Savaştan neredeyse 100 gün sonra ve milyarlarca Amerikan vergisinin ardından, "İsrail" kendisini hem siyasi hem de askeri olarak oldukça istenmeyen bir durumda buldu. Netanyahu hükümeti bir kaya ile sert bir yer arasında sıkışmış durumda ve yeni bir gerçekliğe uyanıyor; bazı İsrail askerlerinin "kafalarında GoPro olan terlikli ve Adidas eşofmanlı adamlar" olarak adlandırdığı bir gerçeklik…

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, 7 Ekim'den önce de, İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu İsrailliler arasında en sevilen figür değildi. Aralık 2016'da Netanyahu, dolandırıcılık, rüşvet ve güveni kötüye kullanma gibi çeşitli yolsuzluk suçlamalarıyla soruşturuluyordu ve bu da İsrail halkı arasındaki popülerliğini artırdı. Karizma eksikliği de bu kötü duruma tuz biber ekti. Ancak ona yardımcı olan şey, İsraillilerin "Bay Güvenlik" diye adlardırdığı ünüydü. Bölgenin en nefret edilen sakinleri olmak, güvenliği İsrail halkının bir numaralı önceliği haline getirdi ve bu, Benjamin Netanyahu'nun siyasi hayatta kalmasının arkasındaki tek faktördü. Ancak 7 Ekim'de bu anlatı sonsuza dek değişti ve sadece İsrail Kuvvetleri'nin Netanyahu hükümeti altında yenilmez olduğu efsanesini çürütmekle kalmadı; ama aynı zamanda İsrail güvenliğinin gidişatını kalıcı olarak değiştiriyor.

Modern İsrail tarihinde ilk kez, İsrail güçleri ulusal güvenliği üzerindeki tam kontrolünü kaybetti. 7 Ekim'de İsrail halkını saran öfkeden Netanyahu rejimi paniğe kapıldı, çünkü Netanyahu'yu görevde tutan tek şey tehlikeye girdi. Siyasi kariyeri tam o anda ve orada sona erdi; o ise bunu henüz bilmiyordu. Halkın kaçınılmaz öfkesinin ortasında, Benjamin Netanyahu iyi düşünülmediği belli olan fevri bir karar verdi. Amerikalılar bile Netanyahu hükümetine mantıklı bir şey söyleyemediler.

8 Ekim'de Netanyahu kamuoyu önüne çıktı ve Hamas'ı ortadan kaldırma sözü vererek İsrail’in resmen "savaşta" olduğunu ilan etti. O haftanın ilerleyen günlerinde Netanyahu bir dizi askeri hedef açıkladı; Hamas'ı çıkarmak, tüm esirleri serbest bırakmak ve Gazze'nin bir daha asla İsrail için bir tehdit olmamasını sağlamak. Netanyahu ayrıca İsrail’in "savaştan" zaferle çıkacağına söz verdi. Birçoğu bu hedeflerin ulaşılamaz olduğunu düşünüyordu.

Üç aydan fazla bir süre boyunca, X'teki İsrail yanlısı hesapların yanı sıra çeşitli İsrail yanlısı siyasi figürler ve analistlerin Hamas'ın yenilgiye uğratıldığını iddia eden açıklamalar ve göndermeler yaptıkları görüldü ve duyuldu. Hatta bazıları, bu roket fırlatmalarının yakında tamamen duracağını tahmin ederek roket fırlatmalarının büyük ölçüde azaldığını iddia etti.

"Savaştan” neredeyse 100 gün sonra, Hamas hala hayatta ve iyi durumda. Aslına bakılırsa, Hamas "savaş" başladığından beri hiç olmadığı kadar aktif. Son olaylarda, geçtiğimiz Pazartesi günü, Hamas Tel Aviv'e çok sayıda roket yağmuru gönderdi. Benzer şekilde, 1 Ocak günü saat 12.00'de Hamas da Tel Aviv'e büyük bir roket yağmuru başlattı. Geçtiğimiz Salı günü, İsrail, savaşın başlamasından bu yana bir günde en fazla kayıp veren ülke olduğunu itiraf etti. Hamas'ın sadece dağıtılmadığı değil, aynı zamanda yakın zamanda ortadan kalkacak gibi görünmediği de açık.

Bu, elbette, özellikle İsrail'in bugüne kadar uğradığı ve yalnızca askeri kayıplarla sınırlı olmayan çeşitli kayıpların ardından, herhangi bir zafer elde etmeye umutsuzca ihtiyaç duyan Netanyahu rejimi için iyi bir haber değil.

"Savaş"ın başlamasından bu yana, Netanyahu'nun istifasını isteyen İsrail protestoları patlak verdi, ateşkes talep eden uluslararası kitlesel protestolar yaygınlaştı, milyarlarca dolarlık askeri kayıp İsrail ekonomisini önemli ölçüde etkiledi (Kızıldeniz üzerinden İsrail’e yapılan sevkiyatın durdurulmasından bahsetmiyorum bile) ve İsrail ile en güçlü müttefiki ABD arasındaki anlaşmazlıklar artık gizlenemez bir noktaya geldi. Amerika'nın İsrail'in kararlarını onaylamaması, her an patlamak üzere olan kaynayan bir su ısıtıcısına benziyor. Ek olarak, Güney Afrika'nın İsrail’i soykırımla suçlayarak Uluslararası Adalet Divanı'na götürmesi İsrail'in en son skandalı. Bu, İsrail medyasının İsrail savaş kabinesinin çatışmanın başlamasından bu yana en bölünmüş olduğunu bildirdiği için mümkün olan en kötü zamanda geldi.

Ancak belki de İsrail için en önemli kayıp, Hamas'la müzakere masasına oturmaktan başka seçeneğinin kalmamasıdır – İsrail’in çatışma başladığında yapmamaya yemin ettiği şey. İsrail, bu müzakerelerde kendisine yardım etmek için uluslararası toplumu bile devreye soktu, ancak boşuna. Hamas, İsrail rejimi Filistin halkına karşı utanmaz saldırganlığını tamamen durdurmayı kabul etmeden herhangi bir müzakereye girmeyi reddetti.

Bir olayı nasıl okuyacağını bilen herkes için, Hamas'ın sürücü koltuğunda olduğu oldukça açıktır ve bu yakın zamanda değişecek gibi görünmüyor. Şimdi soru şu: İsrail rejimi, saldırganlığının devam etmesinin sadece stratejik bir yenilgiyle sonuçlanacağını anlamadan ve kabul etmeden önce daha ne kadar kayıp vermeli?

Geçmişte İsrail rejimi, ana akım medyadaki anlatıyı kontrol ederek vahşetini gizleyebilirdi; ancak 2024'te sosyal medyanın ve yurttaş gazeteciliğinin yükselişi sayesinde İsrail vahşeti tam olarak sergileniyor. İsrail’in uluslararası toplumu karanlıkta bırakarak insanlığa karşı suç işleyebileceği günler geride kaldı.

Bu belki de Filistinliler için en önemli zaferdir. Hiçbir yüksek teknolojili askeri teçhizat veya ABD fonu İsrail’i ileride olacaklardan kurtaramaz; tüm cephelerde stratejik bir yenilgi.

Kudüs Haber Ajansı - KHA