Hamas'ın 7 Ekim'deki saldırısından bu yana neredeyse hiçbir gün olmadı ki Batı medyası bu olayları tekrar tekrar ele almasın ve çoğu zaman Filistinli grup tarafından gerçekleştirilen hayret verici vahşetin yeni ayrıntıları olduğunu iddia ettiği şeyleri ortaya çıkarmasın.

Bu ifşaatlar Batı'da halkın öfkesini sürdürmeye hizmet etti ve Filistinli dayanışma aktivistlerini geri adım attırdı.

Buna karşılık, öfke, Gazze'nin geniş alanlarını yerle bir etmesi konusunda İsrail'in yolunu açtı; İsrail çoğu kadın ve çocuk olmak üzere 18 bin 700'den fazla Filistinliyi öldürdü ve yerleşim bölgesinin 2,3 milyonluk nüfusunun yiyecek, su ve yakıta erişimini engelledi.

Kritik olarak, İsrailli liderler defalarca soykırım söylemlerinde bulunmuş ve etnik temizlik operasyonları gerçekleştirmiş olsalar bile, Batılı hükümetlerin ağırlıklarını İsrail'in arkasına atmasını ve onu silahlandırmasını çok daha kolay hale getirdi.

İsrail'in yoğun bombardıman harekatları, yaklaşık iki milyon Filistinliyi Gazze'nin Mısır ile olan kısa sınırına sıkışmış küçük bir kesimine yığarken, açlık ve ölümcül hastalıklar can almaya başladı.

7 Ekim'le ilgili iddiaların çoğu, Hamas'ın 40 bebeğin kafasını kestiği, bir diğerini fırında pişirdiği, kitlesel, sistematik tecavüzler gerçekleştirdiği ve bir fetüsü annesinin karnından kestiği gibi inanılmayacak kadar şok ediciydi.

ABD Dışişleri Bakanı Antony Blinken, Hamas'ın İsrailli bir aileye yönelik saldırısını çarpıcı bir şekilde – ve tamamen yanlış bir şekilde – anlattı: "Babanın gözü çocuklarının önünde oyuldu. Annenin göğsü kesildi, kızın ayağı kesildi, oğlanın parmakları idam edilmeden önce kesildi."

Yetersiz kanıt

İnsan Hakları İzleme Örgütü gibi grupların belgelediği gibi, o gün Hamas ve İsrail'deki diğer silahlı adamlar tarafından bir vahşet işlendi.

Özellikle de İsrail'in sivillere yönelik devam eden ve amansız bombardımanı gerçekleştirmesi ve Hamas'ın İsrail hapishanelerinde tutulan Filistinlileri takas etmeden kalan İsrailli rehineleri serbest bırakmayı reddetmesi nedeniyle o günden bu yana Gazze’de benzer bir vaheşt süregeldi.

Ancak Batı medyası tarafından Hamas aleyhinde öne sürülen ve İsrail'in Gazze'deki iki aydır devam eden saldırısını destekleyen daha şok edici iddialarla ilgili olarak, İsrailli yetkililer ve son derece partizan ve güvenilmez ilk müdahale ekipleri tarafından öne sürülen iddiaların ötesinde genellikle çok az kanıt ortaya çıktı veya hiç kanıt gelmedi.

Geçen hafta BBC ve diğerleri, 7 Ekim'de Hamas'ın sistematik toplu tecavüz hikayelerini bir kez daha yayınladılar. Birleşmiş Milletler'in bu iddiaları soruşturma çabaları İsrail tarafından engelleniyor.

Bununla birlikte, Gazze'de büyüyen yıkıma ilişkin haberler bir kez daha kenara itildi.

Bunun yanısıra, medyanın 7 Ekim'i bu olayların gerçekleşmesinden çok sonra yeniden incelemesi tek taraflı bir süreç olarak işledi. Sadece İsrail'in o gün olanlarla ilgili anlatısını destekleyen iddialar yayınlanıyor.

İsrail'in kendi eylemlerini çok daha rahatsız edici bir ışık altında resmeden çok daha karmaşık bir gerçekliğe işaret eden artan sayıda kanıt görmezden geliniyor veya bastırılıyor.

