ABD merkezli Wall Street Journal gazetesi açık kaynaklı istihbarat verileri ve füze enkazlarını inceleyen savunma analizlerine dayanarak, İran'ın İsrail’e yönelik saldırıları sırasında füze fırlatma taktiklerini geliştirerek ve deneme yanılma yoluyla zayıf noktaları belirleyerek performansını artırmayı ve İsrail hava savunma sistemlerini aşmayı başardığını bildirdi.

Uzmanlar, Tahran'ın İran'ın derinliklerindeki daha geniş bir yelpazeden daha gelişmiş ve daha uzun menzilli füzeler fırlatmaya başladığını söylüyor. 

İsrail ve Washington merkezli düşünce kuruluşlarının verilerine atıfta bulunan raporda, "Savaş ilerledikçe İran daha az füze fırlattı, ancak başarı oranı arttı" ifadesi yer aldı.

Savaşın ilk altı gününde, İran füzelerinin yalnızca yaklaşık yüzde 8'i İsrail savunmasını delebildi. Washington merkezli bir savunma düşünce kuruluşu olan Amerika Yahudi Ulusal Güvenlik Enstitüsü'ne göre, savaşın ikinci yarısında bu oran iki katına çıkarak yüzde 16'ya ulaştı.

Analiz, ateşkesten sadece iki gün önce, İran'ın fırlattığı 27 füzeden 10'unun, işgal altındaki Filistin topraklarında bulunan İsrail hedeflerini vurduğu 22 Haziran'ı, en başarılı İran saldırısı olarak belirledi.

Enstitü’nün Dış Politika Direktör Yardımcısı Ari Cicurel, “Veriler, İran'ın 'nasıl, ne zaman ve neyi' ateşleyeceğini başarıyla ayarladığını gösteriyor” dedi.

İsrail Savunma Kuvvetleri başlangıçta yüzde 90-95 arasında müdahale başarı oranı bildirmişti, ancak savaş sonrası değerlendirmelerde genel müdahale oranının yüzde 86 olduğu ortaya çıktı.

WSJ’nin raporuna göre İsrail'in İran füze rampalarına yönelik hedefli saldırıları, İran'ın eski, isabet oranı düşük ve kısa menzilli füzeleri kullanmasını engelledi. Ancak bu strateji, İran'ı çatışmanın başlarında daha gelişmiş ve uzun menzilli silahlar kullanmaya itti.

Füze üslerinden çıkan enkazlar, İran'ın hipersonik Fattah-1 füzesini en az iki kez kullandığını doğruluyor. Atmosferin dışından ses hızının 10 katı hızla alçalan ve havada parçalanan bir savaş başlığı taşıyan Fattah-1, hava savunma sistemleri için büyük bir zorluk teşkil ediyor. Sadece İsrail'in Arrow 3 ve Davud’un Sapanı gibi en gelişmiş sistemleri, bu tür tehditlere karşı uçuş sırasında ayarlama yapabiliyor.

İran ayrıca operasyonel modellerini de değiştirdi. Tahran kısa süre içerisinde 30 veya daha fazla füzeden oluşan büyük ölçekli gece saldırılarından, çok çeşitli fırlatma noktalarından daha küçük çaplı gündüz fırlatmalarına geçti.

Amerika Yahudi Ulusal Güvenlik Enstitüsü'nde Dış Politika Yardımcı Direktörü olan Ari Cicurel, İran'ın "nasıl, ne zaman ve neyi" ateşlediğini başarıyla uyarlayarak sistematik bir öğrenme ve taktiksel gelişim gösterdiği sonucuna vardı.

Analize göre çatışmalar uzadıkça ve müdahale teçhizatı sıkıntısı yaşandıkça ve operasyonel maliyetler arttıkça İsrail, yalnızca en tehlikeli tehditleri durdurmaya öncelik vermeye başladı.

Kudüs Haber Ajansı - KHA