Netanyahu'nun, İsrail'in Gazze'nin güneyindeki Refah kentine yönelik bir operasyona yeşil ışık yaktığı bildirildi. Filistin Şeridi ile Mısır arasındaki sınırda yer alan Refah, Şerit'te henüz 'İsrail' tarafından işgal edilmemiş son büyük yerleşim yeridir ve Hamas'a karşı ilan ettikleri imha savaşında Tel Aviv'in şeridi toptan ve ayrım gözetmeksizin yok etmesinden kaçan bir milyondan fazla Filistinli mülteci için bir buluşma noktası haline gelmiştir. 

İçeriden kaynaklara göre, Amerika Birleşik Devletleri, İsrail'in bu şehri işgal etmesine açıkça karşı çıkıyor ve hatta Axios gibi bazı kaynaklar son zamanlarda bunu "kırmızı çizgi" olarak tanımlayacak kadar ileri gidiyor. Gerçekten de ABD, İsrail'in işgaline fiilen koşulsuz destek vermiş olmasına ve diğerlerinin yanı sıra BM'nin Gazze'deki koşulların tüm kaynakların ciddi şekilde tükendiği kıtlık benzeri bir senaryoyla karşı karşıya olduğu yönündeki yaygın uyarılarına rağmen, Gazze Şeridi'nde "insani yardımı" destekliyormuş gibi görünmeye çalışmak için önemli bir çaba harcadı.

Peki ABD, İsrail'i Refah'a yönelik bir operasyondan caydıracak mı? Salı günü itibariyle Washington D.C.'de ABD ve İsrail yönetimleri arasında büyük müzakerelerin sürdüğü açık olsa da, sonucu belirleyecek aşağıdaki gerçeklere dikkat etmeliyiz. Birincisi, Amerika Birleşik Devletleri, istese de istemese de İsrail'i herhangi bir sıfatla ciddi bir şekilde cezalandırmak için siyasi iradeye, arzuya veya sermayeye sahip değildir ve bu nedenle herhangi bir sözde "kırmızı çizgi" sadece bir blöftür. ABD iç politikasında, doğrudan yaptırımların, ambargoların veya desteğin kesilmesinin sonucu imkansızdır ve Joe Biden kesinlikle bir seçim yaklaşırken bu riski alacak türden bir politikacı değildir. 

Bunun yerine, ABD'nin İsrail’e yönelik "eleştirisi", Gazze'ye yardım götürme girişimleri, politikada herhangi bir gerçek değişiklik oluşturmaktan ziyade, Filistin halkının maruz kaldığı felaketin ortasında Tel Aviv’e koşulsuz destek vermeleri nedeniyle Washington'a yönelik şiddetli eleştirileri saptırmak niyetiyle tamamen göstermelik bir niyetle yapılmıştır. Washington ile Tel Aviv arasında Refah konusundaki müzakereleri oluşturan raporlara bakıldığında, anlaşmazlık sadece yöntem ve zaman aralığı konusunda.

ABD, Batı'nın ahlaki otoritesini baltalayan insani felaket için daha fazla olumsuz reklam istemiyor ve hiçbir senaryoda İsrail üzerinde baskı yapmaya istekli değil. Benjamin Netanyahu her seferinde istediğini yaptı ve Batılı ülkelerin kendisine karşı çıkmaya cesaret edemediğini fark etti, çünkü 'İsrail'e destek en yüksek siyasi doğruluk standardı haline getirildi.

Bundan sonra ne olacağını değerlendirirken, İsrail'in hedeflerini değerlendirmek de önemlidir. Benjamin Netanyahu, Hamas'a karşı, Gazze Şeridi'nin tamamını bütünüyle işgal etme planını içeren bir imha savaşını çok açık bir şekilde taahhüt etti ve bunu "tam bir zafer" olarak nitelendirdi. İç siyasi duruşunun bu sonuca dayandığını algılıyor ve herhangi bir barış ya da uzlaşma biçimiyle ilgilenmiyor. Bu amaçla, Netanyahu defalarca, İsrail’in Gazze Şeridi'nin "güvenliğini" etkin bir şekilde kontrol edeceğini ilan etti ki bu, topyekûn bir askeri işgalden başka bir şey anlamına gelmez. Yeni bir Filistin muhalefetinin veya direnişinin ortaya çıkamayacağı yeni bir statüko yaratmaya çalışıyor, ancak coğrafi olarak konuşursak, Mısır sınırının kontrolünü ele geçirmedikçe bunun mümkün olmadığını söylüyor. 

Bu iki faktör göz önünde bulundurulduğunda, en iyi senaryo, ABD'nin İsrail operasyonunu geciktirmesi veya belki de daha sınırlı bir yaklaşımı kabul etmelerini sağlamasıdır, ancak hiçbir koşulda İsrail’in Gazze Şeridi sınırını ele geçirme, kontrol etme ve sözde kapatma yönündeki bariz stratejik önceliğini engellemeyecek veya durdurmayacaktır. Örneğin İsrail, ilerlemeden önce uzlaşmacı bir "tahliye" yi kabul edebilir, ancak bu daha insancıl değildir. İnsanlar nereye dönecek? Kuzeyde enkaz ve harabeye dönmüş evlerine mi? Yiyecek, elektrik, su veya başka bir şeyin olmadığı yere mi? ABD yardımsevermiş gibi davranıyor, ancak modern çağda tüm bir halk nüfusuna karşı en sarsıcı vahşetlerden birini aktif olarak desteklediği inkar edilemez. Bunun yerine gördüğümüz şey, bu olayı sadece zayıf tartışmalarla yönetme girişimleridir. ABD, örneğin Suriye'ye yaptığı gibi, acımasız yaptırımlarla ülkelerin tüm ekonomilerini ezme yeteneğini uzun süredir göstermiştir, ancak pratikte İsrail'in Gazze'yi işgalini ve yol açtığı toptan ölüm, yıkım ve kıtlığı durdurmak için parmağını bile kıpırdatmaya isteksizdir. Biden yönetimi Amerika'nın güvenilirliği konusunda endişeliyse, hasar çoktan verilmiştir ve artık sonuç son derece tahmin edilebilir seviyededir.

Kudüs Haber Ajansı - KHA