Batı medyasının bu son derece dürüst olmayan yaklaşımı, ilan ettikleri gibi, korkusuzca gerçeğin peşinde koşmadıklarını gösteriyor. Aksine, İsrail tarafından kendilerine beslenen konuşma noktalarını kusuyorlar.

Bu sadece vicdansızlık değil, özellikle de İsrail'in hem küçük hem de büyük yalanları teşvik etme konusundaki uzun sicili göz önüne alındığında, aynı zamanda tüm temel gazetecilik kurallarını ihlal ediyor.

Ve daha da kötüsü, medyanın İsrail'in 7 Ekim yorumunu inandırıcı bir şekilde büyütmesi, İsrail'in Hamas'ı ortadan kaldırmak için Gazze'yi mahvetmenin ahlaki olarak haklı olduğu davasına hayat vermeye devam ediyor.

Aktif amigolar

Batılı izleyicilerin çoğunun bilmediği, son iki aydır İsrailli kaynaklardan, Hamas'a atfedilen cinayetlerin en azından bazılarında İsrail'in kendi ordusunu suçladığına dair süregelen kanıtların olduğudur.

Bu hafta İsrail ordusu nihayet 7 Ekim'de İsraillileri "muazzam ve karmaşık" olaylarda öldürdüğünü kabul etti. Bunu göz önünde bulundurarak, şeffaf bir mantıksızlıkla ekledi: "Bu olayları araştırmak ahlaki açıdan uygun olmaz."

7 Ekim olaylarını incelemeye yönelik devam eden ilgileri göz önüne alındığında, Batı medyasının hiçbirinin bu üzücü kanıtları araştırmak şöyle dursun, bu kanıtlarla bir şekilde karşılaşmamaları nasıl mümkün olabilir?

Batı medyasının sadece İsrail'i değil de Hamas'ı kötü adamlar olarak gösteren hikayelerle ilgilendiği ve bunların doğru ya da yanlış olup olmadığına büyük ölçüde kayıtsız kaldığı sonucuna varmamak zor. Bu, medyanın tarafsız muhabirler olmadığı, İsrail tarafından aktif amigoları olarak işe alındığı anlamına gelir.

İsrail'in Batı medyası tarafından yankılanan resmi hikayesi, Hamas'ın uzun zamandır İsrail'deki topluluklara yönelik ilkel, dini kana susamışlık ve Yahudi nefretinin bir karışımı tarafından yönlendirilen çılgınca, barbarca bir saldırı planladığı yönünde.

İsrail'in anlatısına göre, grubun bu hedefi gerçekleştirme şansı, İsrail'in gardını bir an için düşürmesi ve Hamas'ın kendisini ve Gazze'nin diğer 2,3 milyon sakinini kalıcı olarak hapse atmayı amaçlayan yüksek teknolojili çiti kırmasıyla 7 Ekim'de geldi.

Bu anlatıya göre, çatışma sırasında Hamas, sivillerin katledilmesine, bebeklerin kafalarının kesilerek öldürülmesine ve tecavüzün bir savaş ve kirletme silahı olarak kullanılmasına odaklandı. Komşu İsrail topluluklarının evlerine ateş açtılar, çoğu zaman onları harabeye çevirdiler ve kurbanlarını diri diri yaktılar.

Kuşkusuz, 40 kafası kesilmiş bebekle ilgili iddia sessizce rafa kaldırıldı, çünkü bu konuda kesinlikle kanıt yok. İsrail'in kendi yayınladığı rakamlara göre, o gün sadece iki bebek öldü.

Bununla birlikte, medya, uzun süredir itibarını yitirmiş bu iddiayı ortaya attıklarında İsrailli sözcülere veya Batılı politikacılara meydan okumuş oluyor.

Ancak buve  diğer iddiaların çoğu daha az kanıtsız değildir ve incelenmesi gerekir.

Nadiren söz hakkı verilse de, Filistinlilerin o gün olanlara dair kendilerine ait, alternatif bir anlatıları var ve bunun bir kısmı İsrail kaynaklarından gelen açıklamalarla destekleniyor.

