Batı Şeria, yerleşim genişlemesinde benzeri görülmemiş bir artışa tanık oluyor. Kolonizasyon ve Duvar Direnişi Komisyonu'nun rakamları, Batı Şeria'daki yerleşim yerlerinin sayısının 2022'de toplam 176 olduğunu ve askerileştirilmiş bölgeler olarak hizmet veren bölgelerin yanı sıra Siyonist hükümet tarafından izin verilen 186 yerleşim karakoluna ek olarak ortaya çıktığını gösteriyor.

Ayrıca, Likud ile Yahudi Gücü partisi arasındaki ikili anlaşmanın ardından yakında 2.883 yerleşik üniteye sahip 60 yerleşim karakolunun daha inşa edilmesi bekleniyor.

Bu yerleşim blokları Batı Şeria'nın toplam % 18'ini işgal ediyor. Bununla birlikte, işgal yetkililerinin Filistin topraklarından tırtıkladığı alanların genişliğine rağmen, demografik yıkımı başaramadılar; demografik denge yerli Filistin halkları lehine olmaya devam ediyor.

Son üç yılda, İsrail'in nüfus artış hızı istikrarlı bir şekilde azalmaktadır: 2020'de % 5,5'ten 2021'de % 3,3'e ve 2022'de % 2,2'ye kadar azalmıştır.

Batı Şeria'daki yerleşimcilerin sayısı 2021'de 719 bin 452'den 2022'de 726 bin 427'ye yükseldi ve 7 binden biraz daha fazla yerleşimci artışı kaydetti. Bununla birlikte, bu artış, yerleşimcilerin Batı Şeria'ya akın etmesinden değil, Rusya-Ukrayna savaşından göç eden büyük Haredi yerleşimciler ve yerleşimciler tarafından işgal edilen "Modi'in" ve "Beitar Illit" yerleşimlerindeki yüksek doğum oranlarındaki yüksek artıştan kaynaklanıyordu.

İsrail hükümetinin istatistikleri, Batı Şeria'daki yerleşimlerden ayrılan yerleşimcilerin sayısının, yerleşenlerden daha fazla olduğunu gösteriyor. Kudüs'te 2022'de 28 binden fazla yerleşimci ayrıldı ve sadece 12 bin 200 kişi kaldı.

Bu rakamlar, İsrail hükümetinin, birbirini izleyen İsrail hükümetleri tarafından yatırılan büyük miktardaki paraya rağmen, yerleşimcileri Kudüs'e ve Batı Şeria'ya akıtarak demografik yıkımı başaramadığını göstermektedir.

Farklı entelektüel ve siyasi geçmişlere sahip siyonist araştırmacılar, yerleşimcilerin Kudüs ve Batı Şeria'dan "içeriye" akın etmesinin nedenlerini analiz etmeyi tartıştılar; yani 1948'de işgal edilen Filistin toprakları. Sonuçlarının çoğu üç temel faktör etrafında döndü:

• Çekici olmayan yaşam koşulları (Batı Şeria'daki yerleşimler, başka yerlerdeki hizmet altyapısından uzaktır).
• İş fırsatlarının azlığı
• Haredi grupları tarafından dayatılan muhafazakar dini sosyal değerler
• Yerleşimlerde kalmak, "İsrail"in Kudüs'ün doğu kısmı da dahil olmak üzere Batı Şeria'daki yerleşimi sona erdirmesini [genişlemesini] talep eden ve 1967'den beri işgal altındaki topraklarda yerleşim kurmanın yasadışı olmasını öngören 2334 sayılı Güvenlik Konseyi Kararı'na aykırıdır.

Bununla birlikte, İsrailli yerleşimcileri Batı Şeria'daki yerleşimleri terk etmeye iten ve siyonist yazarların göz ardı ettiği merkezi faktör, Direniş eylemlerindeki artış ve günden güne doğrudan çatışmalardır. Direniş faaliyeti tehdidi yerleşimci toplumda ciddi bir korkuyu tetikler: bu da insan kayıplarına duyarlılıktır. Bu, Batı Şeria ve Kudüs'te artan Direniş faaliyeti ile "tersine göç" eğilimi arasındaki doğru orantılı ilişki ile en iyi şekilde kanıtlanmaktadır.

İsrail Saldırı Güçleri’nin raporlarına göre, Direniş operasyonlarının sayısı sürekli olarak artmıştır. 2019'dan 2020'ye kadar % 60 arttı. 2020'den 2021'e kadar % 50 arttı. Direniş operasyonlarının sayısı, 1.022 molotof kokteyli saldırısı, 61 silahlı eylem ve 18 bıçaklama dahil olmak üzere toplam 6.000 operasyona ulaştı ve geri kalanı taş atma olaylarıydı.

Yerleşimcilerin güvenlik ve emniyet duygularından yoksun bırakmak amacıyla Direniş faaliyetlerinin sıklığı 2022 ve 2023 boyunca sürdürüldü. Batı Şeria'daki bir yerleşimci barışı bilmiyor ve herhangi bir Direniş operasyonunun bir sonraki hedefi olmayı bekliyor: bir kurşunla vurulmak, bir molotof kokteyli ile yakılmak, bıçaklanarak öldürülmek veya bir taşla vurulmak gibi.

Bir yerleşimci, "Homesh" operasyonundan sonra İsrail Kan kanalına verdiği röportajda, evini terk etmeyi bir Rus ruleti oyunu olarak nitelendirdi. "Evden çıkmak bir Rus ruleti oyunu gibidir; Ya öldürülürsün ya da eve dönersin ve oyun tekrarlanır" dedi.

Düşman partileri arasındaki iç çatışma, Direniş hizipleri tarafından, bu yerleşimlerin yerleşimciler için hapishane hücrelerine dönüşebilmesi amacıyla [operasyonları] güçlendirmek için kullanılması gereken bir fırsattır: böylece düşman için ekonomik ve güvenlik yükü oluşturabilirler, özellikle de laik partiler hükümetin omuzlaması gereken yerleşimlerin ekonomik yükünden bahsettiğinden ötürü.

Direniş, tüm biçimleriyle, otoritenin müzakerelerinin ve güvenlik koordinasyonunun 30 yıldır başaramadığını 3 yıl içinde başardı.

Kudüs Haber Ajansı - KHA