İsrail gazetesi Yedioth Ahronoth’un kıdemli köşe yazarlarından Nadav Asher Eyal, kaleme aldığı son yazıda, işgal rejimi ordusundan bir subayla, Gazze’deki duruma ilişkin yaptığı röportajı paylaştı.

Eyal’ın röportajının ilgili kısmı şu şekilde:

“Gazze’de kalacak evimiz bile kalmadı artık,” dedi bana kısa süre önce yedek görevini tamamlayan bir subay.

“Eskiden bir binayı ele geçirirdik, temizlenip temizlenmediğini, tuzaklı olup olmadığını kontrol ederdik, uygun olup olmadığını değerlendirirdik ve onu sığınak ya da komuta merkezi olarak kullanırdık. Bugün ise, şeridin büyük bölümlerinde artık hiç bina yok. Olanlar da güvenli değil, yarı yıkılmış durumda. Ya da patlayıcılarla tuzaklanmış olmasından şüpheleniliyor. Diğer yandan, bölgede tutunmaya devam ediyoruz. Bu yüzden birliklerin çoğu sürekli olarak araçların üzerindeler. Ve bu da onları hedef haline getiriyor. Gerçek ve yoğun bir çatışma yok, Bazen haftada sadece birkaç yüz metre ilerleniyor. Bu bir sürünme. Üstelik ilerleyecek yer de yok. Yıpranma çok büyük. Sözleşmeli (kadrolu) askerler arasında ciddi bir bunalım var.”

Beyt Hanun’u sordum. Sonuçta, savaşın başlamasından neredeyse iki yıl sonra bile orada Hamas’ın bir kalesi olduğu ortaya çıktı, hem de Şderot’a bu kadar yakın mesafede.

Subay şöyle dedi:

“Bence halk evlerinde oturup savaşın doğasını tam olarak kavrayamıyor. Hamaslılar ya insani sığınak bölgesi ilan edilen Mevasi’de ya Gazze’nin merkezinde ya da mülteci kamplarında oturuyor. Bu yerler çeşitli nedenlerle saldırılamaz bölgeler. Hâlâ bir tünel ve şaft ağına sahipler. Alanda küçük gruplar var ama aynı zamanda çıkıp bir saldırı yapabiliyor ve nispeten korunaklı bu bölgelere geri dönebiliyorlar. Bazen Hamas'a bağlı bir tabur komutanından söz ediliyor. O aslında belirli bir bölgenin komutanı olabilir, ama gerçekte saldırı düzenlenemeyen başka bölgelerde diğer Hamas subaylarıyla birlikte uzaktan yönlendirme yapıyor.”

Kudüs Haber Ajansı - KHA