Resmi anlatıya meydan okuma

Bu anlatımda, Hamas uzun zamandır bu saldırıyı gerçekleştirmek için eğitildi ve stratejik bir amaç göz önünde bulunduruldu. Amaç, mümkün olduğu kadar çok İsrail askerini öldürmek veya rehin almak için Gazze'yi çevreleyen dört askeri üsse komando tarzı bir saldırı başlatmak ve sivil rehineleri ele geçirmek için yerel İsrail topluluklarına benzer bir saldırı başlatmaktı.

Bu anlatıya göre amaç, rehineleri Filistinli mahkumlarla takas etmekti, bunların binlercesi İsrail hapishanelerinde, aralarında kadın ve çocukların da bulunduğu, çoğu zaman askeri bir yargılama ve hatta suçlama olmaksızın tutuluyordu.

Filistin halkına göre, bu esirler Gazze'de tutulan İsraillilerden daha az sayıda değil.

Hamas, askeri üslere ve İsrail'in Be'eri ve Kfer Azza topluluklarına baskın düzenledi. Bu yüzden o gün öldürülen bin 200 İsraillinin yaklaşık üçte biri asker, polis veya silahlı muhafızdı ve bu yüzden 240 rehinenin çoğu İsrail ordusunda da görev yapıyordu.

İsraillilerin bile çoğu anlatısına göre, Hamas yanlışlıkla Gazze ile tel örgülere yakın bir bölgeye taşınan Nova müzik festivaline rastladı. Güvenlik görevlileriyle beklenmedik çatışmalar yaşanırken, festival katılımcılarına yönelik saldırı özellikle kaotik ve ürkütücü bir hal aldı.

Peki Hamas neden bu kadar çok sivili öldürerek planından ayrıldı? Ve bunu neden İsraillileri diri diri yakmak, ateş gücünü kullanarak evlerini harabeye çevirmek ve müzik festivalinin yakınındaki otoyolda yüzlerce arabayı ateşe vermek gibi vahşi, nedensiz ve zaman alıcı bir şekilde yaptı?

Hamas'ın rehineleri ele geçirme planından ziyade korku gösterisi tiyatrosuna bu kadar çok enerji ve mühimmat harcamasından ne kazanması gerekiyordu?

Pek çok Batılı lider ve gazeteci için rasyonel bir cevaba gerek yok gibi görünüyor. Onlara göre Hamas – ve muhtemelen tüm Filistinliler – İsraillileri, Yahudileri veya belki de tüm gayrimüslimleri öldürmeyi doğal gören barbarlardır.

Ancak zihinleri ırkçı varsayımlarla daha az eğilip bükülenler için, hayatta kalan İsraillilerin ve yetkililerin tanıklıklarının yanı sıra İsrail medyasından gelen haberlerin de yol açtığı alternatif bir olay tablosu istikrarlı bir şekilde tutarlı hale geldi. Kanıtların çoğu bağımsız gazeteci Max Blumenthal ve Electronic Intifada web sitesi tarafından toplandı.

İsrail'in resmi hikayesiyle çeliştiği için, bu tanıklıklar Batı medyası tarafından titizlikle görmezden gelindi.

Diri diri yakılma

Şaşırtıcı bir şekilde, açıklamaları resmi anlatıyı en çok karıştıran kişi, İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu'nun sözcüsü Mark Regev'dir.

16 Kasım'da MSNBC'ye verdiği röportajda Regev, İsrail'in resmi ölü sayısını 200 kadar azalttığını, soruşturmalarının saydığı kömürleşmiş kalıntıların sadece İsraillileri değil, Hamas savaşçılarını da içerdiğini gösterdiğini belirtti. Diri diri yakılan savaşçılar, kolayca tanımlanamayacak kadar şekilsizdi.

Regev, MSNBC sunucusu Mehdi Hasan'a şunları söyledi: "Aslında o kadar kötü yanmış cesetler vardı ki, onların bizim olduğunu düşündük. Sonunda, görünüşe göre, onlar Hamas teröristleriydi."

