11 ve 12 Temmuz'da Litvanya'nın Vilnius şehri, NATO askeri ittifakı hükümetlerinin liderlerinin zirve toplantısına ev sahipliği yaptı. Ukrayna liderliği toplantı için büyük umutlar besledi; ya da en azından Ukrayna halkına ve Batı medyasına söyledikleri buydu. Volodymyr Zelenskiy, bu fırsatı, Ukrayna'ya askeri ittifaka katılma daveti için agresif bir şekilde baskı yapmak için kullandı. Üyelik, doğrudan bir siyasi çatışma ve nükleer silahlı Rusya ile potansiyel bir askeri çatışma anlamına gelse bile, Batılı liderler tarafından uzun zamandır ima edilmekte ve sıklıkla ilan edilmektedir.

Zirve toplantısından önce, Batılı hükümetlerin ve medyanın Ukrayna'nın NATO'ya kabul edilmesi umulan ancak bunun pek de olası olmadığı algısına odaklanan, aylarca süren bilgi yağmuru vardı. Birçok şirket medyası ve Batı ülkelerinde muhalefette oturan birçok politikacı, NATO hükümetlerine Ukrayna'yı üyeliğe kabul etmeleri veya en azından belirli ve öngörülebilir bir zaman dilimi içinde katılımı kabul etme sözü vermeleri çağrısında bulundu. Ukrayna'da, bu hikaye analistler ve gazeteciler tarafından sürekli olarak abartıldı ve alevlendirildi.

Zirvenin başlangıcına kadar, Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskiy'e bir tür "sürpriz" (Estonya Başbakanı Kaja Kallas'ın terimini kullanacak olursak) vaat ediliyordu. Bunun anlamı, Doğu Avrupa ve İngiltere'deki şahin hükümetlerin, ABD başkanına, Kiev rejiminin NATO ittifakına üyelik kapısını açan sürpriz bir açıklama yapması için baskı yapmakta başarılı olacağıydı.

Ukrayna rejimi elini abartıyor

Zelenskiy, ABD ve diğer NATO ülkelerinin Ukrayna'nın üyeliğini kabul etmesini talep edecek kadar cesaretlendi ve bunu yapmamanın Ukrayna halkına ihanet olacağını söyledi. 11 Temmuz'da şunları yazdı: "Ne bir davetin oluşu ne de Ukrayna'nın üyeliği için bir zaman diliminin belirlenmeyişi benzeri görülmemiş ve saçma bir durum. Ukrayna'yı davet etmek için gereken 'koşullara’ da belirsiz ifadeler ekleniyor."

Sonunda, Zelenskiy, elini abarttı. Kendi Batılı sponsorlarına şantaj yapma yönündeki ince örtülü girişimleri, kısa sürede Batılı yetkililer arasında gizlenmiş bir öfkeye yol açtı. İngiltere Savunma Bakanı Ben Wallace, Zelenskiy'nin dikenlerine "sakinleşme" çağrısıyla yanıt verdi.

İngiltere Başbakanı Rishi Sunak, medya alışverişine kendi 'sakinleştirici' sözleriyle katıldı. Sunak, Vilnius'taki zirvede düzenlediği basın toplantısında, "Cumhurbaşkanı Zelenskiy, birkaç kez yaptıklarımız için minnettarlığını dile getirdi" dedi. "Volodymyr'in halkını korumak ve bu savaşı durdurmak için elinden gelen her şeyi yapma arzusunu tamamen anlıyorum ve ona ihtiyaç duyduğu desteği vermeye devam edeceğiz."

Zirvenin arifesinde, Ukrayna'nın savaş alanında maksimum askeri sonuç göstermesi bekleniyordu. Bu amaçla, Ukrayna askerleri, Haziran ayının başından itibaren altı haftalık bir "karşı saldırıya" sürüldü ve sonunda Rusya'nın sağlam savunmasında ve saldırıya geçme kapasitesinde hiçbir engel oluşturmadı. Ancak tatbikat binlerce Ukraynalı askerin hayatına mal oldu. Ve New York Times'a göre, Ukrayna rejiminin ağır savaş alanı silahlarının yüzde 20'si savaşta kaybedildi

