İsrail'deki dar bir bodrum katındaki koridorda yankılanan, bir top havuzunda çırpınan, bir açık hava spor salonunda çalışan, patlamış mısır mırıldanan ve gülen çocukların ve müziğin sesi…

Atmosfer geçen ayın Cumartesi günü aniden değişti, en az bir düzine din adamı ortaya çıktı ve girişi engelledi ve kapalı oyun alanının iş için açılarak Yahudi Şabat'ına saygısızlık edildiğini öne sürdü. Öfkeli ebeveynler onlarla yüzleşti, kavgalar patlak verdi ve bir anda, bu karışık şehirdeki merkez, İsrail'deki laik ve dindar Yahudiler arasındaki daha büyük bir savaşın parlama noktasının sembolü haline geldi.

20 Mayıs'taki olay sırasında saldırıya uğradığını ve yere atıldığını söyleyen 38 yaşındaki bir anne olan Tzipi Brayer Sharabi, "Bence bu durum ülkede neler olup bittiğini temsil ediyor" dedi. "Çocuklarımın seçtikleri gibi yaşamalarını istiyorum. Birinin onlara nasıl yemeleri gerektiğini, nasıl giyinmeleri gerektiğini, Şabat'ta ne yapmaları gerektiğini söylemesini istemiyorum."

Benzer olaylar uzun zamandır topluluklar arasındaki zayıf dengeyi bozuyor. Ancak ultra-Ortodoks partiler şimdi İsrail'in yeni hükümetinde benzeri görülmemiş bir güce sahipler ve hukuk sistemini elden geçirmeye yönelik tartışmalı bir planda kilit bir rol oynuyorlar, laik İsrailliler arasında ülkelerinin karakterinin ve geleceğinin tehdit altında olduğuna dair endişeleri artırıyorlar.

Aşırı güçlü siyasi nüfuzu sayesinde, Haredi topluluğu, eleştirmenlerin izole yaşam tarzını sağlamlaştıracağını ve ultra-Ortodoks nüfus balonları olarak İsrail'in ekonomik beklentilerini zayıflatacağını söylediği devasa bütçeler kazandı.

"İki çocuğumuz var. 10 çocukları var. Sonunda burada çoğunluk olacaklar," dedi, kavgada dirseği kırılan laik bir İsrailli olan Brayer Sharabi. "Çoğunluğa sahip olduklarında bu bölgenin akıbeti ne olacak?"

İsrail'in Haredim olarak bilinen ultra-Ortodoksları, ülkenin 9,7 milyonluk nüfusunun % 13'ünü oluşturuyor. Örtülü topluluk uzun zamandır laik çoğunluk ile çelişiyor, zorunlu askerlik, işgücüne entegrasyonları ve yaşamlarına rehberlik eden temel ilkeler konusunda çatışıyor. İsrail'deki Haredi Yahudileri de yılda yaklaşık % 4 ile diğer gruplardan daha hızlı büyüyor.

Dindar ve laik Yahudiler arasındaki birçok fark, 75 yıl boyunca ülkeyi mahvetti. Netanyahu hükümeti altında, laik İsrailliler arasında yaşam tarzlarının bir son kullanma tarihi olabileceği duygusu keskinleşti.

Bu arada Netanyahu, ultra-Ortodoksların finansmanı hak eden İsrail vatandaşları olduğunu ve onları işgücüne entegre etmek için çalıştığını söyleyerek bu tür eleştirileri reddediyor.

Ultra-Ortodokslar çoğunlukla ayrı kasabalarda ve mahallelerde yaşıyor ve çoğu laik Yahudi'nin aksine, çoğu, dini metinleri incelemelerine izin veren onlarca yıllık bir muafiyet sistemi altında askere alınmıyor. Birçoğu yetişkinliğe kadar dini çalışmaya devam ediyor ve çalışmıyor, hükümet maaşlarıyla geçiniyor ve ülkenin vergi ödeyen orta sınıfının sinirlerine dokunuyor.

Ultra-Ortodoks okulları yaygın olarak temel bir matematik veya İngilizce müfredatı öğretmez. Uzmanlar, bunun onlara iş dünyasına girmek için çok az beceri kazandırdığını, yoksulluk için bir reçete oluşturduğunu ve nüfus arttıkça devlet yardımına bağımlılığın arttığını söylüyor.

Ultra-Ortodokslar, çocuklarının yine de eğitim için sağlam devlet finansmanını hak ettiğini ve aksi takdirde yalıtılmış topluluklarının yüzlerce yıllık bir yaşam tarzını koruduğunu söylüyor. Liderleri ayrıca, büyük aileleri için tüketici alımlarında önemli miktarda satış vergisi ödeyerek ekonomiye katkıda bulunduklarını söylüyor.