Regev'in ifşaatıyla ilgili MSNBC görüşmecisi tarafından sorgulanmayan ve o zamandan beri medya tarafından görmezden gelinen bariz bir sorun vardı. Nasıl oldu da bu kadar çok Hamas savaşçısı yakıldı – ve İsraillilerle tam olarak aynı yerlerde, yani kalıntıları haftalarca ayrı ayrı teşhis edilemedi?

Hamas savaşçıları, rehineleriyle birlikte arabalarda ve evlerde kendilerini yakarak garip bir ritüel gerçekleştirdiler mi? Ve eğer öyleyse, neden?

7 Ekim olaylarından sağ kurtulan bir İsraillinin yanı sıra bir güvenlik görevlisi ve çeşitli askeri personel tarafından da doğrulanan olası bir açıklama var. Ancak bu açıklamalar resmi anlatıyı açıkça baltalıyor.

İsrail tarafından bombalandı

Nova festivalinden kaçan ve sonunda Be'eri'de saklanan Yasmin Porat, o gün hayatta kalan birkaç kişiden biriydi. Arkadaşı Tal Katz öldürüldü.

Yaşananları İsrail medyasına defalarca anlattı.

Porat'ın 15 Kasım'da Kan radyosuna verdiği demeçte anlattığına göre, Be'eri'deki Hamas savaşçıları, bir düzine kadar İsrailli rehineyle birlikte bir eve barikat kurdular ve onları ya canlı kalkan olarak kullanmayı ya da çıkış için pazarlık kozu olarak kullanmayı planladılar.

Ancak İsrail ordusu pazarlık havasında değildi. Porat'ın kaçmasının tek nedeni, Hamas savaşçılarından birinin teslim olmadan önce onu canlı kalkan olarak kullanarak evi boşaltması.

Porat, İsrailli sivillerin varlığına rağmen İsrail askerlerinin Hamas silahlı adamlarıyla dört saatlik bir çatışmaya girdiğini anlatıyor. Ancak rehinelerin hepsi çapraz ateşte öldürülmedi. İsrail, bir İsrail tankının eve iki mermi atmasıyla çatışmayı sona erdirdi.

Porat'ın anlatımına göre, bunun neden yapıldığını sorduğunda, "bana bunun evi arındırmak için duvarları kırmak olduğunu açıkladılar".

Çatışma sırasında evin önündeki çimenlikte yüzüstü yatan diğer kurtulan Hadas Dagan, iki merminin eve isabet etmesinden sonra olanları Porat'a bildirdi. Dagan, her iki ortağının da yanında yattığını, şarapnel parçalarıyla öldürüldüğünü gördü.

Yangını söndürme çabaları boyunca evin içinde çığlık atan 12 yaşındaki Liel Hatsroni adlı bir kız çocuğu da sessizliğe büründü.

Hatsroni ve teyzesi Ayalan yakıldı. Cesetlerini teşhis etmek haftalar sürdü.

Özellikle, Liel Hatsroni'nin kömürleşmiş kalıntıları, İsrail'in Hamas'ı İsraillileri öldürmek ve yakmakla suçlamak için gösterdiği duygusal kanıtlardan biri oldu.

İsrail haber sitesi Ynet, Liel'in, teyzesinin, ikiz kardeşinin ve büyükbabasının ölümlerini haberleştirirken, Hamas savaşçılarının "hepsini öldürdüğünü" belirtti. Daha sonra evi ateşe verdiler" dedi.

Kafası karışmış pilotlar

Porat'ın tanıklığı, İsrail'in o günkü sivil ölümlerinin önemli bir kısmından ve yanmış cesetlerden sorumlu olduğunu gösteren tek kaynak değil.

Be'eri'nin güvenlik koordinatörü Tuval Escapa, Porat'ın anlattıklarını Haaretz gazetesine etkili bir şekilde doğrulayarak, "Sahadaki komutanlar, teröristleri rehinelerle birlikte ortadan kaldırmak için evleri işgalcilerin üzerine bombalamak da dahil olmak üzere zor kararlar aldı" dedi.

