Mayıs ayında, Rusya'nın Donetsk Cumhuriyeti'ndeki Bahmut şehrinin kontrol altına alınması için uzun süren savaş sona erdi. Ukrayna'daki mevcut çatışmadaki en kanlı savaşlardan biriydi. Şehir, Ukrayna ordusu için etkili bir tuzak haline geldi ve bu da giderek tahrip olan şehre bir takviye akışı gönderdi; bazen sadece ölmek üzere gelen taburlardan oluşuyordu.

Bahmut'ta kaç Ukraynalı askerin öldüğü tam olarak bilinmemektedir. Birçok ceset molozların altında yatıyor. Muhtemelen on binlerce asker öldü, bunların çoğu zorla askere alınmış ve deneyimsiz askerlerdi.

Yaklaşık bir yüzyıl boyunca Bahmut, Donetsk halkı tarafından 'Artyomovsk' olarak adlandırıldı. 1921'de ölen yerel Bolşevik lider Fyodor Sergeev'in onuruna 1924'te isimlendirildi. 1918'de başlayan ve Lenin liderliğindeki Rusya'nın yeni hükümetini devirmeyi amaçlayan (1921'de Sovyetler Birliği hükümetiyle birleşen) Batı askeri müdahalesine karşı yıllarca süren mücadele sırasında "Artyom Yoldaş" takma adını kullanmıştı. Ukrayna, 2016 yılında şehrin adını değiştirdi. Donetsk şehrinin yaklaşık 70 km kuzeyinde yer alır ve savaş öncesi nüfusu 70 bindir.

Kiev'deki iktidar rejiminin başkanı Volodymyr Zelenskiy, aylarca Bahmut'un asla teslim olmayacağını söyledi. Fakat, Ukraynalı ve Batılı askeri liderler şehrin stratejik bir önemi olmadığını söyledi. Mart ayı sonlarında Zelenskiy, bir röportajda, Ukrayna'nın Bahmut'taki uzun süreli savaşı kazanamaması durumunda, Rusya'nın "Ukrayna'nın kabul edilemez tavizler vermesini gerektirebilecek bir anlaşma" için ek uluslararası destek kazanabileceğini söyledi. Buna ek olarak, Zelenskiy, Ukrayna'nın Bahmut'ta mağlup edilmesi durumunda, hem ülke içinde hem de uluslararası alanda hükümetine Rusya ile barış yapması için baskının artacağını belirtti.

Gerçekte, şehri elinde tutmak, Ukraynalı yetkililerin NATO'daki sponsorlarına askeri etkinliklerini kanıtlama ve böylece daha fazla askeri fon ve teçhizat elde etme girişiminden başka bir şey değildi. Rus kuvvetleri için bu, gelişmiş roketler ve topçular da dahil olmak üzere NATO tarafından sağlanan silahları sistematik olarak imha etmek için bir fırsattı.

"Bu operasyon, geçen yılın Ekim ayından bu yana Ukrayna'daki Rus Kuvvetleri Birleşik Grubu'nun karargahında yürütülüyordu. Doğal olarak, sadece dar bir insan çevresi planı ve yerine getirilmesi gereken görevleri biliyordu "diyor Rus askeri analisti Gennady Alekhin.

Rusya'nın 'Wagner' özel askeri gücünün komutanı Evgeniy Prigozhin, Rusya'nın askeri planlamasının arkasındaki fikrin, Ukrayna kuvvetlerini kanlı ama stratejik olarak anlamsız bir saldırıya çekmek olduğunu, onlara "sapsız bir bavul" empoze etmeye benzediğini söyledi. Ukrayna kuvvetleri kıstırılacak ve yerle bir edilecek, Rus kuvvetleri ise kademeli olarak diğer savaş cephelerine transfer edilebilecekti. Bu, gerçekten, meselelerin nasıl ortaya çıktığının resmidir. Bahmut savaşı, büyük bir Ukrayna birlikleri ve teçhizatı kitlesini yuttu. Güçlerin ve fonların çekildiği ve ortadan kaybolduğu gerçek bir girdaba dönüştü.

Ukrayna medyası, şehri güçlendirmek için otoyollar ve toprak yollar boyunca sonsuz akarsularda hareket eden araçların ve askeri teçhizatın sürekli görüntülerini yayınlarken, yaralı ve ölü askerler ters yönde taşındı. Alekhin, ABD için Bahmut'un Rus ordusu ve silahlarının yetenekleri için bir test alanı olduğunu söylüyor.

Ukrayna'daki çatışmanın uluslararasılaşması

Çin çalışmalarında Rus bir uzman olan Nikolai Vavilov, Bahmut savaşının sona ermesi ile Tayvan çevresindeki mevcut durum arasında paralellikler kuruyor. "Bahmut'un düşüşü, kronolojik olarak, Tayvan'a silah tedarik edilen ve nihayetinde Çin Halk Cumhuriyeti'ne karşı kullanılabilecek ABD dış politikasının 'Tayvan yolunun' uygulanmasının başlangıcıyla çakışıyor."

