Bahreyn'deki barışçıl halk hareketinin on ikinci yıldönümü yaklaşırken, Manama'nın davranışı, muhalefetin ılımlı söylemine ve samimi girişimlerine rağmen, kötüleşen krizi çözme konusunda ciddi bir niyet göstermeden, giderek uzlaşmaz ve kibirli hale geliyor. Bununla birlikte, bugün en acil sorun, siyasi mahkumların, bize ortaçağ zindanlarını ve İspanyol engizisyon işkence yöntemlerini hatırlatan ölüm odalarında keyfi olarak maruz bırakıldıkları yavaş ölümdür.

Son on iki yılda, tutuklandığı andan soruşturmaya, daha sonra yetkililerin iddia ettiği ve inandığı "yargılamalar" ve daha sonra uzun süreli gözaltı ve suistimaller sırasında korkunç işkence ve sistematik ihlal yöntemlerinden (sistematik tıbbi ihmal gibi) hiçbirini yaşamamış tek bir Bahreynli ailenin olmadığı iddia edilebilir.

Bu davalar adil değildir ve uluslararası raporların kanıtladığı gibi asgari adalet standartlarından yoksundur ve otoritenin muhalifleri dava ettiği ve onları kraliyet odalarında halihazırda yürütülmüş olan uydurma davalarla suçladığı bir komediden başka bir şey değildir. Dahası, "sanıkların" avukatlarına erişimleri engelleniyor ve çok sayıda olayda belgelendiği gibi, haftalarca veya aylarca kayıp olarak yaşamaya maruz kalabiliyor.

Hapishanede, dehşet ve tıbbi ihmal, Muhammed Sahvan, Hüseyin Bereket ve serbest bırakıldıktan sonra vefat eden diğer birçok kişinin hayatına mâl oldu; katlandıkları zulüm nedeniyle kalıcı sakatlıklardan mustarip olanlardan bahsetmiyorum bile.

Cav Hapishanesi’nde, bir dizi sistematik tıbbi ihmal, kalitesiz yemekler, kirli su, düzensiz ısıtma/soğutma, sıçanlar ve böcekler, bulaşıcı hastalıklar, ibadet özgürlüğünün kısıtlanması, entelektüel özgürlüklerin kısıtlanması, yüksek öğrenimin reddedilmesi, güneşlenme ve egzersiz için sınırlı süre, ziyaretlerin ve telefon görüşmelerinin kısıtlanması, cam bariyerler, şüpheli yargılamalar ve tutukluların yakınlarının cenaze törenlerine katılmak için geçici çıkışın reddedilmesi vesaire uygulamalar yaşanıyor. Bu, kötü şöhretli zindandaki intikam ve baskı buzdağının görünen kısmıdır.

Saçma olan şey, Manama'nın kötü şöhretli Cav Hapishanesi'ni "Reform ve Rehabilitasyon Merkezi" olarak adlandırmasıdır, oysa gerçek şu ki, yukarıda bahsedilen kötü şöhretli merkez, siyasi mahkumların onurunu sistematik olarak aşağılamakta, acımasızca davranmakta ve onları psikolojik ve fiziksel olarak taciz etmektedir.

Yetkililerin son on yıl boyunca zulmettiği kişiler suçlu değil, politikacılardan, medya profesyonellerinden, din alimlerinden, akademisyenlerden, sanatçılardan, gazetecilerden, öğrencilerden oluşan Bahreyn toplumunun seçkinleridir -farklı yaş gruplarından, çocuklardan, gençlerden ve yaşlılardan, kadınlardan ve erkeklerden oluşan bir grup. Parmaklıklar ardında, Bahreyn'in egemenliğini ve bağımsızlığını arzulayan ulusal eylemin samimi sadık liderleri şu anda tutuluyor.

Ezilenlerin maruz kaldıkları şey - sistematik küresel suç ortaklığı açısından - kesinlikle dünya çapında gerçekleşen acı verici ihlallerden farklı değildir. Yine de kibirli güçlerin jeostratejik çıkarlarının bulunduğu Bahreyn gibi stratejik bir coğrafi bölge söz konusu olduğunda, çıkarları insan haklarından ve yerli halkın onurundan daha önemli olduğu için sessizlik hakimdir.

Bahreyn Ukrayna değildir ve barışçıl halkı yaralarına rağmen ısrarcı ve kararlıdır, bu nedenle ana akım medya haklarını ve özgürlüklerini talep etmek için ayağa kalkmayacaktır.

Bu kötü durum, bugün, özellikle güvenlik kontrolünün sıkılaştırılmasından ve yasaların ve yargı organlarının, mesnetsiz resmi hesaplara göre, adil yargılamanın en temel standartlarından yoksun olan mahkemelerde barışçıl muhalifleri cezalandırmak için manipüle edilmesinden sonra, nefret söyleminin yaygınlığı ve mezhepsel kışkırtma gibi diğer suistimallere ek olarak daha da ağırlaştı. Öte yandan hükümet, olaya karışanlara koruma sağlıyor ve hatta bu ihlalleri parmaklıklar ardında ortaya çıkaranları cezalandırıyor.

Bugün, on iki yıl sonra, kriz daha da şiddetlendi ve onlarca yıl örtbas ettikten sonra Siyonist düşmanla halihazırda kurulmuş olan dostane bağlarını açıkça ilan eden otorite, meşruiyet ya da güvenlik aracı kazanacağını umarak kendi halkını izole etmekle meşgul.

Manama rejimi, yasadışı olarak hapsedilen veya zorla sürgün edilen krizin taraflarından tamamen uzaklaşmış durumda. Ne yazık ki, uluslararası toplum rejimi destekliyor ve tüm baskı araçları onun elinde. Bununla birlikte ne sahte seçimler ne de dikkatle incelenmiş aklama olayları, kara sicilini asla yok edemedi.

Rejim son yıllarda başarısızlıklarını inkâr etmekte ısrar ediyor. Siyasi ağırlığı oluşturan 100 bin vatandaşı tecrit etti ve yoksulluk, işsizlik, yüksek vergiler, emekli maaşlarının yağmalanması ve geçici Siyonist oluşumla normalleşmenin dayatılması nedeniyle 2018 ve 2014 turlarını aşan bir boykotla halkın meşruiyetinden yoksun sahte parlamento seçimleri gerçekleştirdi.

Temel çözüm, 12 yıl sonra, Bahreyn için gerçek değişimin ve ciddi reformun garantisi olan Şeyh Ali Selman liderliğindeki tüm siyasi mahkumları serbest bırakmaktır.

Kudüs Haber Ajansı - KHA