Karşı saldırı sırasında her gün, Ukrayna ordusu ve Batı ülkelerinden (çoğunlukla Polonya'dan) gelen yabancı paralı askerler, Dinyeper Nehri ile tarihi Donbass bölgesi arasındaki topraklardaki güçlü Rus savunma hatlarına karşı saldırıya geçti. Ve her gün, bazen saldıran birimlerin personelinin yarısına kadarını kaybederek geri çevrileceklerdi. Ukrayna'nın hedef aldığı bölgelerde mayınların yaygın olarak bulunması nedeniyle, Ukraynalı askerlerin cesetlerinin çoğu gömülmek üzere çıkarılamıyor. Sky News, 11 Temmuz'daki bir haberinde İrlandalı paralı asker Rhys Byrne'den alıntı yaptı: "Siperlere girerken karşılaştığımız en büyük sorun, orada olan tüm cesetlerin üzerine basmaktır. Bu tür şeyler seni gerçekten rahatsız ediyor."

Rusya Savunma Bakanı Sergey Şoygu'ya göre, Ukrayna ordusunun 4 Haziran'dan bu yana karşı saldırıdaki kayıpları 26 binden fazla askeri personel ve yaklaşık 3 bin askeri araç ve teçhizat anlamına geliyordu. Bakan, Rus birliklerinin bu dönemde 17 Alman Leopard tankı, 12 Amerikan Bradley BMP ve beş Fransız AMX tekerlekli tankı da dahil olmak üzere bin 200'den fazla zırhlı aracı imha ettiğini söyledi.

Askeri güvenlik ve silahların kontrolü konulu Viyana görüşmelerine katılan Rus heyetinin başkanı Konstantin Gavrilov, 11 Temmuz'da RT Rusça'ya verdiği demeçte, NATO ülkelerinin Ukrayna'daki çatışmayı sürdürmek için cephaneliklerini boşalttığını söyledi. "Viyana'daki muhataplarımız, Avrupalılar arasında Ukrayna'daki zaferlerinin kolay olmayacağına dair artan bir anlayış olduğuna işaret ediyor; prensip olarak, bu imkansızdır. Savaş alanlarında muazzam bir savaş deneyimi kazanan Rus ordusunun gücünü kabul ediyorlar "dedi.

NATO'nun durumu, ittifakın askeri-endüstriyel kompleksinin düşüşte olması ve Rusya'nın üretiminin nitelik ve niceliğini karşılayamaması nedeniyle daha da ağırlaşmaktadır. Ukrayna, Stinger MANPADS ve Javelin taşınabilir hava savunma sistemlerinin mevcut tüm malzemelerini zaten aldı; Batı'daki depolar şimdi boş ve onları yenilemek yıllar alacaktır.

Gavrilov, Batı'nın füze üretiminin de Ukrayna'nın bunları kullanma hızına ayak uydurmadığını da sözlerine ekledi.

Zaporijya Nükleer Santrali'ne yönelik tehditlerin iması

Daha NATO zirvesinin arifesinde, Batı medyasında, Ukrayna silahlı kuvvetlerinin karşı saldırısının çok yavaş olduğunu ve beklenen sonuçları getirmediğini söyleyen memnuniyetsiz sesler vardı. Zirveden bir hafta önce, Ukraynalılar, Zaporijya Nükleer Santrali'ni (aynı adı taşıyan şehrin yaklaşık 60 km güneyinde) havaya uçurma olasılığı konusunda aktif olarak yanıltılmaya başladılar. Ukraynalı yetkililer, Rus ordusunun, Ukrayna ordusunun 4 Haziran'dan bu yana nükleer santrale bir adım daha yaklaşmamış olmasına rağmen, Ukrayna Silahlı Kuvvetleri’nin karşı saldırısını caydırmak için tesisi havaya uçurmayı planladığını iddia etti.

Rus uzmanlar, Ukrayna Silahlı Kuvvetleri’nin santrale saldırmayı ve ortaya çıkan radyoaktif kirlenmeyi, nükleer felakete yanıt vermek adına doğrudan NATO askeri müdahalesini haklı çıkarmak için bir bahane olarak kullanmayı amaçladığı konusunda uyarmaya başladılar. Haziran ayının sonlarında ve Temmuz ayının başlarında, Ukraynalılara her gün Ukrayna medyası tarafından içme suyu ve koli bandı (evlerini radyoaktif kirlenmeden korumak için) stok yapmaları tavsiye edilmeye başlandı. Çeşitli şehirlerdeki belediye hizmetlerine, bunun iddia edilen nükleer felaket tehlikesinden sonra temizliği kolaylaştıracağı iddia edilerek çöpleri temizlemeleri emredildi. Ukraynalılar, radyasyonun vücudun iç organları üzerindeki etkilerini azalttığı söylenen potasyum iyodür satın almak için eczanelere topluca koşmaya başladılar.