Dindar ve laik Yahudiler arasındaki birçok farklılık ülkeyi mahvetti

Ultra-Ortodoks Şas partisinin bir milletvekili olan Yinon Azulai, geçen ay bir parlamento konuşmasında, popüler bir TV sunucusunun topluluğu "kan emiciler" olarak adlandırmasından sonra, "bugünlerde öfkelenen ve ultra-Ortodoks topluluğuna yönelik temelsiz nefretin sokaklarında koşan vahşi kışkırtma" olarak adlandırdığı şeyi kınadı.

"Haredi olduğum için özür dilemek niyetinde değilim," dedi Knesset katında.

Bir düşünce kuruluşu olan İsrail Demokrasi Enstitüsü'ndeki İsrail'de ultra-Ortodoks Programı'nın direktörü Gilad Malach, büyük bütçenin, toplumun ülkenin daha büyük toplumuyla bütünleşmediğini gösteren daha geniş bir eğilimin parçası olduğunu söyledi.

"Son birkaç yılda, bu sürecin yeterince güçlü olmadığına dair giderek daha fazla işaretimiz var" dedi. "İnsanlar kendilerine soruyorlar, İsrail devletinin gittiği yön nedir?"

Ultra-Ortodokslar için tercihli muamele olduğunu söylediği şeyi uzun zamandır eleştiren bir ekonomist olan Dan Ben-David, cömert sübvansiyonların ve siyasi gücün İsrail'in geleceğine bir bakış sağladığını söyledi.

Tel Aviv Üniversitesi Shoresh Sosyoekonomik Araştırma Enstitüsü Başkanı Ben-David, ultra-Ortodoks bir çoğunluk altında "Hayatın nasıl olacağına dair net bir resme boğulmadığımız bir gün geçmiyor" dedi. "Gerilim seviyesi çok daha yüksek."

Geçen ay son bütçede kabul edilen on milyonlarca dolarlık mali yardımlar, laik İsraillileri öfkelendirdi.

Yasal revizyona karşı haftalık protestolar bazen, özellikle Netanyahu'nun ultra-Ortodoks askere alma sorununu ele almak için yeni bir yasa sunması konusunda mahkeme emriyle verilen 31 Temmuz tarihinden önce, din karşıtı temaları benimsedi. Önerilen bir tasarının yasal toparlanmayı geçip geçmeyeceği belli değil. Daha fazla ultra-Ortodoks erkeği orduya almayı amaçlamıyor, bunun yerine onları işgücüne daha erken katılmaya ikna edecek.

Karışık laik ve dini bir kasaba olan Harish'teki oyun merkezindeki kargaşa, toplumda diğer huzursuzluk belirtileri kaynarken haber bültenlerinde yer etti.

Mayıs ayında, şarkıcı Noa Kirel Eurovision Şarkı Yarışması'nda üçüncülüğü kazandığında, İsrailliler geniş çapta kutladılar. Ancak Netanyahu'nun koalisyonunun güçlü bir ultra-Ortodoks üyesi olan Moşe Gafni, adını gündeme getirdi ve bir bütçe tartışması sırasında ortaya çıkan performans kostümüne atıfta bulundu.

Finans Komitesi Başkanı Gafni, "Ona bazı kıyafetler de bağışlarım, böylece biraz giyinebilir" dedi. Kirel, İsrail medyasında herkesin kendi görüşlerine hakkı olduğunu söyledi.

Geçtiğimiz ay, öfke ve boykot tehditleri, sosyal medyada, Haredi kenti Bnei Brak'ın önde gelen bir eczanesindeki eczane ürünlerindeki kadınların yüzlerini kaplayan mor çıkartmaların fotoğraflarının ifşa olmasıyla ortaya çıktı. Bazı ultra-Ortodokslar kadın imgelerini alçaltıcı olarak görüyor ve Haredi medyası genellikle kadınların görüntülerini haber fotoğraflarından siliyor. Eczane daha sonra kadınların fotoğraflarını örtbas etmeyi bıraktı.

Ultra-Ortodoks Yahudiler, eski bir hükümet bakanı olan yöneticilerinden birinin yargının elden geçirilmesine karşı protestoları desteklemesinin ardından bir fırını boykot etti.

Sadece birkaç yıl önce, Harish, laik ve dini sakinleri arasında bir arada yaşama modeli olarak tanıtılmıştı. Şimdi bu, uzun zamandır dış komşularıyla çatışmaya alışkın bir ülke olarak kendisini benzeri görülmemiş iç bölünmelerle boğuşurken bulduğu için hüsnükuruntu gibi görünüyor.

Brayer Sharabi'nin 39 yaşındaki kocası Avshalom, oyun merkezinin dışındaki bir röportajda "Yahudiler arasında, ironi bu" dedi. "Şu anda olanlar, yeni hissettiriyor."

Kudüs Haber Ajansı - KHA