İsrail Ordusu Genelkurmay Başkanı Aviv Kohavi bu hafta yaptığı açıklamada, İsrail'in Suriye'de bir "Hizbullah 2" oluşturulmasını engellediğini belirtti.

İsrail, uzun yıllar boyunca, Suriye iç savaşının 2012'de ciddi bir şekilde başladığı zamana kadar uzanan İran'ın Suriye'deki mevzilenmesini önlemeye çalışıyor. Bu, özellikle Hizbullah Suriye'ye güç gönderdiğinde ve bu güçler 2018'de Golan'a yaklaştığında İsrail ile gerginliklere yol açtı.

Şimdi, birkaç yıl sonra, İsrail, Suriye'de ve daha geniş bir bölgede İran tehditleriyle karşılaşmaya devam ediyor. Bu nasıl gerçekleşti ve Hizbullah 2'nin önlenmesi İsrail için ne anlam içerebilir?

İran, iç savaş patlak vermeden önce Suriye rejiminin müttefikiydi. İran ayrıca Hizbullah'ı onlarca yıl önce destekledi. 2006 Lübnan Savaşı'ndan bu yana, Hizbullah ile İsrail arasındaki gerilimler nispeten asgari düzeyde tutuldu.

Bunun nedeni Hizbullah'ın daha az tehdit oluşturuyor olması değil. Aslında, Hizbullah 2006'dan bu yana füze cephaneliğini, insansız hava araçlarını ve hassas güdümlü füze stoklarını artırarak biraz daha büyüdü. Ayrıca İsrail hava sahasında insansız hava araçları uçurdu ve Lübnan kıyılarında bulunan gaz platformlarını tehdit etti. Yakın zamanda imzalanan deniz anlaşmasından sonra Hizbullah, bu anlaşmadan istediğini elde ettiğini iddia etti.

İran ise Suriye'deki rolünü artırdı. Rusya 2015 yılında Suriye'ye müdahale ettiğinde, ABD de Suriye Demokratik Güçleri (SDG) biçimindeki IŞİD karşıtı güçleri desteklemeye başladı.

Sonunda, ABD ayrıca Suriye'deki Tanf'ta, Ürdün-Suriye-Irak sınırı yakınlarında izole edilmiş bir karakol olan bir garnizon kurdu. Bunun bazı Suriyeli muhalif savaşçılara destek olması bekleniyordu.

Suriye'nin güneyindeki Deraa'da bir IŞİD komutanını öldüren Suriyeli bir isyancı grubun son raporları ortaya çıktı. Bu grupların Tanf veya diğer Özgür Suriye Ordusu unsurlarıyla bağlantılı olup olmadığı belli değil. Önemli olan ise bunun Hizbullah'ın bulunduğu güney Suriye'de gerçekleşmiş olmasıdır.

Hizbullah 2012'de Suriye'ye müdahale etti. Hizbullah güçleri, Suriyeli isyancı güçler 2018'de çöktüğünde güney Suriye'ye sızmayı başardı ve İsrail'i Golan Tepeleri'nin Suriye tarafından tehdit etti. Ağustos 2019'da İsrail, Golan yakınlarında Hizbullah'a ait bir insansız hava aracı birliğini vurdu.

Bu zamana kadar İsrail, "savaşlar arasındaki savaş" stratejisini, esas olarak İran hedeflerine yönelik bir dizi hava saldırısı yoluyla yürütüyordu ve İran'ın bölgeyi etkileme kabiliyetine zarar veriyordu. İran, insansız hava araçlarını ve hava savunmasını Suriye'ye taşımaya çalışırken, aynı zamanda mühimmat taşıdığı havaalanlarında depolar kurdu, hatta Ebu Kemal yakınlarındaki Irak sınırında İmam Ali adında bir üs inşa etti.

Suriye rejim medyası sık sık Suriye'deki saldırılardan İsrail'i sorumlu tutuyor. Örneğin, 8 Kasım'da bir hava saldırısının İran-Irak sınırındaki bir kamyonu vurduğu iddia edildi. Bu sınır kapısı İran için önemli, çünkü füzeleri ve diğer malları Suriye'ye ve Hizbullah'a sınır geçişi yoluyla taşıyabiliyor.

Başka bir olayda, Davud Caferi adlı bir Devrim Muhafızları subayı öldürüldü. İran İsrail'i suçladı. Görünüşe göre Caferi, Suriye'de İran'ın havacılık ve insansız hava aracı programıyla da bağlantılı olan bir Devrim Muhafızları Ordusu askeri danışmanıydı.

 

"Savaşlar arası savaşın" amacı nedir?