Ukrayna Telegram kanalı 'MediaKiller' durumu şöyle yorumladı: "[Zelenskiy'nin başkanlığındaki] cumhurbaşkanlığı yönetimi, dikkatleri yönetimin karşı saldırısının durduğu gerçeğinden uzaklaştırmak için Zaporijya Nükleer Santrali'ne [Rusya tarafından] patlayıcı yerleştirilmesi hakkında yanlış söylentiler yayıyor. Bu tür korkutma taktikleri aynı zamanda Rusya Federasyonu'ndaki siviller arasında paniğe yol açmak ve yapay olarak tüm dünya nezdinde Rusya Federasyonu'na dair olumsuz bir imaj yaratmak içindir."

Batı'da, iddia edilen nükleer tehlike konusundaki uyarılar çoğunlukla şüpheci yorumlarla karşılandı. Ukraynalı yetkililere inanılmadı, özellikle ZNPP bölgesindeki hakim rüzgarların güneye, doğrudan Rus kontrolündeki bölgelere doğru estiği için. Birinin kendi topraklarında radyasyon kirliliğine neden olan bir nükleer santrali havaya uçurmak - bundan daha aptalca (ve olası olmayan) ne olabilir?

NATO silahları için canlı bir eğitim alanı olarak Ukrayna

NATO'nun kendi yeteneklerini değerlendirebilmesi için Haziran ayında Ukrayna'nın "karşı saldırısına" ihtiyacı vardı. Nitekim Ukrayna Silahlı Kuvvetleri şu anda Vilnius'taki zirvede tartışılan NATO'nun yeni askeri planlarının dayandığı askeri taktiklerin yanı sıra aynı teçhizatın çoğunu kullanmaktadır. Ukrayna Silahlı Kuvvetleri, Ukrayna'daki üslerde NATO eğitmenleri tarafından eğitiliyor ve Avrupa'daki ülkeleri destekliyor. NATO, Soğuk Savaş'ın yaklaşık 75 yıl önce başlamasından bu yana ilk kez Irak ve Afganistan gibi uzak bölgelerde daha kolay ama daha sınırlı bir "kuvvet projeksiyonu" operasyonları yerine büyük çaplı askeri çatışmaya hazırlanıyor.

NATO zirvesinden beş hafta önce başlatılan Ukrayna karşı saldırısı, ittifakın askeri teçhizatının ve taktiklerinin en muhtemel düşmanla gerçek bir çatışmada savaş etkinliğini göstermek için tasarlandı. Eğer saldırı başarısız olursa, daha yeni hazırlanmış olan yeni askeri planların ilkeleri sorgulanacaktır. Basitçe söylemek gerekirse, Ukrayna Silahlı Kuvvetleri'ne canlı bir eğitim tatbikatında rol verildi.

12 Temmuz'un sonunda, Litvanya'nın başkentindeki zirvenin, Ukrayna'nın cephe hatlarına yönelik saldırıları gibi, hiçbir "atılım" üretmediği yavaş yavaş anlaşıldı. Ukrayna, genellikle önceki NATO zirvelerinde verilen geçmiş sözleri tekrarlayan bir dizi standart vaatle bırakıldı. Zelenskiy, zirvede kederli ve öfkeli görünüyordu, hatta ABD ve İngiltere'nin onu savaş alanında harekete geçmeye zorladığı, ancak onu ve Ukrayna Silahlı Kuvvetleri’ni Rus ordusuyla yüzleşmek için yalnız bıraktığı konusunda mutsuz yorumlar yaptı.