"Tayvan savaşa doğru belirli bir yol izleyemeye devam edecek" diyor. "Ama biraz zaman alacak. Tayvan'ın iç politikasının, ne Ulusal Parti'nin (Guomindang) ne de Demokrat Parti'nin (DPP) kamusal savaş kışkırtıcısı rolünü üstlenmek istemediğini göstermesi dikkat çekicidir. Savaşın başlıca başlatıcısı, Tayvan üzerinde bir krizi körükleyerek Ukrayna'daki kaybını telafi etmeye çalışan Washington'dur. Bu, Çin'i 'saldırgan güç' olarak sunmayı gerektiriyor" diyor Vavilov.

Ukrayna çatışması bu nedenle giderek Batı ile küresel Güney ülkeleri arasında uluslararası bir çatışmanın özelliklerini kazanıyor. Bu bağlamda Volodymyr Zelenskiy, Asya, Afrika ve Latin Amerika ülkeleri üzerinde bir baskı aracı rolü oynamaktadır. Onun yardımıyla, Londra ve Washington, siyasi ve ekonomik egemenlik yörüngelerine geri dönmeye ya da kaybettikleri ülkeleri etkilemeye çalışıyorlar.

Mayıs ayında, Zelenskiy'le Dışişleri Bakanı Dmytro Kuleba, Üçüncü Dünya liderlerini etkilemek ve onları NATO'nun Ukrayna'daki savaşına açıkça destek vermeseler de kabul etmeye ikna etmek amacıyla uluslararası mekanlarda sık sık ziyaretler ve konuşmalar yaptılar. 19 Mayıs'ta Zelenskiy, Arap Birliği'nin Suudi Arabistan'daki 32. zirvesine katıldı. Konuşmasında, Arap dünyası ülkelerini "Ukrayna'daki Rus saldırganlığını görmezden gelmek" ve Rusya ile işbirliği yapmaya devam etmekle suçladı. Zelenskiy'nin konuşmasında dikkat çekici olan şey, Suriye ve Suudi Arabistan liderlerinin konuşmanın çevirisini dinlemek için kulaklık takma zahmetine girmemeleriydi.

Sonrasında Çinli uzman Şu Jiqun söz aldı: "Bu jestin anlamı çok açıktı. İki Arap lider, 'Ne istersen söyle, seni dinlemeyeceğiz' sinyalini verdi. Değişen dünya düzeninin resmi netleştirildi. Ukrayna, ABD ve Avrupa Birliği de dahil olmak üzere Batı'dan destek aldı, ancak küresel güneyden hiçbir sempati görmedi. Arap dünyasının bazı liderleri Zelenskiy'nin konuşmasının çevirisini dinlemek için kulaklık bile takmadı."

Küresel güney tarafından boyun eğmeye geri dönüş çağrılarını dile getirmenin bir sonraki yeri, 19-21 Mayıs tarihleri arasında Japonya'nın Hiroşima kentinde düzenlenen G7 zirvesiydi. New York Times 18 Mayıs'ta Zelenskiy'nin toplantıya katılmasının beklendiğini bildirdi. "Sayın Zelenskiy'nin Başkan Biden ile birebir görüşmesi olacağı neredeyse kesin. Ukrayna'yı destekleme konusunda isteksiz davranan Hindistan, Brezilya ve diğer ülkelerin liderleri de gözlemci olarak toplantıda yer alıyor. Sayın Zelenskiy'nin varlığı, tarafsız bir duruş sergilemelerini zorlaştırabilir."

The Economist'in G7 toplantısına ilişkin haberinin manşetinde, "Batı dünyanın geri kalanını kazanabilir mi?" sorusu yer aldı. Gazete, "Japon yetkililer Hiroşima'daki toplantıdan önce bir dinleme turuna çıktılar. Son iki ay içinde Başbakan Kishida Mısır, Gana, Hindistan, Kenya, Mozambik ve Singapur'u ziyaret ederken, Dışişleri Bakanı Hayashi Yoshimasa Latin Amerika'yı gezdi.

"Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinin ortasında, bazı küresel güney ülkeleri büyük zorluklarla karşı karşıya... Bu gibi durumlardan yararlanarak dünyayı bölmeye çalışmak için bir hareket de var, " dedi Kishida, The Economist ile yaptığı röportajda. Dergi, "Özel olarak, Japon yetkililer ve diplomatlar daha açıksözlü: Batı, küresel güneye uzanma konusunda Çin'e karşı kaybediyor" diye yazdı

İngiliz yetkililer Latin Amerika liderlerine aynı çizgide baskı yapıyorlar, diyor Politico 24 Mayıs'ta. "Güney Amerika, Ukrayna'nın müttefikleri yüksek teknoloji tedarik zincirleri için kritik minerallerin yanı sıra Kiev'in Rus işgali altındaki toprakları geri kazanmasına yardımcı olacak mühimmat ve silahlar aramak için dünyayı dolaşırken, son aylarda Batılı liderlerin özellikle dikkatini çekti." Aynı amaçla, Mayıs ayı sonlarında Dmytro Kuleba, Ukrayna dışişleri bakanının bu ülkeye ilk ziyareti olan Etiyopya'ya uçtu. Orada Afrika Birliği başkanıyla da görüştü.