Nova festivalindeki yanmış arabalar ve içindekiler de benzer bir kaderi paylaşmış gibi görünüyor. Görünüşe göre Hamas silahlı adamlarının arabalarında rehinelerle bölgeden kaçmasından endişe duyan yetkililer helikopter pilotlarına, ateş açmaları, arabaları ve tüm yolcuları yakmaları söylendi.

Bunun olası bir açıklaması var. İsrail ordusunun uzun zamandır Hannibal direktifi olarak bilinen gizli bir protokolü vardı ve bu protokolde askerlere rehin alınmalarını önlemek için yakalanan yoldaşları öldürmeleri talimatı verildi. Bu direktifin İsrailli sivillere nasıl uygulandığı daha az açık, ancak geçmişte kullanılmış gibi görünüyor.

Amaç, İsrail'in esirleri serbest bırakma talepleriyle karşı karşıya kalmasını önlemektir.

En az bir vakada, İsrailli bir askeri yetkili olan Albay Nof Erez, "Hannibal direktifinin görünüşte uygulandığını" belirtti. İsrail'in 7 Ekim'deki hava saldırılarını "kitlesel bir Hannibal" olarak nitelendirdi.

Haaretz'in haberine göre, polis müfettişleri "olay yerine gelen ve oradaki teröristlere ateş açan bir İsrail ordusu savaş helikopterinin bazı festival katılımcılarını da vurduğu" sonucuna vardı.

İsrail ordusu tarafından yayınlanan bir videoda, Apaçi helikopterlerinin, muhtemelen rehineleri Gazze'ye geri kaçırmaya çalışan Hamas savaşçılarını içerdikleri varsayımıyla, bölgeden ayrılan arabalara rastgele füzeler ateşlediği gösteriliyor.

Ynet haber sitesi, İsrail Hava Kuvvetleri'nin Nova festivalinin üzerindeki gökyüzünde iki düzine saldırı helikopteri hakkında yaptığı bir değerlendirmeye atıfta bulundu: "Teröristler ile [İsrailli] askerler veya siviller arasında ayrım yapmak çok zordu." Bununla birlikte, pilotlara Gazze ile "tel örgü alanında gördükleri her şeye ateş etmeleri" talimatı verildi.

Çıkış, "Sadece belirli bir noktada pilotlar saldırılarını yavaşlatmaya ve hedefleri dikkatlice seçmeye başladı" dedi.

Bir başka İsrail yayını olan Mako, "hayati kararların alınmasına yardımcı olacak neredeyse hiçbir istihbarat bulunmadığını" belirtti ve pilotların "dakikalar içinde 'helikopterin mühimmatını' boşalttığını, yeniden silahlanmak için uçtuğunu" ekledi.

Başka bir Mako raporunda, bir Apaçi biriminin komutanının şunları söylediği aktarılıyor: "Bölgemizdeki insanlara ateş etmek – bu asla yapacağımı düşünmediğim bir şeydi." Başka bir pilot saldırıyı hatırladı: "Kendimi neye ateş edeceğim konusunda bir ikilemde buldum."

Mezara giden sırlar

Oldukça sıra dışı bir şekilde, harap olmuş evlerin, yanmış ve buruşmuş arabaların yıkımını bildirirken, muhabirler açık görsel kanıtları tamamen görmezden geldiler ve resmi İsrail anlatısını güçlendirdiler.

Kimsenin sormadığı ve hiçbir cevabın gelmesi muhtemel olmayan pek çok bariz soru var.

Hamas, savaşçılarının kendi videolarında çoğunlukla hafif silahlar taşıdıklarını gösterirken, nasıl bu kadar geniş çaplı ve yoğun bir yıkıma yol açtı?

RPG'leri taşıyanlar, festivalden kaçan yüzlerce hızlı hareket eden aracı doğru bir şekilde takip edip vurabiliyor muydu ve bunu yer seviyesinden yapabiliyor muydu?