Ukrayna'ya NATO üyeliği yok

Zirvede Ukrayna'ya ittifakla birlikte çalışabileceği söylendi, ancak acil üyelik gündemde değil. Üyelik ancak Kiev'deki rejim önünde belirlenen tüm koşulları, yani bloğun tüm üyelerinin anlaşmasını ve en önemlisi, askeri çatışmada bir tür "zafer" elde etmeyi ya da en azından bir gün zafere ulaşılabileceği görüntüsünü yerine getirdiğinde gerçekleşebilir. Başka bir deyişle, Ukrayna sadece güçlü Rusya Federasyonu'nu savaşta yenmekle kalmamalı, aynı zamanda yolsuzluğun kökünü kazımalı ve Batı'nın NATO üyeliğini kazanmak için talep ettiği diğer tüm ekonomik reformları gerçekleştirmelidir. Meseleleri diplomatik olarak ifade etmek gerekirse, bu 'asla' anlamına gelir.

Rus askeri analist Malek Dudakov, 12 Temmuz'da Ukraine.ru'a verdiği demeçte, "Kiev için ilacı bir şekilde tatlandırmak adına, G-7 ülkeleri Ukrayna'ya güvenlik garantileri sağlama sözü verdi. Bununla birlikte, Beyaz Saray, ABD'nin savaş durumunda İsrail'in yardımına gelme yükümlülüğünün olmadığı, ancak Amerikan silahlarını satın almak için her yıl yılda 3 milyar dolar sağladığı bir "İsrail" senaryosuna yöneliyor.

"Batı'daki şahinler, Ukrayna'ya benzer ve kalıcı taahhütleri yasalaştırmayı umuyor. ABD ve Avrupa'daki siyasi iklimin önümüzdeki aylarda ve hatta yıllarda çarpıcı bir şekilde değişebileceğinden ve Ukrayna'ya verilen destek seviyesinin çarpıcı bir şekilde zayıflamasına neden olabileceğinden korkuyorlar."

Yayın, bunun Ukrayna çatışmasını mümkün olduğunca uzatmak ve barışla sonuçlanmasını önlemek için yapıldığını yazıyor. Ancak Batı bunu kendi şartlarıyla istiyor, yani silahlarını başka ülkelerdeki insanların eline vermek ve onları bir Batı davası uğruna savaşmaya göndermek. "İsrail" senaryosu, İsrail'de ve Kolombiya'da uzun yıllardır yaşandığı gibi, tam da sonsuz bir savaş senaryosudur. Vilnius toplantısında Ukrayna için öne sürülen senaryo tam olarak budur.

Batı, Ukrayna'yı veya Ukraynalıları umursamıyor, diyor Rusya Federasyonu hükümeti Finans Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Enstitüsü müdürü Alexei Zubets. Zelenskiy'nin ve Ukrayna'nın kesinlikle Batı'ya bağımlı olduğunu açıklıyor. Ukrayna kamu bütçesini oluşturan paranın yarısından fazlası Batılı bağışçılardan geliyor. Batı tüm kaldıraca sahip ve Zelenskiy'i birkaç ay içinde görevden alabilir.

Ukrayna, NATO üyeliği hayalinin tuzağına düşmüş durumda

"Zelenskiy'nin rejiminin artık bir arka kapısı yok. Rusya ile müzakereye gidemez ve bu yüzden Batı'nın herhangi bir pozisyonunu kabul etmelidir. Batı'nın pozisyonu, Ukrayna'nın Rusya'yı zayıflatmak için kullanılacak bir araç olduğu yönünde. Ülke, para için savaşmaya karar veren bir paralı askere benziyor. Batı'da Ukrayna için başka bir statü yoktur. NATO bir ‘beyaz adamlar kulübü’dür ve Ukraynalılar Batı'nın ırkçı ‘beyaz insanlar’ kategorisine uymuyorlar. Zelenskiy, kısmen kendi kişisel güvenliği nedeniyle kararlarından herhangi birini kabul edecektir.”

NATO politikası üzerine isimsiz bir Ukraynalı yorumcu, geçenlerde Ukrayna'yı baştan çıkarılan ve kocasını terk eden, ancak babanın yanında kalmaya karar verdikten sonra çocuklarını (Kırım ve Donbass) kaybeden bir kadına benzetti. Kadın yoksul bırakılır, boş, çöp bir evde sıkışıp kalırken, sadece kazançlı yeni bir evliliğin boş vaadini düşünür.

Kudüs Haber Ajansı - KHA