Rus-Ukraynalı siyasi analist Alexander Savko, Ukraynalı bakanın gezisi hakkında yorum yaptı. "Ukrayna Dışişleri Bakanı Dmytro Kuleba geçen hafta kendi Afrika turuna başladı; Fas, Etiyopya, Ruanda, Mozambik ve Nijerya'yı ziyaret etti ve diplomatik inisiyatifi Moskova'daki mevkidaşlarından açıkça ele geçirmeye çalıştı. Ancak bu çabalar başarısızlığa mahkumdur; çünkü Afrikalıların çoğu Ukrayna hükümetini Batı'ya tamamen bağımlı olarak görmektedir ve bu hükümete karşı giderek daha fazla iddiaları vardır." 

Batılı ülkeler, sömürgecilik tarihi ve daha sonra hakimiyet kazanmak için uluslararası finansal araçları kullanan modern yeni sömürgecilik nedeniyle kendilerine karşı ağırlıklı olarak olumsuz tutumların farkındadır. Bu nedenle, Afrika ve Asya liderlerini Batı'nın gidişatını desteklemeye ve savaş makineleri için ihtiyaç duydukları kaynakları Batılılara satmaya ikna etmek için uyumlu bir kuklayı, Kiev'deki Zelenski liderliğindeki rejimi kullanmaya çalışıyorlar.

25-26 Mayıs'ta her yıl düzenlenen Kiev Güvenlik Forumu düzenlendi. Etkinlik, arsızca bir tema olan 'Bizim ve Sizin Özgürlüğünüz İçin: NATO İçin Savaşmak' başlığı altında gerçekleştirildi. En dikkate değer katılımcılar arasında, 2001 ve 2003 yıllarında Afganistan ve Irak'taki rezil işgalleri uydurma bahanelerle başlatan 43. ABD başkanı George W. Bush; eski İngiltere Başbakanı Boris Johnson; ve ABD Dışişleri Bakanlığı Müsteşarı Victoria Nuland (2013 yılında Ukrayna'da 'EuroMaidan' hareketinin başlatılmasına yardımcı olan kilit ABD ajanlarından biri) vardı. Toplantıya katılan diğer konuklar, George W. Bush döneminde ABD Dışişleri Bakanı olarak görev yapan Condoleezza Rice ve ABD'nin eski Ukrayna Büyükelçisi John Herbst'tü.

Stanford Üniversitesi'nden Francis Fukuyama, bir zamanlar kalıcı olarak muzaffer bir kapitalizm ve ABD imparatorluğu lehine "tarihin sonu" ilan eden kişi hazırdı. Son birkaç yıldır Stanford Üniversitesi'nde Ukrayna için "geleceğin liderlerini" eğitiyor.

John Herbst toplantıda "özgürlük ve demokrasi" hakkında konuştu. ABD hükümet bütçesine yapılan maliyetlerin dikkatlice tartıldığı ve dikkate alındığı mevcut çatışmaya 'pragmatik' bir yaklaşımı savundu. Ona göre, Ukrayna "tanınmış" sınırlarını, yani Kırım ve Donbass'ı da içeren 1991 sınırlarını yeniden kazanırsa, "Rusya, uzun vadede, bizim için de bir tehdit olmaktan çıkacaktır."

Herbst, Ukrayna'nın Rusya'yı askeri olarak yenerek elde edeceği "Rus varlıklarının" gelecekteki bütçelerini ödeyeceğini ve ABD'den ve Avrupa Birliği'ne üye ülkelerden daha fazla mali yardıma ihtiyaç duyulmayacağını söyledi. Başka bir deyişle, Ukraynalılar şimdi ölüyor, böylece ABD uzak gelecekte Rusya'ya karşı askeri maceralarına daha az harcama yapabilir.

Kiev Güvenlik Forumu'nun ana organizatörü eski başbakan ve Ukrayna'nın 'Euromaidan' lideri Arseniy Yatsenyuk'tu. Forum'da Ukraynalıların sadece kendi çıkarları için değil, aynı zamanda NATO ülkelerinin çıkarları için de savaştıklarını açıkça belirtti. "Biz Ukrayna olarak İttifak'a üyelik için mücadele ediyoruz. Ama biz Ukrayna olarak aynı zamanda NATO'nun kendisi için, İttifak'ın her üye ülkesinin güvenliği için savaşıyoruz." 

Burada da Kiev rejiminin Kuzey Atlantik bloğunun bir vekil yapısından başka bir şey olmadığının kanıtı var. Ukrayna silahlı kuvvetlerinin her üyesi ve Ukrayna'da Kiev rejiminin ordusunun korunmasına yardımcı olan herkes bunu bilmeli ve ülkenin şu anda yaşadığı korkunç sonuçları düşünmelidir.

Kudüs Haber Ajansı - KHA