Hamas'ın vücut kameralarından alınan video görüntüleri, içinde hem silahlı adamlar hem de rehineler bulunan arabaların Nova festivalinden ayrıldığını gösteriyor. Hamas neden kendi halkını yakma riskini alsın ki?

Hamas'ın zaferlerini filme alma hevesi göz önüne alındığında, neden bu tür eylemlerin görüntüleri yok? Ve neden en değerli mühimmatını İsrail askeri üslerine saldırmak gibi çok daha zor bir görev için saklamak yerine arabalara rastgele saldırılar için harcasın?

İsrail, yanmış arabaları ve harap olmuş evleri araştırmakla ilgilenmiyor gibi görünüyor, çünkü muhtemelen cevapları zaten biliyor ve başkalarının da bir gün gerçeği öğrenebileceğinden korkuyor.

Dini örgütler, ölülerin kutsallığını korumak için arabaların aceleyle gömülmesini talep ettiğinden, metal iskeletler sırlarını mezara götürecek.

Grotesk masallar

Giderek artan bu kanıtlardan ve görsel ipuçlarından kesin olan şey, 7 Ekim'de çok sayıda İsrailli sivilin ya İsrail ile Hamas arasındaki silahlı çatışmaların çapraz ateşinde ya da İsrail'in Hamas savaşçılarının Gazze'ye dönmesini ve rehineleri yanlarında götürmesini engellemek için verdiği talimatlarla öldürüldüğüdür.

Bu hafta, Haaretz gazetesindeki İsrailli bir yorumcu, tanıklıkları "dünyayı sarsan tanıklıklar" olarak nitelendirdi ve ekledi: "Hannibal direktifi sivillere uygulandı mı? Ne kadar zor olursa olsun, şimdi bir soruşturma ve kamuoyu tartışması yapılmalı."

Ancak ordunun açıkça ortaya koyduğu gibi, Gazze'ye yönelik tüm soykırım harekatının gerçeklikle sınırlı bir ilişkisi varmış gibi görünen korkunç iddialara dayandırılmasını soruşturmaya niyeti yok.

Bunların hiçbiri Hamas'ın vahşetini, özellikle de sivilleri öldürmesini ve rehin almasını haklı çıkarmaz. Ancak o günkü olayların çok farklı bir resmini çiziyor.

Unutmayın, İsrail ve destekçileri Hamas'ın 7 Ekim'deki saldırısını Nazi Holokostu ile karşılaştırmaya çalıştılar. Filistinlileri, başlarına gelen her türlü kaderi hak eden kana susamış vahşiler olarak sunmak için grotesk masallar uydurdular.

Ve bu masallar, Gazze'de etnik temizlik ve soykırım gerçekleştiren İsrail'e karşı Batı'nın hoşgörü ve sempatisinin temelini oluşturdu.

Gerçek şu ki, Hamas'ın suçları, ne yazık ki, sivillerin ikincil hasara dönüştüğü modern militarize çatışmaların tipik bir örneği olarak görülseydi, Batılı hükümetlerin İsrail'in Gazze'deki saldırısını halklarına satması çok daha zor olurdu.

Batılı hükümetlerin ve kurumların yapması gereken, Gazze'yi yerle bir etmek ve sakinlerini komşu Sina'ya sürmek için bir bahane arayan İsrailli yetkilileri tekrarlamak yerine, o gün Hamas vahşetinin boyutunu açıklığa kavuşturmak için bağımsız bir soruşturma talep etmekti.

Batı medyasının performansı daha da kasvetli ve tehlikeliydi. Batı medyası kendini iktidarı denetleyen güç olarak sunuyor. Ancak İsrailli işgalcinin kanıtsız iddialarını defalarca güçlendirdi, Filistinlilere karşı çok az incelemeyle veya hiç inceleme yapmadan iftiralar attı ve İsrail'in resmi anlatısına meydan okuyan kanıtları gizledi.

Sırf bu nedenle, Batılı gazeteciler şu anda Gazze'de işlenen insanlığa karşı suçların suç ortağıdır – suçlar iki ay önce işlenmedi, asıl şu anda işleniyor.

Kudüs Haber Ajansı - KHA