ABD'nin Küresel Enerji Güvenliği Kıdemli Danışmanı Amos Hochstein Beyrut'a geldi. Hockstein'ın Lübnan'a yaptığı sürpriz ziyaret, Hizbullah Genel Sekreteri Seyyid Hasan Nasrallah'ın iki konuşması arasında gerçekleşti. Ziyaret ayrıca, Washington'un bölgedeki çatışmanın beklenen genişlemesine ilişkin ciddi paranoyasını, özellikle de Direniş'in "sivil-sivil" denklemini harekete geçirme korkusunu yansıtıyor.

7 Ekim'den bu yana, Batılı yetkililer Hizbullah'ı tehdit etmek için Beyrut'a art arda ziyaretler yaptılar. Washington, Lübnan tarafındaki Direniş operasyonlarını durdurmak için baskı yapıyor, ancak Seyyid Nasrallah, Direniş'in düşmanın Filistin Direnişi'ni felce uğratmasına izin vermeyeceğini defalarca vurguladı.

Amos Hochstein'ın Lübnan'da bir Yüksek Komisermiş gibi davrandığı açıktır: tüm diplomatik normları ve kendi bilinen işlevini, yani Lübnan'ın Güney'deki deniz sınırlarının çizilmesini ihlal eden çok kışkırtıcı bir davranış tarzı.

Hochstein'ın ziyaretiyle ilgili en tehlikeli şey, bu kahramanca operasyonların düşmanı zayıflatmaya ve Filistinliler üzerindeki baskıyı hafifletmeye nasıl etkili bir şekilde katkıda bulunduğu göz önüne alındığında, Lübnan makamlarının Filistinlileri desteklemek için Direniş operasyonlarını durdurma yönündeki resmi taahhüdünü ortadan kaldırmaya yönelik sefil girişimidir.

Düşman, özellikle Demir Kubbe sistemlerinin füzelerini engellemedeki başarısızlığından sonra, Lübnan cephesinin füze savunma yeteneklerinden ciddi şekilde korkuyor. Bu, yaklaşık 65 bin sömürgeci yerleşimcinin 40'tan fazla sözde "yerleşim yerinin" boşaltılmasını açıklıyor ve bu arada geri dönmeyi reddediyor ve bu da krizdeki düşman hükümeti üzerinde büyük bir baskı oluşturuyor.

İsrail'in düşmanca saldırısından sonraki bir ay içinde, Siyonist sözde "savaş kabinesi" (Netanyahu ile Güvenlik Bakanları Yoav Galant ve Gantz'dan oluşan) içindeki keskin bölünmenin boyutu çok açık. Şimdiye kadar, bu kabine pozisyonunu birleştirmeyi başaramadı ve ayrı basın toplantıları düzenledikleri için siyonist çevrelerde şiddetli bir eleştiri dalgasına yol açtı. Ayrıca, İsrail sömürge ordusunun performansındaki büyük hayal kırıklığının ışığında, 7 Ekim'den bu yana ölü sayısının 349'a yükselmesi nedeniyle, mevcut saldırganlığı yönetmedeki sefil başarısızlığı ve işgalci varlıkta yöneten ve yönetilenler arasındaki güven eksikliğinin şiddetini yansıtıyor.

Netanyahu, Galant ve Gantz birbirlerini suçluyor ve bu kaçınılmaz olarak Netanyahu'nun siyasi etkilerinin ortadan kaldırılmasını güçlendirecek. Dahası, kırılgan ve parçalanmış varlık içinde, özellikle sağcılar ve liberaller arasındaki mevcut keskin bölünmeyi genişletecektir.

Öte yandan, Filistin Direniş Cephesi, çaresiz sivillerini en temel insani ihtiyaçlarından mahrum bırakan tam ve topyekûn kuşatmadan yirmi yıl sonra, Gazze'nin geleceğine ilişkin sabitlerine ve koşullarına bağlı kalarak güçleniyor. Direniş cephesinin söylemi, işgalden farklı olarak tutarlı, dengeli ve nettir.

İşgal, acımasız saldırganlığında birçok hayal kırıklığına uğradı ve herhangi bir kahramanca başarı elde edemedi; aksine sürekli hayal kırıklıkları biriktiriyor. Bu bağlamda, "The Atlantic", eğer düşman "savaşı" kazanmak istiyorsa, o zaman "radikal" hedefler belirlememesi gerektiği, çünkü 2006'da Hizbullah'a karşı başarısız olduğu gibi başarısız olacağı konusunda uyardı. Andrew Exum, "İsrail'in Lübnan'da Alması Gereken Dersler" başlıklı makalesinde, "İsrail'in Hamas'a karşı herhangi bir stratejik başarı elde etmeyi istiyorsa, geçmişteki çatışmalardan farklı olarak üç şey yapması gerekiyor" diyor.

Saldırının başlamasından bir ay sonra, apartheid rejimi ne Hamas'ı yok etmeyi başardı ne de tutsaklarını geri aldı. Aksine, Gazze'ye insani yardımın girişine izin vermek için geçici bir ateşkes yönündeki uluslararası talepleri reddetmekte ve görmezden gelmekte inat etti. Ateşkes konusu, Amerika'nın yeşil ışığıyla tamamen reddedildi, çünkü Washington bunu Hamas için bir zafer olarak görüyor. Dolayısıyla bu, Gazze'deki çocuklara ve kadınlara yönelik suçların ve katliamların devamı anlamına geliyor.

Washington, Batı Asya'daki emperyal çıkarlarını koruyan işlevsiz bir varlık olduğu için işgal rejimin savunuyor. Buna rağmen Filistin direnişi, saldırganlığa karşı koymaya ve düşmanı sıfır mesafeden sahada küçük düşürmeye kararlıdır.

Siyonist üstünlük, en son askeri ve istihbarat teknolojilerine sahip olmasına rağmen, emperyalist Batı tarafından yürütülen ve finanse edilen saçma bir savaşta başarısız oldu; ancak Filistin Direnişi olağanüstü, efsanevi kahramanlıklar kaydetti.

Siyonistlerin doktrini öldürmek ve korkutmak; meşru Direniş doktrini ise toprağı, yerli halkı ve haklı bir davayı savunmaktır. İşgalci varlığın vahşi doktrini birkaç deney sırasında başarısız oldu, ancak liderliğinin ve arkasındakilerin kibri ve meşru direniş hareketini felç etme yeteneği konusundaki yanılsamalarından dolayı ders almadı.

Kudüs Haber Ajansı - KHA