Körfez'de yükselen bir yıldız: Suudi veliaht prensi ve aslında krallığın gerçek yöneticisi, Arap dünyasına liderlik etme hırsını artık gizlemiyor. Tartışmalı bir lider olan Muhammed bin Selman, şu anda liderlik döneminin ikinci aşamasına giriyor.

İlk aşama, meteorik yükselişiyle karakterize edildi, aynı zamanda bazıları Suudi krallığına zarar veren önlemler aldı. Diğerlerinin yanı sıra, Yemen'e karşı bir savaş başlattı, Katar'a fiili bir abluka uyguladı, Lübnan Başbakanı Saad el-Hariri'yi gözaltında tuttu ve krallığın İran'a karşı düşmanca tonunu arttırdı.

Şimdi tüm bunları geride bırakmaya ve yeni bir Suudi Arabistan yaratmak amacıyla başlattığı devrime devam etmeye çalışıyor: hükümet açısından daha merkezi, sosyal-dini meselelere yaklaşımı açısından daha açık ve aynı zamanda petrole olan "bağımlılığını" sona erdirmeyi arzulayan bir ülke. Soru şu: Hatalarından ders aldı mı? Bunun cevabı tamamen açık değildir. Bununla birlikte, bölgesel hedeflerini ilerletmek için daha diplomatik ve ekonomik; ve güç kullanımına daha az eğilimli olan diğer eylem araçlarını benimsemeye başlamıştır ve bu esas olarak çevredeki çeşitli koşullardan kaynaklanmaktadır.

Onu çevreleyen tecrit duvarı, Ukrayna'daki savaş patlak vermeden önce kırıldı, ancak bu kesinlikle krallığın küresel enerji pazarındaki rolünün önemini artırdı ve herkesin ve çeşitli kesimlerin mahkemeye çıkma çabalarını yoğunlaştırdı.

Küresel bir oyuncu

Muhammed bin Selman artık sadece Arap dünyasına liderlik etmekle yetinmemekte, hırsları bunun çok ötesine geçiyor - küresel oyun alanında kilit bir oyuncu olmak. Etrafındakilere bir üstünlük duygusuyla ve hatta belki de komşu liderlerine karşı saygısızlıkla bakıyor: Arap devletlerinin başkanları, bazıları gerçekten başarısız devletler olarak adlandırılabilecek sürekli kriz durumlarıyla tıkanmış.

Krallığı dünyanın en büyük petrol ihracatçısıdır ve İslam'ın en kutsal mekanlarına ev sahipliği yapmaktadır. Sonuç olarak, bir buçuk milyardan fazla Müslüman ve bir bütün olarak küresel ekonomi üzerindeki etkisi muazzamdır - ve hem İran gibi düşmanlar hem de BAE gibi müttefikler olan bölge devletleriyle yeni bir ilişki kurmak için bunu kullanmaya çalışmaktadır. Suudilerin buradaki ilgisi, dikkatleri iç sahneye odaklamak için mümkün olan her yerde gerginliği azaltmaktır: refah yaratmak ve böylece nihai taç giyme töreni için zemin hazırlamaktır.

Ekonomik güce, jeostratejik etkiye ve dini meşruiyete doğrudan erişimi var. Bunu söyledikten sonra, kral olma yolu çok sayıda dikenli engellerle döşenmiştir: Evde, hem getirdiği önemli açıklık derecesi hem de hapsettiği gerçeği nedeniyle, yönetiminden memnun olmaktan uzak ve ona meydan okuma kapasitesine sahip figürlerin eksikliği yoktur.  Yoluna çıkmaya çalışan herkesi uzaklaştırdı veya kovdu. Bölgesel sahnede, Bin Selman, yaraları iyileştirme ve yangınları söndürme çabasıyla başladı, fakat bunların çoğu ilk etapta büyük ölçüde onun tarafından yakılmıştı. Arap dünyasına önderlik etme arzusu, orada kilit figürler olan ve şimdi Mısır gibi kaidelerinden çıkarılmış olan devlet liderlerinin direnişiyle açıkça karşılaşacaktır. Mısır'ın istikrarı, Körfez devlet liderlerinin cömertliğine bağlıdır ve bunlar şimdi Mısır'a tonu kimin belirlediğini açıkça ortaya koymaktadır.

Körfez uzun zamandır Arap dünyasının merkezi sahnesi olmuştur. Sadece ekonomik ve siyasi açıdan değil, aynı zamanda spor, bilim ve kültür açısından da yavaş yavaş Körfez, Bin Selman’ı ciddi diplomatik ve ekonomik rekabet ortamına sokmaktadır. BAE ve Katar onun ensesindeler.

Peki ya biz? İsrail, Washington'da bir dereceye kadar nüfuza sahip olmasına rağmen, krallıktaki iç süreçler üzerinde bir etkisi bir yana, derin bir anlayıştan yoksundur ve geçmişte bu nüfuzu, ABD'nin Muhammed bin Selman'a yönelik eleştirilerini yumuşatmak için kullanmıştır.

Gelecekteki kral, her şeyden önce, İsrail ile potansiyel bağların daha pragmatik vizyonu nedeniyle, muhtemelen normalleşmeyle sonuçlanan, açıkça kendisi için elverişli olan koşullar altında, kapımıza altın fırsatlar yerleştiriyor olabilir. Aynı zamanda Kudüs, Suudi çıkarlarının kendi çıkarlarıyla (ve sadece İran meselesinde değil) ve Muhammed Bin Selman’ın benzersiz liderlik tarzıyla tam olarak örtüşmediği gerçeğini göz önünde bulundurmalı ve aslında şimdi gerçekten yeni bir Muhammed bin Selman'a tanık olduğumuzu ummalıdır.

Kudüs Haber Ajansı - KHA