"Savaşlar arası savaş" kampanyasının ve Hizbullah 2'nin ortaya çıkmasını engellemeye yönelik görünürdeki çabaların genel yörüngesi belirsizdir. Suriye'de vekilleri ve nüfuzu olan İran, Suriye'ye silah taşımasını sağlayan üsler kurdu. Aynı zamanda Irak'ı da aynı amaç için sömürüyor – Irak'ta Haşdi Şabi olarak adlandırılan çok sayıda İran yanlısı milis gücü var.

Şimdi İran, İsrail'i doğrudan insansız hava araçlarıyla tehdit ediyor. ABD liderliğindeki koalisyon, bu yılın başlarında İsrail'e giden İran insansız hava araçlarını düşürdü. Ayrıca İran, geçen ay, Çabahar’dan kalkan bir insansız hava aracını Umman Körfezi'ndeki bir gemiyi hedef almak için kullandı. Doğudaki ABD güçlerini hedef almak için ise İran, Suriye'deki vekil grupları kullanıyor.

Bu, bir tür Hizbullah 2'yi önleme harekatının zorlu bir savaşla karşı karşıya olduğu anlamına geliyor. İran, Suriye'ye yönelik güç ve tehditleri harekete geçirmeye çalışmaya devam edecek. Ayrıca Suriye rejiminin zayıflığından yararlanarak ülkeye silah ve vekil güçler de taşıyacaktır.

Örneğin, Türkiye şu anda -ABD'nin karşı olduğu- Suriye'yi işgal tehdidinde bulunuyor, ancak Ankara, Şam ile yeni bağlar kurmayı düşünüyor ve Türkiye, bu faaliyetleri koordine etmek üzere Rusya ile birlikte çalışıyor. Ankara işgale kalkışırsa, bu ABD destekli SDG'yi tehdit ederek istikrarsızlığa neden olabileceği gibi, Rusya, Suriye rejimi ve Türkiye'nin, Suriye’nin kuzey sınırındaki bölgelere kuvvet taşıyacağı anlamına da gelebilir.

Buna karşılık, İran, ABD güçlerini hedef almak üzere kaostan yararlanabilir, bu da ABD'nin askeri personelini geri çekmesine neden olabilir. Bu IŞİD'in saldırılarını yenileyeceği anlamına gelir. Bütün bunlar İran'a bir açılım sunar, çünkü bir Türk işgali Suriye rejimi ile Rusya'nın Türkiye ile bir anlaşma yapmak için kuzeyde yoğunlaşmasına yol açarken, İdlib'deki aşırılık yanlısı gruplar da yeniden hareketlenebilir.

İktidarda ne zaman bir boşluk olsa, İran, kuvvetlerini harekete geçirmek için bu boşluktan yararlanır.

Hizbullah son on yılda gücünü büyük ölçüde artırdı. Şimdi Lübnan siyaseti ve ekonomisi üzerinde neredeyse boğucu bir etkiye sahip. O kadar güçlü ki, bugünün Hizbullah’ını 1999 veya 2005'teki Hizbullah ile karşılaştırmak adil bir karşılaştırma olmaz.

Bir anlamda, Hizbullah zaten Hizbullah 2 haline geldi ve Suriye'de Hizbullah 3'ü kurmak isterken, Irak ve Yemen'de başka bir Hizbullah'ı eğitiyor. Tüm bu güçler son birkaç yılda çok fazla silah ve deneyim kazandı. Silahlarının menzilini artırdılar ve İsrail ve bölge için daha büyük bir tehdit oluşturuyorlar. Onları tıpkı bir anakondanın avını yemesi gibi Suriye'nin bir kısmını tamamen yutmaktan alıkoymaya çalışmak oldukça zordur.

Meydan okumanın büyüklüğü göz önüne alındığında, "savaşlar arasındaki savaş" kampanyasının nihai hedefinin ne olacağı belirsizdir. Suriye döngüsünden bir çıkış yolu var mı? İsrail'in, İran'ın bölgedeki tahkimatına karşı koymasına örnek oluşturabilecek bir geçmiş tecrübesi var mı? Tahkimatı durdurmak ihtiyacıyla çıkılan yolun nereye gideceği veya nerede biteceği net değil.

Suriye rejiminin İran'ın rolünü yararsız olarak göreceği bir senaryo var mı? Rusya'nın Ukrayna'ya odaklanması, Türkiye'nin yeni bir işgal planlaması ve ABD'nin Suriye'nin doğusunda istikrarsız bir konumda olması düşünüldüğünde, Hizbullah 2 sorununun bir süre bizimle birlikte olacağı anlaşılıyor.

Kudüs Haber Ajansı - KHA